پرسشگر گرامی، انسان یک موجود اجتماعی است که در جمع بودن و داشتن روابط اجتماعی لازمه بقاء و ادامه حیات او می باشد. همچنین برای رفع نیازهای مختلف و همدردی و همیاری در مشکلات و کمک به موقع ضرورت این روابط دوستانه می تواند مفید باشد.
برای اینکه رابطه دوستی پایدار و سازنده و برای دو طرف رضایت بخش باشد طرفین باید یک سری اصولی را رعایت کنند. یعنی دوستی یک سری اصولی دارد که اگر آنها رعایت نشود ممکن است یک طرف از این رابطه رضایت نداشته باشد و این دوستی را نپسندد و آن را قطع کند. البته که شما توضیح زیادی درباره علت و نحوه بروز مشکل در روابط دوستانه تان چیزی نگفته اید ولکن با توجه به نکات مکاتبات قبل به نظر می رسد که با توجه به کمبود محبتی که در مکاتبه های قبل توصیف کردید شما روابط دوستان وابسته وار شکل می دهید ولکن اینگونه روابط برای فرد مقابل اصلا جذاب نیست. ولکن اگر چنانچه برداشت ما غلط است در مکاتبه بعد مطرح کنید و اطلاعات کافی درباره مشکلتان مطرح کنید تا پاسخ مناسب را تقدیم تان کنیم.
رابطه ای، خوب و سالم است که سازگارانه و همراه با تعامل مثبت و در جهت رشد و شکوفایی باشد. به دوست یکی از آفات دوستی می باشد.
اینکه آیا دوستی شما و حد و مرز دوستی شما درست و سازنده است بستگی به نحوه رفتارتان با هم و میزان رضایت تان از هم دارد.
رابطه وابسته، رابطه جذابی نیست و افراد معمولا از یک دوست وابسته فرار می کنند مگر اینکه هر دو طرف به هم وابسته شده باشند که البته این هم خوب نیست و باعث مشکلات زیادی خواهد بود.
ما در ادامه راجع به وابستگی به دوست و راههای درمان نیز توضیحاتی می دهیم تا اگر به این مشکل دچار هستید با رعایت این نکات مشکل تان حل سود.
یکی از مشکلاتی که ممکن است در روابط دوستانه بوجود آید، دلبستگی و وابستگی افراطی می باشد که در آن فردی که مورد وابستگی قرار می گیرد، اذیت شده و از این مسئله رنج می برد و دائم در فکر فرار از این وضعیت می باشد. معمولا افراد از کسی که به آنها وابسته شده باشد، دوری می گزینند. افراد دوست ندارد زندگی طبیعی آنها بخاطر یک دوست تغییر شکل داده و این دوست برای آنها دست و پاگیر شود. هر فردی برای خود در زندگی برنامه ها و کارهایی دارد که بر طبق ساعات برنامه ریزی شده آنها را انجام می دهد. همچنین مسائل شخصی و خصوصی دارد که دوست ندارد دیگران از آنها آگاه شوند حتی نزدیک ترین دوستان و زمانی که دوستی بخواهد ساعات زیادی از دوست خود اشغال کند و یا به حوزه ها و ساعات خصوصی فرد تجاوز کند واکنش نشان داده و سعی در کم کردن روابط و حتی قطع رابطه می نماید. این یک واکنش طبیعی می باشد.
وابستگی از جمله آفات دوستی می باشد که در آن یکی از طرفین به دیگری وابستگی داشته و خود را نیازمند رابطه با طرف مقابل می داند. در تصمیم گیری ها و کارهای زندگی نظر دوست را بر نظر خود ترجیح می دهد و چنانچه دوست او را طرد کند، احساس تنهایی و درماندگی می کند و ممکن است برای جلب محبت و رابطه با آن فرد، حاضر به هزینه کردن و باج دادن باشد یا به دنبال فردی دیگر برای تکیه بر او می باشد.
تبعات این رابطه برای فرد مقابل
گرفته شدن وقت فرد مقابل: وقتی شما به صورت مکرر، به دوستتان اصرار می کنید که با شما صحبت کند یا برای خرید با شما باشد، ممکن است در آن لحظه کاری خاص داشته باشد که باید حتما در آن ساعت انجام بگیرد، بنابراین او علاقه ای به همراه شدن با شما نخواهد داشت و سعی در دوری کردن، از شما خواهد داشت.
احساس خطر و ناراحتی فرد مقابل: خیلی از مواقع نزدیک شدن افراطی به فرد مساوی است با احساس خطر فرد مقابل. خصوصا زمانی که این نزدیک شدن و صمیمیت شما خیلی زود شکل بگیرید. افراد علاقه دارند صمیمیت به مرور زمان و به تدریج شکل بگیرد و بوجود آمدن اعتماد در طول زمان اتفاق می افتد.
تبعات این رابطه برای شما
گسترش وابستگی و عدم بهبود رفتار شما: اگر می خواهید این مشکل حل شود باید تغییر کلی در رفتار و روابطتتان ایجاد نمایید.
امکان سوء استفاده افراد سودجو: برخی افراد هستند که به دنبال سودجویی بوده و در دوستی و رابطه دوستانه با شما به دنبال به دست آوردن منافع خودشان می باشند و شاید در ابتدا این مسئله نمود نداشته باشد. ممکن است آنها خواسته هایی از شما داشته باشند و ادامه دوستی شان را مشروط به برآورده کردن خواسته هاشان کنند. بدترین نوع دوستی این نوع دوستی می باشد که انگیزه، دوستی و رفاقت، جلب منافع شخصی باشد. البته ممکن است در مواردی هم موضوع جدی تر از این باشد و فرد مقابل ضربه جبران ناپذیری به شما وارد کند.
عدم استقلال: استقلال و توان زندگی به صورت مستقل و ایستادن بر روی پای خود در برابر مشکلات و شرایط خاص زندگی، مستلزم اراده ای راسخ و عزمی جزم می باشد. اراده ای که تحت تاثیر دیگران واقع نشود، احساس توانمندی درونی و پایگاه نیرومند درون که توان تصمیم گیری دارد.
عدم توان تصمیم گیری صحیح به تنهایی: افرادی که به دیگران وابستگی داشته باشند، سعی می کنند در تصمیم گیری ها نیز نظر دیگران را بر نظر خود ترجیح دهند و این مسئله مدیریت زندگی را در آنها سست می کند.
احساس ناراحتی در هنگام طرد از سوی دوستان: وابستگی در دوستی باعث احساس درماندگی و اضطراب به هنگام تنهایی و طرد شدن از ناحیه دوست می گردد. که زندگی را به کام فرد تلخ کرده و فرد حاضر است امتیاز زیادی در قبال این دوستی بپردازد.
عدم سازگاری بعد از ازدواج: همسر اینگونه افراد ممکن است از این مطلب که شوهرم از خانوده اش تقلید می کند و از آنها حرف شنوی دارد، رنج ببرند. و همین مطلب باعث بروز جر و بحث های طولانی و آتشین بین آنها می گردد.
انتقال به فرزند: اینگونه افراد این صفت را به فرزندان خود نیز انتقال می دهند و فرزندانی وابسته تربیت می کنند.
بنابراین با توجه به نکات بالا، ضرورت دارد که این ویژگی نامطلوب را در خود از بین ببرید و با عمل دقیق و مجدانه و توصیه های زیر استقلال، اعتماد به نفس و عزت نفس خود را افزایش دهید.
1. کسی که در مشکلات زندگی می تواند به شما یاری رساند خود شما هستید، به خودتان تکیه کنید و سعی کنید دیگران را در مرتبه دوم اهمیت قرار دهید. به علایق، سلیقه، خواسته های خود اهمیت دهید.
2. سعی کنید ارزش های وجودی تان را بشناسید شما با ارزش تر از آن هستید که به دنبال دیگران باشید چرا دیگران طالب دوستی شما نباشند. شما موقعیت خوبی دارید. بنابراین هرگز خود را کم ارزش و کم اهمیت مپندارید و به این مسئله فکر کنید که چرا من باید به دیگران التماس کنم که با من دوست باشند بلکه این دیگران هستند که باید به دوستی با من افتخار کنند و تماس گرفتن، پیام ارسال کردن و دیدار، همه باید از ناحیه آنها باشد چرا من باید اصرار کنم؟ آنگاه است که رفتارهای شما شکل طبیعی تری به خود می گیرد و دیگران نیز شما را با شرایط جدید می پذیرند و به دنبال دوستی با شما خواهند بود.
3. سعی کنید روابط جدید و صمیمانه با دیگران شکل دهید. ولکن حدود روابطه را حفظ کنید.
4. شما باید در رفتارتان با دوستان تجدید نظر نمایید و برای مثال سعی کنید پیام ها و زنگ هایتان به او زیاد است، به حد طبیعی کاهش دهید.
5. باید سعی کنید اعتماد به نفس خود را افزایش دهید که این کار با توجه به توانمندی ها و قابلیت ها و کوچک شمردن نقاط ضعف و عدم توجه به آنها امکان پذیر است.
6. جدولی تهیه کنید و نقاط قوت خود را در آن بنویسید. این امر به بالا بردن اعتماد به نفس و عزت نفس شما کمک شایانی می کند.
7. از جمله‌های با فاعل «من» بهره بگیرید: این مهارت، به اشخاص می‌آموزد که خود انگیختگی بیش‌تری داشته باشند و احساساتشان را با راحتی بیش‌تری بیان کنند. همچنین به اشخاص امکان می‌دهد که احساسات خود را سرکوب نکنند. بهره‌گیری از فاعل «من» در جمله‌ها، اشخاص را تشویق می‌کند تا صاحب اندیشه، احساسات، عقاید، ادراکات و باورهای خود باشند.
8. از بی کاری اجتناب کنید شما می توانید در محیط خانه طرحی را برای مطالعه برنامه ریزی کنید. حتما لازم نیست به دانشگاه بروید تا موضوعی برای مطالعه داشته باشید. داشتن هدف در زندگی مهم است شما یک دوره فعالیت و نشاط در دانشگاه داشتید حال که دوره تان تمام شده باید فعالیت را به عرصه های دیگر منتقل کنید.
9. مراقب باشید که در رفتارتان با دوستان به آنها توهین نکنید. سعی کنید در برخورد با دوستان گشاده رو باشید و لبخند بزنید. همچنین به حرف های آنها نیز گوش بدهید و اینطور نباشد که فقط شما گوینده باشید.
10. شما می توانید دوستانی در محیط تحصیل و زندگی داشته باشید. و یقینا می توانید چنین افرادی را بیابید.
11. در مراسمات فامیلی و مذهبی و … شرکت کنید و فعال باشید.
12. دوستی هایتان را گسترش بدهید. دوستان جدید انتخاب کنید و با آنها رابطه عاطفی برقرار کنید. شما باید نیازهای عاطفی تان را از منابع مختلفی تامین کنید نه فقط از یک نفر.
13. رابطه دوستی تان را با خدا محکم تر کنید و به تقویت ایمان بپردازید. باور کنید که اگر دلبستگی شما به خداوند باشد دیگر به کسی نیازی ندارید و احساس نیاز به کسی هم نمی کنید. خداست که در همه شرایط و موقعیت ها انسان را می پذیرد و یاری می کند از انسان خسته نمی شود هر لحظه بخواهید می توانید با او صحبت کنید و همیشه و در همه حالات به فکر شماست و شما را دوست دارد بنابراین دوستتان باید خداوند باشد.
14. تلقین مثبت را فراموش نکنید. به خود تلقین کنید که من از بقیه چیزی کم ندارم، خیلی نقاط مثبت دارم که خیلی از افراد ندارند.
15. سعی کنید در انجام اعمال عبادی مثل نماز اول وقت سستی به خرج ندهید. موفقیت و روحیه معنوی و عزت نفس با نزدیک شدن به خدا برای انسان حاصل می گردد.
منتظر مکاتبات بعدی شما هستیم.