توجه

  1. توجه توجه : متاسفانه تا اطلاع ثانوی درگاه پرداخت زرین پال از دسترس خارج شده

توجه توجه : متاسفانه تا اطلاع ثانوی درگاه پرداخت زرین پال از دسترس خارج شده

خانه » همه » مذهبی » چرا خداوند پيامبر معصوم خود را به «قطع وتين» تهديد نموده؟

چرا خداوند پيامبر معصوم خود را به «قطع وتين» تهديد نموده؟

سوره الحاقه، آيات 44-46: («وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنا بَعْضَ الْأَقاوِيلِ* لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْيَمِينِ* ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِينَ»)

  «وتين» به معنى «رگ قلب» و شاهرگى است كه خون را به تمام اعضا مى ‏رساند و اگر قطع شود مرگ انسان فورا و بدون يك لحظه تاخير فرا مى ‏رسد، و اين سريع ترين مجازاتى است كه در مورد يك نفر ممكن است انجام گيرد. بعضى نيز آن را به رگى كه قلب به آن آويزان است، يا رگى كه خون را به كبد مى ‏رساند، يا رگ نخاع كه در وسط ستون فقرات قرار گرفته، تفسير كرده‏ اند ولى تفسير اول از همه صحيح تر به نظر مى‏ رسد.
 معناى اين آيات اين است كه اگر اين پيامبر كريم كه ما رسالت خود را به دوش او نهاديم و با قرآن كريم به سوى شما فرستاديم، پاره ‏اى اقوال را از پيش خود بتراشد و به ما نسبت دهد، ما او را با دست راست مى ‏گرفتيم و مجازات مى‏ كرديم، زيرا انسان كارهايى را كه با دست راست انجام مى‏ دهد از قدرت بيشترى برخوردار است،  لذا “يمين” كنايه از قدرت است‏. و سپس شاهرگ حياتي او را به جرم اينكه دروغ به ما بسته، قطع مي نموديم.

اين آيات صراحتا تهديد شخص پيامبر(ص) است، بنا بر تحقق اين فرض كه آن جناب سخنى را كه از خداوند نيست به خدا نسبت دهد. اما چگونه ممكن است اين فرض تحقق يابد، در حالي كه پيامبر فرستاده ‏اى از ناحيه خداوند است، و خداى تعالى او را به نبوت گرامى داشته و به رسالت خود برگزيده؟!

پاسخ اين است كه معصوم بودن پيامبران جنبه اضطرارى ندارد، بلكه توأم با يك نوع خود آگاهى است كه با اختيار و آزادى اراده انجام مى ‏شود، لذا ارتكاب گناه در چنين حالتى عقلا محال نيست، بلكه عملا به خاطر آن آگاهى و ايمان خاص، گناه هرگز وجود خارجى نخواهد يافت و اگر فرضا وجود مى ‏يافت لحظه اي در مجازات مزبور درنگ نمي شد.

 آيات مورد بحث، مشابه اين آيات شريفه است كه مى‏ فرمايد: “وَ لَوْ لا أَنْ ثَبَّتْناكَ لَقَدْ كِدْتَ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئاً قَلِيلًا إِذاً لَأَذَقْناكَ ضِعْفَ الْحَياةِ وَ ضِعْفَ الْمَماتِ ثُمَّ لا تَجِدُ لَكَ عَلَيْنا نَصِيراً” [1] « و اگر ما تو را ثابت قدم نمى ‏ساختيم (و در پرتو مقام عصمت مصون از انحراف نبودى) نزديك بود كمى به آنها (مشركان) تمايل پيدا كنى! و اگر چنين مى‏ كردى ما دو برابر مجازات (مشركان) در حيات دنيا، و دو برابر (مجازات آنها) را بعد از مرگ، به تو مى‏ چشانيديم، سپس در برابر ما ياورى نمى‏ يافتى!». 

 

پي نوشت:

[1] اسراء، آيات 74-75.

تفسير نمونه، ج‏24، ص482.  

ترجمه تفسير الميزان، ج‏19، ص675.  
 

  

 

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد