اخلاق به معنای صفاتی است که در نفس انسان به صورت « ملکه » در آمده است و ملکه به صفتی اطلاق می شود که در روح و جان انسان چنان نفوذ کرده و راسخ شده است که افعال و آثار و رفتار مناسب با آن صفت ، خودبخود و بدون تأمل و درنگ از انسان صادر می شود. اخلاق به دو قسم “فضیلت “و “رذیلت” تقسیم می شود. اما توکل که یکی از فضایل اخلاقی است به معنای اعتماد کردن بنده به خدای متعال و واگذار کردن همه کارهای خود به اوست. البته توکل واقعی به خداوند مانع از توسل به اسباب نیست ؛ چون که خود خدا فرموده که از اسباب کمک بگیریم ولی با توکل نمودن. پس ارتباط اخلاق با توکل در آن است که توکل از مصادیق و فضیلت های اخلاقی است.