عاص بن وائل از سران مشرکان ، پیامبر را به هنگام خروج از مسجد ملاقات و مدتى با آن حضرت گفتگو کرد، گروهى از سران قریش در مسجد نشسته بودند و این منظره را از دور مشاهده کردند، هنگامى که عاص وارد مسجد شد به او گفتند: با که صحبت مى کردى؟ گفت: با این مرد ابتر . این تعبیر را به خاطر این انتخاب کرد که عبد اللَّه پسر پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله از دنیا رفته بود و عرب کسى را که پسر نداشت ابتر مى نامید، و برای همین قریش این نام را بعد از مرگ پسر پیغمبر براى آن حضرت ص انتخاب کرده بود .سوره کوثر نازل شد و پیامبر اکرم ص را به نعمت هاى بسیار و کوثرمژده داد و دشمنان او را ابتر خواند. پیامبر اکرم ص دو فرزند پسر از حضرت خدیجه داشت: یکى قاسم و دیگرى طاهر که او راعبد اللَّه نیز مى نامیدند، و این دو در مکه از دنیا رفتند و پیامبر اکرم ص فاقد فرزند پسر شد، این موضوع زبان بدخواهان قریش را گشود و کلمه ابتر را براى حضرتش انتخاب کردند آنها طبق سنت خود براى فرزند پسر اهمیت فوق العاده اى قائل بودند، او را تداوم بخش برنامه هاى پدر مى شمردند، بعد از این ماجرا آنها فکر مى کردند با رحلت پیامبر اکرم ص برنامه هاى او به خاطر نداشتن پسر تعطیل خواهد شد و خوشحال بودند. این سوره نازل شد و پیشگویی کرد که دشمنان او ابتر خواهند بود و برنامه اسلام و قرآن هرگز قطع نخواهد شد، بشارتى که در این سوره داده شده از یک سو ضربه اى بود بر امیدهاى دشمنان اسلام، و از سوى دیگر تسلى خاطرى بود به رسول اللَّه صلی الله علیه وآله که بعد از شنیدن این لقب زشت و توطئه دشمنان قلبش غمگین شده بود.( تفسیر نمونه ج 27 ص 368 چاپ 1366 و المیزان ج 20 ص 374 چاپ 1974 میلادی ، بیروت )