آن چه که از بررسی آیات قرآنی در ارتباط با قوم برگزیده و ویژگی های آن، به دست می آید مطالب زیر است:
1. قرآن کریم هیچ قومی از اقوام انبیاء را که از هر جهت ایده آل باشد، معرفی نکرده است، بلکه بیشتر اقوام انبیاء را مورد مذمت یا عقوبت قرار داده است.
2. قرآن کریم فقط انبیاء (ع) و حضرت مریم (ع) را به عنوان افراد برگزیده “صفوة” معرفی کرده است.
3. قرآن کریم، گرچه در چند جای فرمود: ما قوم بنی اسرائیل را بر دیگران برتری دادیم، اما با توجه به مذمت ها و عقوبت هایی که بر علیه آن قوم در قرآن مطرح شده است و همین طور دلیل دیگر، فهمیده می شود که ذات حق تعالی در مقام بیان نعمت خود و ستایش کار خود می باشد نه ستایش کار بنی اسرائیل.
4. قرآن کریم فقط گروهی از اقوام انبیاء (ع) را با ویژگی های ممدوح، به اسم یاد کرده است: الف. ابراهیم (ع) و همراهان فکری او. ب. محمد(ص) نبی خاتم و همراهان فکری او. ج. اصحاب کهف. د. مهاجرین و یاوران پناهندگان مهاجرین.
5. قرآن کریم گروه هایی را با ویژگی های ممدوح، تحت عناوین کلی نام برده است: مثل حزب الله و….
بنابر این؛ آن قومی برگزیده است که پیرو انبیای الهی باشد و به دستور خداوند عمل نماید.