پیروان نجات یافته سفیانى در سرزمین هاى شام

نعمانى از محمد بن مسلم آورده است که شنیدم ابو جعفر باقر(علیه السلام) فرمود: تقواى الهى پیشه کنید و با ورع (= پرهیز از حرام) و اجتهاد (= کوشش در انجام واجبات) در راه اطاعت خدا بر عقیده تان ، یارى بجویید .

وقتى یکى از شما به سراى آخرت شتافت و درهاى دنیا به رویش بسته شد ، بالاترین توشه اى که مورد غبطه و رشک دیگران واقع مى شود ، دیندارى و پرهیزکاریش است . وقتى انسان به سراى دیگر گام نهاد ، مى داند که به پیشواز نعمت ها و بخشش هاى الهى و مژده رفتن به بهشت مى رود و از چیزى (شیطان )که مى ترسیده ، ایمن است . همچنین یقین خواهد کرد که باور و دینى که در دنیا بر آن ثابت قدم بوده ، حق و درست است و کسانى که با دین مخالفت مىورزیدند ، باطلند و هلاک خواهند شد ! پس شما را (بر این عقیده) مژده مى دهم ، باز بشارت مى دهم ! چه مى خواهید ؟ آیا نمى بینید که دشمنانتان در راه ارتکاب گناهان الهى کشته مى شوند و براى رسیدن به دنیا یکدیگر را به قتل مى رسانند ، ولى شما چنین نیستید و به دور از آنها ، در خانه هایتان ، آسوده و در امانید . بلاى سفیانى که از دشمنان ماست ، برایتان کافى است .

وى از نشانه هایى است که برایتان (براى فهم نزدیکى ظهور) قرار داده شده است . وقتى این فاسق خروج کند ، در جاى خود بمانید ، چون تا یک یا دو ماه پس از خروجش ، خطرى متوجه شما نیست اما تعداد زیادى بجز شما (شیعیان) را خواهد کشت .

برخى اصحاب پرسیدند : در آن اوضاع ، با عیال ( زن و فرزند ) خود چه کنیم ؟ فرمود : مردان خود را از سفیانى دور کنید، چون کینه و حرص شیعیان را به دل دارد ، ولى به زنان ان شاء الله گزندى نخواهد رسید .

پرسیدند : مردان از دست او به کجا فرار کنند ؟ فرمود : بعضى به مدینه یا مکه یا جاهاى دیگر مى گریزند اما وقتى لشکر آن فاسق (= سفیانى) به آنجا رو آورد ، چه مى کنید ؟! به مکه بروید که محل گردهمایى شماست ، فتنه او به اندازه زمان حاملگى یک زن یعنى نُه ماه طول مى کشد . ان شاء الله بیش از این نخواهد بود ! بحار 52/140 .

نعمانى از حارث همدانى آورده است که امیر مؤمنان فرمود : مهدى هنگام راه رفتن ، تمام بدنش حرکت مى کند ، موهایش مجعد و خالى بر گونه دارد ، آغاز کارش از سوى شرق (= پرچم هاى خراسان) است . وقتى زمانش برسد ، سفیانى خروج مى کند و به مدت آبستن بودن یک زن ( نه ماه ) حکومت مى کند . خروجش در شام است و اهالى آنجا از وى پیروى مى کنند مگر کسانى که در راه حق ثابت قدم اند و خدا آنان را از همراهى با سفیانى حفظ مى کند . با سپاهى انبوه به مدینه مى آید ، وقتى به بیداء مدینه مى رسد ، خدا او را در زمین فرو مى بَرَد . این همان فرمایش خداست که مى فرماید : « کاش مى دیدى هنگامى را که کافران وحشت زده اند ، آنجا که راه گریزى نمانده است و از جایى گرفتار آمده اند » ( سبأ/51 )