سوره «یاسین» مشتمل بر پایه ها و ارکان عقیدتى و نیز اصول برنامه هاى پیامبران است؛ به ویژه آخرین آیه آن که شامل معارف بلندى است «فَسُبْحانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ»؛ یس (36)، آیه 83. از این رو آن را در روایات «قلب قرآن» نامیده اند. سوره «الرحمن» نیز به دلیل زیبایى فوق العاده آیاتش، «عروس قرآن» نامیده شده است.