عبارتی را که از آقای خویی نقل کرده اید ناظر به کفر از ایمان و ولایت است ونه کفر از اسلام به این معنا که هر کس شهادتین بگوید مسلمان است و احکام ظاهر اسلام همچون محفوظ بودن جان و مال وطهارت بر وی جاری است ولی مومن نخواهد بود و مومن کسی است که اقرار به ولایت ائمه دوازده گانه داشته باشد، در پایان همین عبارت آقای خویی و در دیگرکتب ایشان به این مطلب تصریح شده که احکام ظاهر اسلام بر گوینده شهادتین جاری است و هیچ یک از علمای شیعه نیست که اهل سنت را کافر به این معنا بداند که جان وی محترم نباشد و قتل وی بلااشکال باشد آری ممکن است فقیهی نیز معتقد باشد که اهل سنت منکر صریح سخن پیامبرند در نصب امیرمومنان علیه السلام در غدیر و با انکار عمدی سخن پیامبر منکر پیامبر و کافر اما باز هم به جهت ضرورت و عسر و حرج و به جهت وجود روایات صریح احکام ظاهر اسلام را همچون احترام مال و جان و ناموس بر آنان جاری می دانند مگر در صورتی که فرد ناصب و دشمن اهل بیت باشد که محبت ایشان صریح قرآن و ضروری میان مسلمانان است و منکر آن خارج از اسلام است .
نکته مهم آن است که ممکن است عده ای بر طبق معیارهای دینی خارج از اسلام یا ولایت باشند وما با آنها مخالفت عقیدتی داشته باشیم ولی نسبت به آنها هیچ اقدام عملی نمی کنیم تا کنون نشنیده اید که شیعیان اقدام به قتل غیر شیعه کرده باشد به جرم عقیده آنها، بنابر این ماتکفیری نیستیم فقط کسی که بامعیارهای اسلامی محکوم به کفر باشد کافر می دانیم نه اینکه از پیش خومان افراد را تکفیر کنیم وبکشیم.