پيامبر(ص) كه به منبع وحي متصل است چه نيازي به مشورت دارد؟

پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) با وجود ارتباطى كه با دستگاه وحى داشت، چه نيازى داشت كه در امور جنگى يا اجتماعى با اصحاب خود به مشورت بپردازد و به امر پروردگار عالمـ در سوره شورى، آيه 38 در اين امور ملزم به شور و مشورت باشد؟ وانگهى او از نظر دانش و بينش، علم و سياست، برترين خلايق بود; با اين وصف چرا خدا به او دستور مشاوره داده است؟
خود قرآن پاسخ اين گونه سؤالات را داده است، چنان كه مى فرمايد: «لَقَدْ كانَ لَكُم فى رَسولِ اللّهِ اُسوَة حَسَنَة;مسلّماً براى شما در زندگى رسول خدا سرمشق نيكويى بود.» (احزاب/آيه 21) بنابراين، منظور از مشاوره، جنبه تعليمى و تربيتى آن بوده است. او با مشاوره كردن، ياران خود را درسى عملى مى داد كه پس از وى در مشكلات امور، دور هم گرد آيند و از طريق مشورت، مشكلات اجتماعى و امور پيچيده را حل كنند. جايى كه بزرگ يك جمعيّت با آن مقام بلندى كه در معارف و علوم، سياست و تدبير دارد، عملا خود را بى نياز از مشورت نداند و از افكار ياران صميمى خود در حلّ گرفتاريها بهره بردارى نمايد، بايست هواداران و پيروان آيين او از اين عمل سرمشق گرفته و در گرفتاريها از همين در وارد شو ند و مستبّدانه كارى را انجام ندهند. بدين ترتيب دايره مشورت، موضوعات مشخصي است كه اهداف رشد اجتماعي در وراء آن نهفته است.

منبع:

پاسخ به پرسش هاي ، مذهبي آيت الله مكارم شيرازي ، بخش ششم:تفسير سوال37