۱۳۹۳/۰۶/۳۱
–
۴۹۲۲ بازدید
برای جلوگیری و بهتر است بگوییم درمان خود ارضایی در کودکان چه کنیم ؟؟
با سلام و عرض ارادت خدمتشما پرسشگر گرامی از اینکه با این مرکز در ارتباط هستید خرسندیم و امیدواریم که ارتباط شما با ما تداوم داشته باشد. ای کاش سن فرزند خود را برای بنده بیان می کردید تا بهتر به بررسی سوال می پرداختم، به هر حال در زیر به صورت کلی به بررسی سول می پردازم:خودارضایی در سنین 2 تا 3 سالگی شایعتر است و در میان دختران بیش از پسران دیده می شود. معمولا بصورت ناگهانی آغاز می شود و والدین ،پسر بچه ها را در حالت کشیدن آلت و دختر بچه ها را در حال مالیدن ناحیه تناسلی غافلگیر می کنند. کودک ممکن است گُّر گرفته وعرق کرده به نظر برسد و در حال خر خر کردن باشد و یا تنفس نامنظمی داشته باشد. ویا در یک وضعیت خاص مثل خم شدن روی چیز خاصی و یا مالیدن خود روی اشیا و یا عروسک غافلگیر شود و یا در حالت چمباتمه نشسته باشد .
ممکن است بیمار به نظر برسد و یا حالتهای عصبی شبیه به تشنج را از خود نشان دهد. این رفتار ممکن است تا زمانی که کودک از استرس رهایی بیابد، ادامه یابد اما معمولا کاملا برطرف نمی شود. و بعضی از کودکان این رفتار را تا 6-5 سالگی در خلوت خود ادامه می دهند.و ممکن است در زمان بلوغ با افزایش هورمونهای جنسی شدت پیدا کند.
درباره سوال شما باید بگویم، گرچه عمل خود ارضایی در برخی کودکان مشاهده شده است اما باید این نکته را هم در نظر گرفت که هر دستمالی و بازی کودک با آلت تناسلی خود را نمی توان خود ارضایی نام نهاد. باید این احتمال را هم در نظر گرفت که شاید شما به اشتباه به رفتارهای او خودارضایی را نسبت می دهید. به احتمال قوی کودک مورد نظر از بیماری انگلی رنج می برد و همین امر موجب بروز رفتارهایی شده که شما آن را خود ارضایی می نامید.وجود کهیر و یا ترشحات بد بو در ناحیه تناسلی از مواردی است که باید در نظر گرفته شود. و یا سایر علل منجر به تحریک پذیری این عضو، که می تواند از بروز عفونتهای ادراری دختران تا بعضی از عفونتهای قارچی ( مثلا کاندیدا) متفاوت باشد. البته علت این رفتار هر چه باشد باید اصلاح شود چراکه می تواند در بزرگسالی برای فرد مشکل ایجاد کند.
چه باید کرد؟
در گام اول لازم است بیماری انگلی کودک درمانشود و سپس برای از بین بردن رفتار های او موارد زیر را به کارگیرید:
1. مکانهایی که او در آن چنین رفتارهایی را انجام می دهد را شناسایی کنید و سعی کنید برای مدتی هم که شده او را از چنین مکان هایی دور کنید.
2.اینگونه رفتارهای او نباید جنبه تشویقی پیدا کند و از آنجا که بالاترین تشویق برای کودک توجه است، لازم است نسبت به اینگونه رفتار اوبی تفاوت باشید و زیاد نسبت به رفتار او حساسیت نشان ندهید. تجربه نشان داده حساسیت بزرگترها نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه مشکل کودک را بیشتر می کند.
3.ازپوشاندن لباس های چسبان به او خود داری کنید.
4.چون خستگی و تنهایی و بی توجهی علت شایعی برای این رفتار در کودک است والدین می توانند وقت بیشتری برای او گذاشته و او را بیشتر در آغوش بگیرند. زیرا کودک ممکن است برای جلب توجه و محبت مادر شروع به آغاز این رفتار نماید، بنابراین لازم است زمانی را برای بازی با او قراردهید تا انرژی روانی او تخلیه شود و احساس کند که مورد توجه شما می باشد.
5.زمانی که او مشغول به این کار می شود سعی کنید او را به انجام کاری که خیلی به آن علاقه دارد، دعوت کنید تا از این رفتار دست بکشد.
6.هیچ گاه او را برای این رفتارش تنبیه نکنید.
7. از آنجا که اینگونه رفتارها در کودکان عصبی و گوشه گیر نیز بسیار مشاهده می شود.روابط اجتماعی او راافزایش دهید.
8.سعی کنید او هیچ گاه تنها نباشد.
9.یکی از دلائل اینگونه رفتارها در کودک وجود استرس های محیطی می باشد، از این به بعد سعی کنید محیط کودک را از وجود محرک های استرس زا کم کنید.
10.محرک هایی که می تواند موجب تحریک جنسی کودک شما شود را در محیط حذف کنید.
ممکن است بیمار به نظر برسد و یا حالتهای عصبی شبیه به تشنج را از خود نشان دهد. این رفتار ممکن است تا زمانی که کودک از استرس رهایی بیابد، ادامه یابد اما معمولا کاملا برطرف نمی شود. و بعضی از کودکان این رفتار را تا 6-5 سالگی در خلوت خود ادامه می دهند.و ممکن است در زمان بلوغ با افزایش هورمونهای جنسی شدت پیدا کند.
درباره سوال شما باید بگویم، گرچه عمل خود ارضایی در برخی کودکان مشاهده شده است اما باید این نکته را هم در نظر گرفت که هر دستمالی و بازی کودک با آلت تناسلی خود را نمی توان خود ارضایی نام نهاد. باید این احتمال را هم در نظر گرفت که شاید شما به اشتباه به رفتارهای او خودارضایی را نسبت می دهید. به احتمال قوی کودک مورد نظر از بیماری انگلی رنج می برد و همین امر موجب بروز رفتارهایی شده که شما آن را خود ارضایی می نامید.وجود کهیر و یا ترشحات بد بو در ناحیه تناسلی از مواردی است که باید در نظر گرفته شود. و یا سایر علل منجر به تحریک پذیری این عضو، که می تواند از بروز عفونتهای ادراری دختران تا بعضی از عفونتهای قارچی ( مثلا کاندیدا) متفاوت باشد. البته علت این رفتار هر چه باشد باید اصلاح شود چراکه می تواند در بزرگسالی برای فرد مشکل ایجاد کند.
چه باید کرد؟
در گام اول لازم است بیماری انگلی کودک درمانشود و سپس برای از بین بردن رفتار های او موارد زیر را به کارگیرید:
1. مکانهایی که او در آن چنین رفتارهایی را انجام می دهد را شناسایی کنید و سعی کنید برای مدتی هم که شده او را از چنین مکان هایی دور کنید.
2.اینگونه رفتارهای او نباید جنبه تشویقی پیدا کند و از آنجا که بالاترین تشویق برای کودک توجه است، لازم است نسبت به اینگونه رفتار اوبی تفاوت باشید و زیاد نسبت به رفتار او حساسیت نشان ندهید. تجربه نشان داده حساسیت بزرگترها نه تنها مشکلی را حل نمی کند بلکه مشکل کودک را بیشتر می کند.
3.ازپوشاندن لباس های چسبان به او خود داری کنید.
4.چون خستگی و تنهایی و بی توجهی علت شایعی برای این رفتار در کودک است والدین می توانند وقت بیشتری برای او گذاشته و او را بیشتر در آغوش بگیرند. زیرا کودک ممکن است برای جلب توجه و محبت مادر شروع به آغاز این رفتار نماید، بنابراین لازم است زمانی را برای بازی با او قراردهید تا انرژی روانی او تخلیه شود و احساس کند که مورد توجه شما می باشد.
5.زمانی که او مشغول به این کار می شود سعی کنید او را به انجام کاری که خیلی به آن علاقه دارد، دعوت کنید تا از این رفتار دست بکشد.
6.هیچ گاه او را برای این رفتارش تنبیه نکنید.
7. از آنجا که اینگونه رفتارها در کودکان عصبی و گوشه گیر نیز بسیار مشاهده می شود.روابط اجتماعی او راافزایش دهید.
8.سعی کنید او هیچ گاه تنها نباشد.
9.یکی از دلائل اینگونه رفتارها در کودک وجود استرس های محیطی می باشد، از این به بعد سعی کنید محیط کودک را از وجود محرک های استرس زا کم کنید.
10.محرک هایی که می تواند موجب تحریک جنسی کودک شما شود را در محیط حذف کنید.