چرا در زمان غیبت امام زمان و تا قبل از ظهور، بردن نام اصلی ایشان جایز نیست؟

خدای متعال در حدیث شریف لوح؛ امام مهدی ارواحنا فداه را رحمت براى جهانیان، دارای کمال موسى و بهاء عیسى و صبر ایوب، توصیف فرموده و نام مبارک ایشان را به صورت حروف مقطعه ـ م؛ ح؛ م؛ د؛ ـ ذکر نموده است. اینگونه روایات را دانشمندان حمل بر حرمت یا عدم جوازتصریح به نام بردن ایشان نموده اند. حتى شیعیان نیز از کیفیت و کمیت جزئیات ولادت، محل آن و چگونگى زندگى حضرت مطلع ننموده اند. احترام و تحیت خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام برای ما الزام عقلی و دینی دارد . سابق بر این به دلیل وجود برخی محدودیتها و تلاش بسیار جدی خلفای جور برای شناسایی و کشتن آن حضرت، حرمت داشت نام حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف برده شود. امروزه اکثر دانشمندان به دلیل عدم توان حکومت های باطل بر شناخت فردی حضرت معتقدند چنان حرمتی وجود ندارد. در این رابطه از بعضى فقهاء نقل شده فرموده اند: ظاهرا حکم حرمت مخصوص زمان تقیّه بوده است و احتیاط در زمان حاضر این است که با القاب و توصیفها نام آن حضرت برده شود. البته بنا بر نظر برخی محققان مانند آیت الله معرفت اسمی که ذکر آن ممنوع شد « -ا ح م د -» است زیرا در انجیل بشارت به بعثت پیامبری احمد شده است و لذا اگر شیعیان این وصف حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه را به کار ببرند چه بسا دست آویز مسیحیان شود که پیامبر آخر الزمان هنوز مبعوث نشده است. در زمان حاضر بردن نام مخصوص آن حضرت کراهت دارد.