عصراسلام: بخشی از این بدهی مربوط به کارت اعتباری است گردش مالی کارت اعتباری در کره حدود ۴۰ درصد تولید ناخالص ملی را تشکیل میدهد در حالی که این عدد در آمریکا ۱۸ درصد است.
اصطلاح کوسهی وام دهنده (loan shark) یک اصطلاح رایج در جهان است که به نزول خورهای خودمان اطلاق میشود و در بسیاری از کشورهای جهان مثل آمریکا و ژاپن و چین و سنگاپور و ایرلند و مالزی و … حضور پررنگی در اقتصاد دارند.
داستان از بحران اقتصادی سال ۱۹۹۷ شروع شد که دولت کره جنوبی برای تشویق مردم و مصرف کنندگان به خرید و هزینه، امتیازات ویژه ای برای استفاده از کارت اعتباری در نظر گرفت (مثلا تخفیف مالیاتی) تا به این وسیله به اقتصاد رونق دهد اما خیلی از مردم بخاطر ورشکستگی و ضرر کسب و کار، بیکار شدن، اعتیاد به قمار، هزینهی سنگین درمان و مسکن و تحصیل و … نتوانستند از عهدهی پرداخت بدهی خود به شرکتهای صادر کنندهی کارت اعتباری بر بیایند. در سال ۲۰۱۸ بیش از ۱۳۴۰۰۰ نفر در کره اعلام ورشکستگی کردند. بخش زیادی از آنها افراد بین ۲۰ تا ۳۰ سال بودند.
طبق قوانین کره افرادی که اعلام ورشکستگی میکنند تا ۵ سال نمیتوانند کسب و کاری راه بیاندازند یا وامی بگیرند. وامهای بانکها هم شرایط سختگیرانهای دارند و اکثر مردم اعتبارشان برای اخذ وام تایید نمیشود.
برای افراد بدهکار یا ورشکسته یا گرفتار که نمیتوانند از بانکها و موسسات رسمی وام بگیرند تنها راه باقی مانده رفتن سراغ کوسهها است. کوسه به وام دهندههای خصوصی غیرقانونی گفته میشود. ترکیبی از نزول خور و گانگستر و شرخر میشود. کوسهی وام دهنده در و دیوار شهرهای مختلف کره پر از آگهیهای رنگی کوسههاست که به افراد وعده میدهند بدون نیاز به بررسی اعتبار یا داشتن ضامن در سریعترین زمان هرچقدر که بخواهند به آنها وام میدهند. البته وامهایی که از ۶۰ درصد تا چند هزار درصد در سال بهره دارند!
در هنگام وام دادن مشخصات و آدرس ده نفر از نزدیکان فرد را از او میخواهند همچنین از او تعهدی می گیرند که در صورت تاخیر سود مرکب از او بگیرند و در صورت عدم پرداخت او را وادار به کارهایی مثل فروش اعضا یا تن فروشی کنند. آمارهای رسمی میگویند در سال ۲۰۱۸ بیش از ۴۰۰ هزار کرهای از کوسهها وام گرفتهاند و گردش مالی وامهای کوسهها در اقتصاد کره بیش از ۱۸ میلیارد دلار است.
جالب است بدانید که این حجم پول در واقع متعلق به پولدارهای کرهای است که به کوسهها میسپارند تا با وام دادن سود برایشان بسازند. تخمین زده میشود که حدود ۱۸ هزار شرکت غیرقانوی وام با پشتیبانی ۱۲۰هزار ثروتمند در کره فعال است. کوسهها همیشه مقداری قابل توجهی از مبلغ وام را همون اول به عنوان سود کم میکنند یعنی اگر فرد ۳میلیون وون بخواهد ۶۰۰ هزار وون رو همون اول کسر میکنند و به او ۲.۴ میلیون وون پول میدهند. بسیاری از سیاسیون و افراد ذی نفوذ و طبقات بالای جامعهی کره در این ماجرا ذی نفع هستند به همین دلیل با وجود اینکه به این وامها و فعالیت کوسهها غیرقانونی گفته میشود در عمل برخورد آنچنانی با آنها نمیشود.
این سیستم مردم را تنها مقصر بدهیهایشان معرفی میکند. یک چهارم نیروی کار کره را مشاغل آزاد تشکیل میدهند که تا خرخره در بدهی فرو رفتهاند، دولت و بانکها شرایط وامهای رسمی را سخت گیرانهتر کردهاند و اکثر اینها توان اخذ وام رسمی ندارند، همچنین نرخ بهرهی وام بانکی در کره بسیار بالاتر از کشورهای مشابه است. این باعث بیشتر شدن مشتری کوسهها میشود. سعی میکنند بدهی را با بدهی جدید پرداخت کنند ولی بیشتر فرو میروند، سود روزشمار هر روز بیشتر آنها را فرو میبرد و بعد از مدتی نه تنها ورشکسته میشوند ممکن است تحت فشار کوسههای شرخر به بردگی، تن فروشی، فروش اعضای بدن کار در کشورهای دیگر و … کشیده شوند یا خودکشی کنند. کرهی جنوبی یکی از بالاترین نرخهای خودکشی در جهان را دارد و بدهی یکی از دلایل اصلی خودکشی خصوصا خودکشی خانوادگی در این کشور است. اگر اهل فیلم و سریال کرهای باشید حتما این مواردی که خواندید را در آنها زیاد دیدهاید.
کوسهها از تکنولوژی هم در کارشان استفاده کردهاند و با راه اندازی وبسایت و اپ موبایل کار مشتریها را بصورت آنلاین و سریعتر راه میاندازند. البته بعد از دیر کرد وام به این سادگی ول کن فرد نیستند از کتک زدن و ترساندن و بلاهای عجیب سر فرد آوردن تا همین بلاها را بر سر نزدیکانش آوردن. در دوران همهگیری کرونا و بدتر شدن شرایط کسب و کار مشتری کوسهها هم بیشتر شده است. یک نکتهی عجیب هم اینکه معروف است که دومین فرد ثروتمند کره یعنی seo jung jin صاحب شرکت داروسازی celltrion یک فرد عادی بوده که با وام کوسهها و بخاطر شرایط کرونا موفق شده است.
ابراهیم