يَا رَبَّ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ

عصراسلام: مقام به این جایی که در عکس می‌بینید، گفته می‌شود. در این اتاقک طلایی سنگی هست که حضرت ابراهیم در زمان ساخت کعبه، از بهشت به زمین فرستاده شد و ایشان در حین ساخت کعبه روی این سنگ می‌ایستاد و این سنگ طبق روایات و احادیث بالا می‌رفت و موفق شد سنگ‌های دیوار کعبه را تا سقف بچیند. 

جای پای ابراهیم (ع) بر روی سنگی نقش بسته است که ایشان پاهای مبارکشان را روی این سنگ می‌گذاشتند و کعبه را ساختند. این سنگ مقدس، به عنوان مقام حضرت ابراهیم در مسجدالحرام دقیقا روبروی کعبه شریف قرار گرفته و در حین طواف شما باید حتما از بین کعبه و مقام ابراهیم حرکت کنید و رد شوید، اگر از این حد خارج شوید طواف شما باطل می‌شود، مگر در شرایطی که جمعیت خیلی باشد و فشار جمعیت شما را از مسیر خارج کند! نماز طواف هم باید پشت مقام ابراهیم حتما اقامه شود. 

مقام ابراهیم، آن گونه که توصیف کرده‌اند، سنگی است از نوع مرمر، به رنگ سفید مایل به زردی و سرخی، به شکل مکعب، با مساحت حدود یک ذراع در یک ذراع یعنی حدود چهل در چهل سانتی متر و یا ۳۶ در ۳۶ سانتی متر با ارتفاع ۲۰ سانتی متر که با پوشش از ورق طلای خالص اطراف آن بسته شده و جای دو پا در وسط آن دیده می‌شود که بر اثر تماس دست زائران، اثر دقیق پاها و انگشتان آن مشخص نیست و تنها دو حفره بر جای مانده است.

این سنگ بر پایه‌ای از سنگ مرمر با قطر ۳۶ سانتی‌متر قرار گرفته و با اتصالاتی از طلا بدان مهار گردیده است. مقام در داخل مقصوره‌ای از شیشه، از نوع کریستال قرارگرفته و بالای آن قبه‌ای کوچک است و هلالی بر فراز آن نصب گردیده است. ارتفاع این بنا از کف زمین به سه متر بالغ می‌شود.

مقام در ضلع شرقی کعبه، تقریباً مقابل در کعبه مستقر است و کسی که رو به مقام بایستد کعبه و در خانه را پیش روی دارد. مقام ابراهیم(ع) مورد توجه و احترام عمومی زائران از هر فرقه و مذهب است. هر چند در مورد نماز پشت مقام اختلاف نظرهای فقهی وجود دارد.

طبق روایات شیعه، بعد از ظهور امام زمان(عج) ارواحنا لتراب مقدمه الفداء سنگ مقام ابراهیم توسط حضرت به جایگاه اصلی‌اش که روی دیوار کعبه بوده (احتمالا چیزی شبیه حجرالاسود) قرار خواهد گرفت! السلام علی سیدنا و مولانا ابراهیم!