در باره این درخت و این امام زاده آنقدر سخن گفته شده و کتاب نوشته شده که تقریبا جای شک و شبهه ای را باقی نمی گذارد که این ماجرا کاملا صحیح است علاوه بر آن که علمای بزرگواری چون مرحوم آغا بزرگ تهرانی در کتاب شریف الذریعه و نیز مرحوم آیه الله العظمی نجفی مرعشی در حاشیه بر عروه و … این مطلب را نقل و تایید نموده اند.

البته توجه به این نکته لازم است که این مسئله نباید مبنای اعتقادی ما باشد چون حقانیت امام حسین آنقدر محکم است که نیازی به اثبات با این ادله ندارد اما این نشانه آنقدر جالب و حیرت انگیز است که به سادگی نمی توان از آن گذشت.

البته در روایات زیادی که از شیعه و سنی نقل شده مانند این جریان زیاد نقل شده مانند اینکه نقل شده است که در روز شهادت امام حسین هر سنگی را که بر می داشتند زیر آن خون بوده است و در روایات داریم که تربت اصل آن حضرت در روز عاشورا قرمز رنگ می شود.

اما توضیحاتی در مورد این امام زاده و درخت چنار آن:

بقعه‌ی مطهر حضرت علی‌اصغر فرزند بلافصل امام موسی کاظم (ع) و درخت چنار مقدس روستای زرآباد همه ساله میزبان خیل عظیمی از زائران مشتاقانی است که برای زیارت و عزاداری گرد هم می‌آیند.

بر پایه‌ی یک سنت دیرین هر ساله مردم روستای زرآباد و هزاران زائر و دسته‌های عزاداری، شب عاشورا گرداگرد درخت چنار خونباری که در صحن این امامزاده روییده، حلقه زده و با عزاداری و سینه‌زنی در اولین دقایق صبحگاه عاشورا چکیدن مایعی سرخ‌فام از شاخسار این درخت را تماشا می‌کنند.

معاون فرهنگی و ارتباطات سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان قزوین هم با اشاره به چنار خون‌بار زرآباد در الموت قزوین می‌گوید: این درخت هر سال در صبح عاشورا خون‌چکانی می‌کند. به همین دلیل عاشقان زیادی از سراسر کشور و هم چنین کشورهای مختلف جهان مانند پاکستان، هند، بحرین، افغانسان، کویت و امارات برای دیدن این درخت به این منطقه میآیند.

مرحوم آیة اللّه العظمى مرعشى نجفى در حاشیه عروه به هنگام بر شمردن خون هاى پاک مى نویسد:

همچنین است خونى که از درختى موجود در قریه زرآباد از توابع قزوین خارج مى شود.

شیخ آغا بزرگ تهرانی در قسمتی به نام چنار خونبار می نویسد:

در احوال درختی که گفته می شود از آن در روز عاشورای هر سال خون جاری می شود این درخت در زر آباد دهکده ای در هشت فرسخی قزوین است و در آن حرم یکی از اولاد ائمه (ع) واقع است.

به هر حال اشخاص و کتبی که این ماجرا و این معجزه را نقل کرده اند بسیارند که به بعضی از آنها اشاره می شود:

1ـ چنار خونبار: قوام الدین محمد بن مهدی حسینی سیفی قزوینی ,متوفى 1150 هـ، این کتاب را برای سلطان حسین صفو ی نگاشته است.

2 ـ چنار خونبار: میرزا میر رضا بن میر قاسم بن میر باقر بن میر جعفر کامل حسینی قزوینی ,متوفى 1170 هـ. این کتاب مخطوط است.

3 ـ سفینة النجاة: ابن علی شیرازی، ص 144.

4 ـ مخزن البکاء: ملاّ محمد صالح بَرغانی قزوینی ,متوفى 1271 هـ، ص 18.

5 ـ أسرار الشهادة: فاضل دربندی ,متوفّى 1285 هـ، ص 586 ، 628 , طبع حجریه.

6 ـ نفایس الأخبار: واعظ الاصفهانی, متوفى 1329 هـ، ص 343.

7 ـ منتخب التواریخ: محمد هاشم خراسانی متوفى, 1352 هـ ، ص 132.

8 ـ بیان الفرقان: آیة الله شیخ مجتبى قزوینی.

9 ـ جواهر الکلام فی سوانح الأیام: أشرف الواعظین ,متوفى 1361 هـ ، ص 514.

10 ـ مستدرک سفینة البحار: شیخ علی نمازی شاهرودی، الجزء 5 ، ص 364.

11-سرزمین قزوین : دکتور پرویز درجاوند، ص 241.

12 ـ برگی از تاریخ قزوین : مدرّسی طباطبائی.

13 ـ تعلیقة العروة الوثقى: آیة الله العظمى سید شهاب الدین مرعشی نجفی, متوفى 1411 هـ، ص 63.

14 ـ الغایة القُصوى لمن رام التمسّک بالعروة الوثقى، الجزء الأول، ص 92.

15 ـ داستانهاى شگفت : آیة الله سید عبدالحسین دستغیب.

16 ـ الذریعة إلى تصانیف الشیعة: آیة الله آقا بزرگ طهرانی، الجزء 5 ، ص 308 ، والجزء 7، ص 278.

17 ـ مجله میراث جاویدان , سال سوم ص 97 .

18ـ سیماى استان قزوین :عباس حاجی آقا محمدی، ص 146.

19-اجساد جاویدان , علی اکبر مهدی پور,موسسه نشر و مطبوعات حاذق, قم, چاپ دوم 1377 ه.ش ,صفحات 97-103