چرا خداوند در آیه ۱۷۶ سوره اعراف مثل بلعم باعورا را به سگ تشبیه کرده است؟

فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ اَلْکَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَیْهِ یَلْهَثْ أَوْ تَتْرُکْهُ یَلْهَثْ ؛ (اعراف، آیه 176). همان گونه که قسمتی از آیه را ملاحظه می فرمایید و همچنین آیات قبل، نام از کسی نبرده است. بلکه سخن از یک عالم دانشمند است که ابتدادر مسیر حق بود، به گونه ای که انتظار انحراف او را کسی نداشت. سرانجام دنیاپرستی و پیروی از هوای نفس او را به سقوط کشاند. به نحوی که تشبیه به سگ شده است. اما چرا به سگ تشبیه شده؟ زیرا او بر اثر شدت هواپرستی و چسبیدن به لذات جهان ماده یک حال عطش نامحدود به خود گرفته که همواره دنبال دنیاپرستی می رود نه به خاطر نیاز واحتیاج بلکه به شکل بیمارگونه ای همچون یک «سگ هار» که بر اثر بیماری هاری، حالت عطش کاذب به او دست می دهد و در هیچ حال سیراب نمی شود. این همان حالت دنیاپرستان پست همت است که هر قدر بیندوزند باز هم احساس سیری نمی کنند و این تنها به او نیست بلکه همه کسانی که بعد از ایمان به کفر روی می آورند چنین حالتی در آنها ایجاد می شود، (تفسیر نمونه، ج 7، ص 14)