در برخی روایات؛ مشخصات ظاهری حضرت فاطمه سلام الله علیها اینگونه آمده است:1. انس بن مالک میگوید: «از مادرم درباره شمایل حضرت فاطمه سؤال کردم، در جواب گفت: فاطمه مثل ماه در شب چهاردهم یا مثل آفتابى بود که تازه از زیر ابر خارج شده و یا تازه وارد آن میگردید، و رنگ پوستش سفید و روشن بود».[1]2. در روایتی نقل شده است : «حضرت فاطمه سلام الله علیها موهاى خود را میبافت و موهای بلندش بر روى شانههاى ایشان میریخت».[2]3. عایشه میگوید:
«راه رفتن فاطمه سلام الله علیها مانند راه رفتن رسول خدا صلی الله علیه و آله بود».[3]روایات دیگری وجود دارد که هم میتواند نشانگر زیبایی باطنی باشد و هم نشانگر زیبایی ظاهری:
الف. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله حضرت زهرا سلام الله علیها را چنین تعریف میکند:
«اگر برای زیبایی، نمادی بود فاطمه همان نماد میشد».[4]ب. امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود:
هرگاه با پیامبر تنها میشدم به من میفرمود:
«ای ابا الحسن! چه نیکو و زیبا است همسرت فاطمه، بر تو مژده و خبر به شادمانی میدهم که من تو را به ازدواج سَرور زنان جهان درآوردم».[5]پاورقی
[1]. مناقب آل أبی طالب( علیه السلام )، ج 3، ص 356، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.
[2]. همان، ص 356 – 357.
[3]. شیخ صدوق، الأمالی، ص 595، تهران، کتابچی، چاپ ششم، 1376ش.
[4]. ابن شاذان، مائة منقبة من مناقب أمیر المؤمنین و الأئمة من ولده( علیه السلام ) من طریق العامة، ص 136، قم، مدرسة الإمام المهدی (عج)، چاپ اول، 1407ق.
[5]. کشف الغمة فی معرفة الأئمة، محقق: رسولی محلاتی، هاشم، ج 1، ص 359 – 360، تبریز، نشر بنی هاشمی، چاپ اول، 1381ق.
(اسلام کوئست)
«راه رفتن فاطمه سلام الله علیها مانند راه رفتن رسول خدا صلی الله علیه و آله بود».[3]روایات دیگری وجود دارد که هم میتواند نشانگر زیبایی باطنی باشد و هم نشانگر زیبایی ظاهری:
الف. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله حضرت زهرا سلام الله علیها را چنین تعریف میکند:
«اگر برای زیبایی، نمادی بود فاطمه همان نماد میشد».[4]ب. امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود:
هرگاه با پیامبر تنها میشدم به من میفرمود:
«ای ابا الحسن! چه نیکو و زیبا است همسرت فاطمه، بر تو مژده و خبر به شادمانی میدهم که من تو را به ازدواج سَرور زنان جهان درآوردم».[5]پاورقی
[1]. مناقب آل أبی طالب( علیه السلام )، ج 3، ص 356، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.
[2]. همان، ص 356 – 357.
[3]. شیخ صدوق، الأمالی، ص 595، تهران، کتابچی، چاپ ششم، 1376ش.
[4]. ابن شاذان، مائة منقبة من مناقب أمیر المؤمنین و الأئمة من ولده( علیه السلام ) من طریق العامة، ص 136، قم، مدرسة الإمام المهدی (عج)، چاپ اول، 1407ق.
[5]. کشف الغمة فی معرفة الأئمة، محقق: رسولی محلاتی، هاشم، ج 1، ص 359 – 360، تبریز، نشر بنی هاشمی، چاپ اول، 1381ق.
(اسلام کوئست)