چرا مسلمانان با هم دیگر مصافحه می کنند؟

مصافحه که از باب مفاعله و بین الاثنینی است به معنای دست دادن است.

گفته می شود «صافحته» یعنى ظاهر کف دستم، ظاهر کف دست او را ملاقات کرد.

مُصَافَحَة: دست به هم دادن و رساندن کف دست ها به هم.

سلام کردن و دست دادن نشانه رفتار نیکو و پسندیده است، از آن جایی که پیامبراسلام و ائمه معصومین (ع) طلایه داران اخلاق نیکو هستند و در تمام امور زندگی باید از آن عزیزان الگو بگیریم.

انس بن مالک گفت موقعى که رسول اکرم از جنگ تبوک مراجعت می کرد سعد انصارى به استقبال آمد، حضرت با او مصافحه کرد .

از پیامبر اسلام (ص) روایت است که فرمود: هر گاه یک دیگر را ملاقات نمودید، سلام دهید و مصافحه نمایید و چون خواستید از هم جدا شوید، براى یک دیگر طلب مغفرت کنید.

مصافحه نمودن با مؤمن هزار پاداش نیک دارد. بدون گناه از هم جدا می شوند و موجب جلب رحمت خدا و خوشنودی دیگران می شود و دوستی ها را زیاد و کدورت ها را از بین می برد و دشمنی ها را تبدیل به دوستی می کند.

مصافحه از ویژگی های شیعه نیست، بلکه سنت نبوی است. حضرت رسول اکرم (ص) در قول و عمل بر آن تأکید کردند. از این رو برادران اهل سنت نیز به آن اهتمام می ورزند و امروزه این عمل در بین آنها نیز مرسوم است.

نقل شده نخستین دو نفرى که در روى زمین با هم مصافحه نمودند (دست دادند) ذو القرنین و ابراهیم خلیل (ع) بودند که ابراهیم به استقبال ذو القرنین آمد و با او دست داد.

اما مصافحه با زنان نامحرم حرام است. هنگامى که رسول خدا (ص) مکه را فتح کردند حضرت دستور داد ظرفى را حاضر کردند و مقدارى آب در آن ریختند و بعد دست خود را در آن فرو بردند، و بعد به زنانى که براى بیعت آمده بودند فرمود: دست خود را در آن فرو برید و این چنین از آنها بیعت گرفت.

این نکته مسلم است که برخورد با نامحرم باید به گونه‏ای باشد که در آن هیچ مفسده و یا خوف مفسده وجود نداشته باشد.