زید بن على بن الحسین(ع) فرزند امام سجاد(ع)، از شخصیتهای ممتاز شیعه و جهان اسلام است.
«حلیف القرآن»، یعنی دوست، همسوگند و همپیمان قرآن.
زید بن على بن الحسین(ع) را به سبب انس زیادش با قرآن به «حلیف القرآن» (همپیمان با قرآن) لقب دادهاند.
زید شهید، در سال 120، 121 و یا 122 هجری علیه خلیفهی اموی، هشام بن عبدالملک قیام کرد؛ گروهی با او بیعت کردند و در جنگی که در شهر کوفه میان او و لشگریان خلیفه درگرفت به شهادت رسید.
امام صادق(ع) در بارۀ او بسیار میگفت: «خدا عمویم را رحمت کند». امام رضا(ع) در پاسخ مأمون فرمود: زید بن على از دانشمندان آل محمد بود، وى براى خشنودى خدا خشمگین شد، با دشمنان خدا جهاد کرد، و در راه خدا به شهادت رسید.