علت این است که بنا به ایده قانون جذب، بعضی از ساحت های معنوی انسان نیاز به رشد و تربیت ندارد و اساسا غیر لازم معرفی شده اند. این در حالی است که بنا به متون اسلامی حزن علامت ایمان است و حتی به مومن حزین گفته میشود.

اکتفا به شادی و خلاصه کردن تکامل در شادی و مثبت اندیشی نشان دهنده نقص و نارسایی ایده جذب است.

امام صادق فرمود: مومن صبح خود را با حزن آغاز می کند و حزین نامیده میشود و جز این حالت به صلاح او نیست. عبارت عربی این است: لا یصلحه الا ذاک. (منختب میزان الحکمه، محمدی ری شهری، ص 148)

با این نگرش نباید تصور کرد که قانون جذب منطبق با آموزه های دینی است. بلکه بر مبنای ایده خود خدایی انسان شکل گرفته است که با توحید محوری در اسلام در تنافی است.