درجواب شماپرسشگرمحترم باید عرض کرد .در اینکه مراد از کلمات که حضرت آدم جهت قبولى توبه اش از خداوند دریافت کرد چه بود در میان مفسران گفتگو است.
برخى آنرا همان جملات سوره اعراف آیه 23 دانسته اند قالا رَبَّنا ظَلَمْنا أَنْفُسَنا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنا وَ تَرْحَمْنا لَنَکُونَنَّ مِنَ اَلْخاسِرِینَ دانسته اند.
برخى آن را به حسب آنچه که در روایات نیز آمده است این جملات دانسته اند: اللهم لا اله الا انت سبحانک و بحمدک رب انى ظلمت نفسى فاغفرلى انک خیرالغافرین اللهم لا اله الا انت سبحانک و بحمدک ربى انى ظلمت نفسى فارحمنى انک خیرالراحمین اللهم لا اله الا انت سبحانک و بحمدک ربى انى ظلمت نفسى فتب على انک انت التواب الرحیم و در روایات متعددى نیز از طرق اهل بیت (ع) وارد شده. که مقصود از کلمات تعلیم اسماء بهترین مخلوقات خداوند یعنى خمسه طیّبه آل عبا محمد (ص) و على و فاطمه و حسن و حسین (ع) بوده و حضرت آدم (ع) با توسل به این کلمات از درگاه خداوند تقاضاى بخشش نمود و خدا او را بخشید.
این تفسیرهاى سه گانه منافاتى با هم ندارد و ممکن است که مجموع این کلمات به حضرت آدم جهت پذیرش توبه اش تعلیم داده شده باشد.(1)

  ________________
  (1) (تفسیر نمونه، 1 197، تفسیر برهان، 1 86-