زیارت: دیدار و ملاقات به دیدار کسی رفتن به جهت تکریم و تعظیم یا انس گیری رفتن از حضرت رضا (علیه السلام) روایت شده که همانا هر یک از ائمه را به گردن دوستان و پیروانش عهد و پیمانی است و کمال وفای به آن پیمان و انجام آن به این بود که قبور آنها را زیارت کند و هر که از روی علاقه به آنها و علاقه به رسالتشان آنها را زیارت کند او را در قیامت شفاعت نمایند امام صادق (علیه السلام) فرمود: هر کس یکی از ما را زیارت کند چنان بود که پیغمبر (ص) را زیارت کرده باشد و پیغمبر (ص) فرمود: هر که یکی از ذریّه مرا یا مرا زیارت کند من در قیامت به زیارتش می روم و او را از شداید آن روز نجات دهم. « وشّا» گوید: به حضرت رضا (علیه السلام) عرض کردم، کسی که قبر یکی از امامان را زیارت کند چه پاداشی نزد خدا دارد؟ فرمود: مانند کسی است که اباعبدا… الحسین را زیارت کرده باشد، گفتم کسی که قبر آن حضرت را زیارت کنند چه ثوابی دارد فرمود: به خدا قسمت بهشت.
یکی از اهداف عمده و عمومی زیارت که خاستگاه اعتقادی و دینی مطمئن دارد تأثیر خارجی اهل بیت در حل مشکلات انسانی و ارائه راه روشن و نیزمساعدت و همراهی موثر در پیشبرد مقاصد بشری است این ویژگی همواره در حال حیات و ممات وجود داشته و دارد، گر چه آنها به اذن الهی دانای به همه سختی ها و توانای در رفع آن هستند اما به مقتضای سنت الهی همان گونه که در حال دوران زندگی آنان باید در سایه ارتباط و اتصال مشکلی طرح و بیان شود تا راه و سببی برای رفع آن مشکل بیان شده و با انفاس قدسی حاجتی برآورده گردد در حال ممات هم با زیارت و طرح نگرانی ها و آلام دستی مبارک از پرده بیرون می آید تا مایه آرامش جان و امنیت خاطر گردد. زیارت برای آنکه مورد قبول واقع شود باید خالصانه باشد، زائر باید زیارت را به تنهایی هدف مستقل و مقدسی بداند به گونه ای که همراه کردن آن با امور دیگر از ارزش و بهای آن نکاهد، بنابراین اخلاص و منزّه داشتن زیارت از هر شائبه درونی مانند ریا یا بیرونی مانند سیاحت و تفریح نقش موثری در ایجاد پیوند عمیق قلبی خواهد داشت، در زیارت زائر باید بکوشد در همه حالات ودر همه مواقف و شرایط تا حدی که می تواند حضور قلب داشته باشد و همچنین سعی کند که از گناهان خود توبه و استغفار نماید و ادب زیارت اقتضاء می کند که زائر آن امام مقدس راشفیع خویش قرار دهد و به آبروی ایشان حاجات خویش رااز درگاه ربوبی بخواهد، کمتر زیارتی است که مورد قبول امامان شریف قرار نگیرد، زیرا حضور دربارگاه ایشان عنایت و توفیق است و زیارتی این چنین مورد قبول امام هشتم (علیه السلام) و همچنین امامان و ائمه ی گرامی قرار خواهد گرفت.
منابع و مآخذ:
1- عیون الاخبار.
2- دائره المعارف موضوعی دانش بشر: به اهتمام و سرپرستی مهدی تجلی پور.
3- معارف و معاریف، سید مصطفی حسینی دشتی.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی
یکی از اهداف عمده و عمومی زیارت که خاستگاه اعتقادی و دینی مطمئن دارد تأثیر خارجی اهل بیت در حل مشکلات انسانی و ارائه راه روشن و نیزمساعدت و همراهی موثر در پیشبرد مقاصد بشری است این ویژگی همواره در حال حیات و ممات وجود داشته و دارد، گر چه آنها به اذن الهی دانای به همه سختی ها و توانای در رفع آن هستند اما به مقتضای سنت الهی همان گونه که در حال دوران زندگی آنان باید در سایه ارتباط و اتصال مشکلی طرح و بیان شود تا راه و سببی برای رفع آن مشکل بیان شده و با انفاس قدسی حاجتی برآورده گردد در حال ممات هم با زیارت و طرح نگرانی ها و آلام دستی مبارک از پرده بیرون می آید تا مایه آرامش جان و امنیت خاطر گردد. زیارت برای آنکه مورد قبول واقع شود باید خالصانه باشد، زائر باید زیارت را به تنهایی هدف مستقل و مقدسی بداند به گونه ای که همراه کردن آن با امور دیگر از ارزش و بهای آن نکاهد، بنابراین اخلاص و منزّه داشتن زیارت از هر شائبه درونی مانند ریا یا بیرونی مانند سیاحت و تفریح نقش موثری در ایجاد پیوند عمیق قلبی خواهد داشت، در زیارت زائر باید بکوشد در همه حالات ودر همه مواقف و شرایط تا حدی که می تواند حضور قلب داشته باشد و همچنین سعی کند که از گناهان خود توبه و استغفار نماید و ادب زیارت اقتضاء می کند که زائر آن امام مقدس راشفیع خویش قرار دهد و به آبروی ایشان حاجات خویش رااز درگاه ربوبی بخواهد، کمتر زیارتی است که مورد قبول امامان شریف قرار نگیرد، زیرا حضور دربارگاه ایشان عنایت و توفیق است و زیارتی این چنین مورد قبول امام هشتم (علیه السلام) و همچنین امامان و ائمه ی گرامی قرار خواهد گرفت.
منابع و مآخذ:
1- عیون الاخبار.
2- دائره المعارف موضوعی دانش بشر: به اهتمام و سرپرستی مهدی تجلی پور.
3- معارف و معاریف، سید مصطفی حسینی دشتی.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی