کارزار نجات زهره

زهره از آخرین رودخانه های ایران است که سرنوشتی تلخ به جانش افتاده است، سرنوشتی شبیه کرخه، کارون، زاینده رود، سیمینه رود و صدها رودخانه بزرگ و کوچک کشور. رودخانه هایی که توسط گیوتین‌های به نام سد یکی پس از دیگری سر بریده شدند. زهره نیز سرنوشت تلخی دارد. درست در دامن عروس شمشیری بنام سد چمشیر آماده کرده اند تا زهره را به مسلخ ببرند.
امروز اول دی ماه ۱۴۰۱، روزی بود که همه چیز برای پایین کشیدن دریچه های تونل انحرافی و قطع جریان آب زهره آماده شده بود که خوشبختانه با تلاش بی وقفه کارشناسان و فعالان محیط زیست، رسانه های کل کشور و همراهی علی سلاجقه، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست به عقب افتاد.
برای من که دو سالی است برای حفظ حیات زهره می جنگم، لحظات سختی بود و اینکه با توقف آبگیری سد فرصتی پیش آمد که از تکرار حادثه تلخ گتوند جلوگیری شود، خدا را شکر می گویم.
ما نیک می دانیم که هستند گروهی که بدون توجه به یافته های علمی ممکن است با یک تصمیم سیاسی مجددا نقشه کشتن زهره را اجرا کنند. لذا ما باید با کمک هم جلوی چنین اتفاقی را بگیریم.
از شما دعوت می کنم با امضای کارزار “توقف آبگیری سد چم شیر گچساران” پیام “زهره تنها نیست” را به گوش مسئولین برسانیم. بیایید در کنار زهره بمانیم و از دختری که تمدن های چندین هزار ساله جنوب غربی کشور به وجود او گره خورده است را از خطر مرگ حتمی نجات دهیم.
برای امضای این پتیشن، لازم است وی پی ان خود را خاموش و مطابق راهنمایی سایت، نام خود را در فهرست حامیان زهره ثبت کنید.
https://www.karzar.net/63730