۱۳۹۸/۰۶/۱۲
–
۱۲۶۳ بازدید
نمیدونم واقعا دیگه چکار کنم من یه دخترم یه روز خوش تو زندگیم ندیدم بابام اذیتم میکنه منو میزنه فحش های بد و زشت میده خسته شدم ازش دیگه نمیدونم چکار در خونه رو رو من بسته نمیزارم از خونه بیرون برم با همه بدرفتاری میکنه دلم منو میشکونه ارزوی مرگ منو میکنه میگه ایشاله خودم با همین دستام خاک بریزم روت اخه مگه چکار کردم تا کی باید تاوان کار های نکردمو بدم هیچکسو ندارم جز خدا تنهام هیچکس حرف منو نمیفهمه بابام دو تا پسر داره اونا هم همش منو میزنن بدم کبود میشه از جای درد ولی نای حرف زدنم ندارم منو زندونی کردن تو خونه تو رو خدا برام دعا کنید خدا نجاتم بده
در پاسخ به مطالب ذیل توجه کنید :
۱- احترام به والدین واجب است و ما به عنوان فرزند وظیفه داریم که به والدین خود احترام بگذاریم حال اگر پدر یا مادر خودشان حرمت خود را می شکنند و باعث تخریب شخصیت خود می شوند حرف دیگری است ولی در عین حال دلیل بر این نمی شود که ما مجاز هستیم به آنها اهانت کنیم. به قول ابن سینا اشتباه را با اشتباه نمی توان پاسخ داد. زیرا اگر شما ۱۰۰ پاسخ اشتباه به یک اشتباه بدهید حاصل آن می شود ۱۰۱ اشتباه. فرض کنید پدر شما در رفتارش کاملا در اشتباه است. آیا برخورد متناسب با اشتباهات او این است که مقابله به مثل شود یعنی رفتار نامناسبی با او شود؟!
۲- به نظر می آید راه حل اساسی این است که رفتارهای او را ریشه یابی کنید، عوامل گوناگونی ممکن است باعث بروز این رفتارها باشد که ما به برخی از آنها اشاره می کنیم :
۱- تربیت ناصحیح خانواگی؛ یعنی در یک خانواده متخلق به اخلاق انسانی و اسلامی رشد نکرده، طبیعی است نباید از او انتظار داشت که انسانی با شخصیت و رفتارهای سنجیده باشد .
۲- معاشرت با دوستان و همکاران بد؛ که در این صورت باید به نحوی ارتباط او را با آنها کاهش داد و دوستان مناسب و همکاران خوب جایگزین آنها کرد.
۳- گاهی اوقات بیماری های جسمانی یا روانی موجب اختلالات رفتاری می شود که در این صورت باید با یک روان شناس یا روان پزشک مسأله را به صورت حضوری در میان گذاشت و با مشاوره از راه دور و از طریق پرسش و پاسخ نمی تواند مسأله را حل کرد.
۴- گاهی اوقات رفتارهای نامناسب دیگران باعث بروز این رفتارها می شود.
۵- گاهی اوقات مشکلات اقتصادی و فشار گرانی در بروز چنین رفتارهایی نقش دارد.
۶- بعضی از اوقات نیز برخوردهای نسنجیده، لج بازی ها و بگو مگوهای در خانه با او باعث چنین پرخاشگری ها می شود. در هر حال حل مشکل وقتی میسر است که اول مشکل ریشه یابی شود و سپس دنبال راه کارهای عملی برای حل آن بود.
۷-در پایان باز هم توصیه می کنیم اگر پدر شما حریم خود را یا حریم خانواده را می شکنند شما به خودتان حق ندهید که به او بی احترامی کنید زیرا نه تنها مشکلی حل نخواهد شد بلکه حرمت شکنی ها عمومیت پیدا می کند و دیگر هیچ حریمی برای خانواده باقی نخواهد ماند. در حالی که اگر شما با صبر و تحمل این حریم را حفظ کردید حداقل یک پناهگاه و یک دیوار از چهاردیواری حریم خانه محفوظ مانده و به همان میزان آسیب پذیری اهل خانواده کمتر خواهد شد.
۸- بنا بر این نفرین کردن پدر کار درستی نیست و آثار بد و نامطلوبی برای شما در پی دارد . بهتر است به جای نفرین هدایت و عاقبت بخیری او را از خداوند طلب نمایید .
۹- نا گفته نماند که هیچ کارو عمل خیری بی پاداش نیست و تحمل اذیت و بد زبانی پدرتان موجب ترفیع درجه شما و رشد معنوی و روحی شما می شود و این موضوع عاملی برای تربیت روحی و معنوی شما است .
راجع به احترام به ایشان به موارد زیر توجه کنید : از آنجا که خداوند حریم خاصی نسبت به والدین قرار داده لذا رفتار شما باید خیلی محتاطانه و با شیوه متفاوت با دیگران باشد. پس ابتدا باید از خود شروع کنید ! گفته شده حتی نگاه غضب آلود و بد، به والدین نداشته باشید به هر حال این خود امتحان بزرگی در زندگی شما برای رسیدن به مدارج کمال است ،شما هر اندازه در تقویت اراده خود و گسترش صفات حسنه و خلق و خوى پسندیده و افزون سازى آگاهى ها ودانش هاى خویش به ویژه در زمینه مسائل دینى، فرهنگى و اجتماعى تلاش کنید، به تدریج توان تاثیرگذارى بیشترى بر پدر تان خواهید داشت.
و به طور کلی در مورد رفتار با پدر و مادر یک سرى اصول وجود دارد که حتماً باید مراعات گردد.
یکى از آنها اصل احترام به پدر و مادر و آزار نرساندن به آنان است. این یک اصل الهى و قرآنى نیز حکم فطرى هر انسان است. پدر و مادرى که رنج فرزند داشتن را تحمل نموده و ناملایمات آن را به دوش کشیده اند، این استحقاق را دارند که فرزندان به آنان احترام کنند و موجبات آزارشان را فراهم ننمایند و به ویژه اگر آنان به سن پیرى رسیده باشند. قرآن مجید مى فرماید: خداوند حکم فرموده که جز او را نپرستید و درباره پدر و مادر نیکویى کنید و اگر هر دو یا یکى از آنها پیر و سالخورده شدند، مبادا کلمه اى که رنجیده خاطر شوند بر زبان برانید و کمترین آزار به آنان نرسانید و با ایشان به اکرام و احترام سخن گوئید (اسراء ، آیه 23)
این واجب ترین وظیفه اى است که فرد در قبال پدر و مادر خود دارد. بنابراین نبایستى هیجانات جوانى و خطاهاى احتمالى پدر و مادر موجب بى احترامى فرزند نسبت به آنان گرد..البته در هر صورت شما را به حسن برخورد و عطوفت با پدر و مادر توصیه مى کنیم. زیرا بد رفتارى باپدرَ و مادر و آزار آنان عواقب ناگوارى براى فرزند در پى خواهد داشت.
– در برخورد با والدین باید خیلی زیرکانه و مدبرانه عمل کنیم و رفتار ما بگونه ای نباشد که مخالفت آشکار با والدین داشته باشد بلکه در مواردی که می شود عمل خود را در میدان دید آنها انجا ندهیم و اگر شرایط به گونه ای بود که مجبور بودیم در معرض دید آنها رفتاری را انجام دهیم جوری عمل کنیم که والدین را نرنجانیم و با لطایف الحیل لبه های تیز مخالفت رفتار خودمان را نشان ندهیم و این گونه رفتار کردن یک نوع کیاست و زرنگی و هوشمندی می خواهد «المؤمن کیس» مؤمن باید کیاست و زیرکی داشته باشد که هم کارش را انجام دهد و باعث رنجش دیگران به ویژه والدین نشود.
– هر جا و در هر موقعیتی که نیازمند کمک شما هستند سریعا و با کمال احترام به خصوص در حضور دیگران به کمک آنها بشتابید. بهترین وسیله برای سالم سازی زمینه تأثیر بر روی رفتار پدرتان محبت نمودن به او, تحویل گرفتن و احترام گذاردن به او است آن هم احترام بدون قید و شرط و به عنوان پدر و بزرگ خانواده.
– برخورد شما با وی باید ارزانی کننده محبت , در بردارنده عشق و گوش بفرمان بودن و خدمت کردن و دلدادن و حریم قائل شدن باشد و از هر برخورد مستقیمی که نتیجه ای غیر از این داشته باشد اجتناب کنید و هرگز مرتکب رفتاری که پیامی غیر از موارد بالا را دارد, نشوید.
و اما راجع به صفات ناپسند ایشان ، همانگونه که در بالا گفتیم صبور بودن واحترام کردنتان به جای خود ، باید محفوظ باشد ولی صفت بداخلاقی او نباید شما را نیز چنین کند ، به این معناکه باید حد احترام به ایشان چنان باشد که خود شما به بی دینی ولاابالی گری و بد اخلاقی کشیده نشوید وخود را از افتادن در هر معصیتی ،ولو کم، یا (به نظر ) کوچک ، حفظ کنید و بازیرکی نباید از ایشان درچنین مواردی اطاعت کرد.
۱- احترام به والدین واجب است و ما به عنوان فرزند وظیفه داریم که به والدین خود احترام بگذاریم حال اگر پدر یا مادر خودشان حرمت خود را می شکنند و باعث تخریب شخصیت خود می شوند حرف دیگری است ولی در عین حال دلیل بر این نمی شود که ما مجاز هستیم به آنها اهانت کنیم. به قول ابن سینا اشتباه را با اشتباه نمی توان پاسخ داد. زیرا اگر شما ۱۰۰ پاسخ اشتباه به یک اشتباه بدهید حاصل آن می شود ۱۰۱ اشتباه. فرض کنید پدر شما در رفتارش کاملا در اشتباه است. آیا برخورد متناسب با اشتباهات او این است که مقابله به مثل شود یعنی رفتار نامناسبی با او شود؟!
۲- به نظر می آید راه حل اساسی این است که رفتارهای او را ریشه یابی کنید، عوامل گوناگونی ممکن است باعث بروز این رفتارها باشد که ما به برخی از آنها اشاره می کنیم :
۱- تربیت ناصحیح خانواگی؛ یعنی در یک خانواده متخلق به اخلاق انسانی و اسلامی رشد نکرده، طبیعی است نباید از او انتظار داشت که انسانی با شخصیت و رفتارهای سنجیده باشد .
۲- معاشرت با دوستان و همکاران بد؛ که در این صورت باید به نحوی ارتباط او را با آنها کاهش داد و دوستان مناسب و همکاران خوب جایگزین آنها کرد.
۳- گاهی اوقات بیماری های جسمانی یا روانی موجب اختلالات رفتاری می شود که در این صورت باید با یک روان شناس یا روان پزشک مسأله را به صورت حضوری در میان گذاشت و با مشاوره از راه دور و از طریق پرسش و پاسخ نمی تواند مسأله را حل کرد.
۴- گاهی اوقات رفتارهای نامناسب دیگران باعث بروز این رفتارها می شود.
۵- گاهی اوقات مشکلات اقتصادی و فشار گرانی در بروز چنین رفتارهایی نقش دارد.
۶- بعضی از اوقات نیز برخوردهای نسنجیده، لج بازی ها و بگو مگوهای در خانه با او باعث چنین پرخاشگری ها می شود. در هر حال حل مشکل وقتی میسر است که اول مشکل ریشه یابی شود و سپس دنبال راه کارهای عملی برای حل آن بود.
۷-در پایان باز هم توصیه می کنیم اگر پدر شما حریم خود را یا حریم خانواده را می شکنند شما به خودتان حق ندهید که به او بی احترامی کنید زیرا نه تنها مشکلی حل نخواهد شد بلکه حرمت شکنی ها عمومیت پیدا می کند و دیگر هیچ حریمی برای خانواده باقی نخواهد ماند. در حالی که اگر شما با صبر و تحمل این حریم را حفظ کردید حداقل یک پناهگاه و یک دیوار از چهاردیواری حریم خانه محفوظ مانده و به همان میزان آسیب پذیری اهل خانواده کمتر خواهد شد.
۸- بنا بر این نفرین کردن پدر کار درستی نیست و آثار بد و نامطلوبی برای شما در پی دارد . بهتر است به جای نفرین هدایت و عاقبت بخیری او را از خداوند طلب نمایید .
۹- نا گفته نماند که هیچ کارو عمل خیری بی پاداش نیست و تحمل اذیت و بد زبانی پدرتان موجب ترفیع درجه شما و رشد معنوی و روحی شما می شود و این موضوع عاملی برای تربیت روحی و معنوی شما است .
راجع به احترام به ایشان به موارد زیر توجه کنید : از آنجا که خداوند حریم خاصی نسبت به والدین قرار داده لذا رفتار شما باید خیلی محتاطانه و با شیوه متفاوت با دیگران باشد. پس ابتدا باید از خود شروع کنید ! گفته شده حتی نگاه غضب آلود و بد، به والدین نداشته باشید به هر حال این خود امتحان بزرگی در زندگی شما برای رسیدن به مدارج کمال است ،شما هر اندازه در تقویت اراده خود و گسترش صفات حسنه و خلق و خوى پسندیده و افزون سازى آگاهى ها ودانش هاى خویش به ویژه در زمینه مسائل دینى، فرهنگى و اجتماعى تلاش کنید، به تدریج توان تاثیرگذارى بیشترى بر پدر تان خواهید داشت.
و به طور کلی در مورد رفتار با پدر و مادر یک سرى اصول وجود دارد که حتماً باید مراعات گردد.
یکى از آنها اصل احترام به پدر و مادر و آزار نرساندن به آنان است. این یک اصل الهى و قرآنى نیز حکم فطرى هر انسان است. پدر و مادرى که رنج فرزند داشتن را تحمل نموده و ناملایمات آن را به دوش کشیده اند، این استحقاق را دارند که فرزندان به آنان احترام کنند و موجبات آزارشان را فراهم ننمایند و به ویژه اگر آنان به سن پیرى رسیده باشند. قرآن مجید مى فرماید: خداوند حکم فرموده که جز او را نپرستید و درباره پدر و مادر نیکویى کنید و اگر هر دو یا یکى از آنها پیر و سالخورده شدند، مبادا کلمه اى که رنجیده خاطر شوند بر زبان برانید و کمترین آزار به آنان نرسانید و با ایشان به اکرام و احترام سخن گوئید (اسراء ، آیه 23)
این واجب ترین وظیفه اى است که فرد در قبال پدر و مادر خود دارد. بنابراین نبایستى هیجانات جوانى و خطاهاى احتمالى پدر و مادر موجب بى احترامى فرزند نسبت به آنان گرد..البته در هر صورت شما را به حسن برخورد و عطوفت با پدر و مادر توصیه مى کنیم. زیرا بد رفتارى باپدرَ و مادر و آزار آنان عواقب ناگوارى براى فرزند در پى خواهد داشت.
– در برخورد با والدین باید خیلی زیرکانه و مدبرانه عمل کنیم و رفتار ما بگونه ای نباشد که مخالفت آشکار با والدین داشته باشد بلکه در مواردی که می شود عمل خود را در میدان دید آنها انجا ندهیم و اگر شرایط به گونه ای بود که مجبور بودیم در معرض دید آنها رفتاری را انجام دهیم جوری عمل کنیم که والدین را نرنجانیم و با لطایف الحیل لبه های تیز مخالفت رفتار خودمان را نشان ندهیم و این گونه رفتار کردن یک نوع کیاست و زرنگی و هوشمندی می خواهد «المؤمن کیس» مؤمن باید کیاست و زیرکی داشته باشد که هم کارش را انجام دهد و باعث رنجش دیگران به ویژه والدین نشود.
– هر جا و در هر موقعیتی که نیازمند کمک شما هستند سریعا و با کمال احترام به خصوص در حضور دیگران به کمک آنها بشتابید. بهترین وسیله برای سالم سازی زمینه تأثیر بر روی رفتار پدرتان محبت نمودن به او, تحویل گرفتن و احترام گذاردن به او است آن هم احترام بدون قید و شرط و به عنوان پدر و بزرگ خانواده.
– برخورد شما با وی باید ارزانی کننده محبت , در بردارنده عشق و گوش بفرمان بودن و خدمت کردن و دلدادن و حریم قائل شدن باشد و از هر برخورد مستقیمی که نتیجه ای غیر از این داشته باشد اجتناب کنید و هرگز مرتکب رفتاری که پیامی غیر از موارد بالا را دارد, نشوید.
و اما راجع به صفات ناپسند ایشان ، همانگونه که در بالا گفتیم صبور بودن واحترام کردنتان به جای خود ، باید محفوظ باشد ولی صفت بداخلاقی او نباید شما را نیز چنین کند ، به این معناکه باید حد احترام به ایشان چنان باشد که خود شما به بی دینی ولاابالی گری و بد اخلاقی کشیده نشوید وخود را از افتادن در هر معصیتی ،ولو کم، یا (به نظر ) کوچک ، حفظ کنید و بازیرکی نباید از ایشان درچنین مواردی اطاعت کرد.