کسی که دست به خون انسان بی گناهی می آلاید در حقیقت آمادگی دارد که انسانهای دیگری را به قتل برساند, او در حقیقت یک قاتل است و طعمه او انسان بی گناه همچنین کسی که به خاطر نـوع دوسـتی و عاطفه انسانی , دیگری را از مرگ نجات بخشداین آمادگی را دارد که این برنامه انـسانی را در مورد هر بشر دیگری انجام دهد وبا توجه به اینکه قرآن می گوید : فکانما استفاده می شود که مرگ و حیات یک نفراگر چه مساوی با مرگ و حیات اجتماع نیست اما شباهتی به آن دارد.ثـانیا: جامعه انسانی در حقیقت یک واحد بیش نیست و افراد آن همانند اعضای یک پیکرند , هـرلـطـمه ای به عضوی از اعضای این پیکر برسد اثر آن کم و بیش در سایر اعضاء آشکارمی گردد همچنین احیای یک نفس سبب احیای سائر اعضای این پیکر است. تفسیر نمونه ج 4 ص 355، مکارم شیرازی – ناصر و دیگران