چرا حضرت موسي(ع) – پس از ماجراي رؤيت- توبه نمود؟

سوره اعراف/ آيه 143: «…خَرَّ مُوسى صعِقاً فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سبْحَنَك تُبْت إِلَيْك وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ»

 سؤالى كه در اين باره، مطرح مى شود اين است كه موسى (عليه السلام) چرا پس از به هوش آمدن، عرضه داشت «تبت اليك»، در حالى كه كار خلافى انجام نداده بود چه اينكه اگر اين درخواست را از طرف بنى اسرائيل كرده عملى بر طبق ماموريت بوده است و انجام وظيفه نموده و اگر براى خودش به منظور شهود باطنى سوال كرده، اين هم كار خلافى محسوب نمي شود.

ولى از دو جهت مي توان اين سؤال را پاسخ گفت:

 نخست اينكه موسى (عليه السلام) به عنوان نمايندگى از بنى اسرائيل چنين درخواستى را كرد و باز در همين مقام و به همين صورت نمايندگى، تقاضاى توبه و اظهار ايمان نمود.
ديگر اينكه موسى (عليه السلام) اگر چه ماموريت داشت كه تقاضاى بنى اسرائيل را مطرح كند، ولى به هنگامى كه جريان تجلى پروردگار پيش آمد و حقيقت امر آشكار شد، مدت اين ماموريت پايان يافته بود، در اين موقع بايد به حالت نخست ، يعنى قبل از ماموريت بازگردد، و ايمان خويش را ابراز دارد تا اشتباهى براى كسى باقى نماند و آن را به صورت توبه و با جمله «انى تبت اليك و انا اول المؤمنين» بيان فرمود.
منبع:
تفسير نمونه ج6 ص359و360