در زمان ظهور نماز‌های مستحبی واجب نمی‌شود و نماز‌های واجب هم به مستحب تبدیل نمی‌گردد؛ یعنی در احکام دین تغییر یا تبدیل صورت نمی‌گیرد. امام زمان(ع) نیز بر اساس دین اسلام و احکام آن عمل می‌کند.

به طور کلی در آن عصر، اصول و احکام دین اسلام تغییر نمی‌کند و عوض نمی‌شود، بلکه آن حضرت احکامی را که قبلا عمل نمی‌شده و یا فراموش شده، به مرحله اجرا در می‌آورد و این همان احیای سنت پیامبر و ظهور اسلام ناب محمدی در زمان ظهور است.

البته دو نماز عید فطر و قربان در زمان امام معصوم(ع) واجب و در زمان غیبت مستحب است. این دو نماز در زمان غیبت به صورت فرادا خوانده می‌شود و اگر به صورت جماعت بخوانند، باید به نیت «رجاء» خوانده شود؛ یعنی، به امید ثواب جماعت. چون که دلیل روایی برای به جماعت خواندن آن در زمان غیبت وارد نشده است. مجموعه‌ای از روایات صحیح که وجوب نماز عیدین را مشروط به حضور امام کرده است در کتاب وسایل الشیعه شیخ حر عاملی ج7 ص 421 آمده است.

به عنوان نمونه از امام محمد باقر(ع) نقل شده است: « لا صلوة یوم الفطرو الأضحی الا مع امام»؛«روز فطر و قربان نماز عید واجب نیست مگر با امام».

و مجموعه دیگری هم نماز عیدین را به صورت «فرادا» جایز دانسته است. از جمع این دو دسته روایات معلوم می‌شود که نماز عید فطر و قربان در زمان امام معصوم(ع) واجب و در زمان غیبت امام معصوم مستحب است.