قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
سوره اعراف، آيه 142: («وَ واعَدْنا مُوسى ثَلاثِينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَة...»)
” ميقات” از ماده” وقت” به معنى وقتى است كه براى انجام كارى تعيين شده است، و معمولا بر زمان اطلاق مى شود، اما گاهى به مكانى كه بايد كارى در آن انجام پذيرد، گفته مى شود، مانند “ميقات حج” يعنى مكانى كه هيچكس بدون احرام نمى تواند از آنجا بگذرد.
اما نخستين سؤالى كه در مورد آيه شريفه فوق پيش مى آيد اين است كه چرا وعده چهل روز يك جا بيان نشده، بلكه نخست مى فرمايد سى روز، سپس ده روز به عنوان متمم بر آن مى افزايد در حالى كه در آيه 151 سوره بقره اين چهل روز به صورت واحد، ذكر شده است؟
مفسران درباره اين تفكيك، تفسيرهاى گوناگونى ذكر كرده اند، ولى آنچه دقيقتر به نظر مى رسد و با روايات اهل بيت (عليهم السلام) نيز سازگار است اين است كه گرچه در متن واقع، بنا بر چهل روز بوده اما خداوند براى آزمودن بنى اسرائيل، نخست حضرت موسى (ع) را براى يك مواعده سى روز دعوت نمود، سپس آن را تمديد كرد، تا منافقان بنى اسرائيل صفوف خود را مشخص سازند.
از امام باقر (ع) چنين نقل شده كه فرمود: هنگامى كه موسى (ع) به وعده گاه الهى رفت با قوم خويش قرار گذاشته بود غيبت او سى روز بيشتر طول نكشد، اما هنگامى كه خداوند ده روز بر آن افزود، بنى اسرائيل گفتند: موسى (ع) تخلف كرده است، و به دنبال آن دست به كارهايى كه مى دانيم زدند (و گوساله پرستى كردند).
منبع:
تفسير نمونه، ج6، ص: 340