قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
گام معکوس غرب در ژنو و دست برتر ایران/فخرالدین اسدی
۱۳۹۲/۰۸/۲۱
–
۹۱ بازدید
مذاکرات هسته ای ژنو با تمام حواشی خود به پایان رسید و کشور سوئیس در تاریخ ۲۰ نوامبر( ۲۹ آبان ماه) دوباره میزبان نمایندگان جمهوری اسلامی ایران و اعضای ۱+۵ خواهد بود. کارشکنی فرانسه در مذاکرات ژنو و موضع گیری پارادوکسیکال مقامات آمریکایی ( مخصوصا جان کری وزیر امور خارجه ایالات متحده) قبل، حین و بعد از مذاکرات ژنو اصلی ترین خطوط تحلیلی مربوط به تقابل هسته ای ایران و غرب را تشکیل می دهد. حضور یک باره وزرای امور خارجه کشورهای ۱+۵ (غیر از چین) در ژنو منجر به ترسیم چهره ای متفاوت از مذاک��ات اخیر شد.
واقعیت امر این است که مذاکرات ژنو نماد عدم وجود همسبستگی واقعی میان اعضای 1+5 بود. در این خصوص کمتر اهمیت دارد که فرانسه یا چه کشوری مانع از شکل گیری تصویر نهایی مذاکرات ژنو شده است. آنچه در این برهه اهمیت دارد عدم شنیده شدن صدای واحد از طرف مقابل گفت و گوهاست. بدون شک تنظیم ضرباهنگ حرکت غرب در مقابل ایران بر عهده 4 کشور آمریکا، فرانسه، آلمان و انگلیس است. این 4 کشور که ادعای اتحاد دیپلماتیک و سیاسی با یکدیگر را دارند، باید در عمل نیز موضعی واحد و مشخص را در مواجهه با مسئله هسته ای ایران اتخاذ کنند. از این رو بروز هرگونه رفتار متناقض یا دوگانه به معنای رفتار پارادوکسیکال همه طرف های غربی خواهد بود. این قاعده را باید در تحلیل مذاکرات ژنو نیز لحاظ کرد. بر این اساس کارشکنی فرانسوی ها در مذاکرات ژنو و ممانعت پاریس از امضای تفاهمنامه اولیه میان ایران و اعضای 1+5، صرفا به نام کاخ الیزه ثبت نخواهد شد و دیگر کشورهای غربی نیز در خصوص عدم رسیدن به این توافق اولیه دخیل هستند.
موضع گیری وقیحانه و در عین حال قابل تأمل جان کری وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا پس از مذاکرات ژنو نشان داد که سیاست 4 کشور غربی دخیل در مذاکرات 1+5، ارسال تصویری واحد از این مجموعه و جلوگیری از فشار رسانه ای و سیاسی بیشتر بر فرانسه است. در این خصوص جان کری مسئولیت عدم رسیدن به توافق نهایی در ژنو را متوجه ایران کرده است. تبرئه کردن فرانسه از کارشکنی در شکست مذاکرات ژنو به مانند تبرئه قاتلی است که در مقابل چشمان ده ها نفر مرتکب قتل شده است! هم اکنون واشنگتن جهت مخابره تصویری واحد از اردوگاه غرب در صدد تبرئه پاریس برآمده است. وزیر امور خارجه آمریکا در این خصوص می گوید:
“ایران حاضر به پذیرفتن پیشنهاد 1+5 در ژنو نشد. آمریکا و دیگر اعضای 1+5 در زمان ارائه پیشنهاد به ایران متحد بودند. فرانسه هم با آن قرارداد موافق بود و البته ما هم موافق آن بودیم. ایران قادر به پذیرش آن قراردارد در آن لحظه خاص نبود.”
نکته مهم دیگر اینکه جمهوری اسلامی ایران اساسا همه مطالعات ادعایی و نادرست غرب در خصوص برنامه های هسته ای خود را پاسخ داده است. با این وجود شاهد اصرار و پافشاری اعضای 1+5 در خصوص لزوم شفاف سازی و راستی آزمایی و ایجاد اعتمادسازی از سوی ایران هستیم. واقعیت امر این است که اعتمادسازی های لازم از سوی ایران، حتی فراتر از تعهدات پادمانی صورت گرفته است. از این رو هم اکنون توپ در زمین غرب و اعضای 1+5 است. از این رو مسئولیت هرگونه تاخیر و انحراف در رسیدن به تفاهم نهایی بر عهده واشنگتن و تروییکای اروپایی خواهد بود.
از سوی دیگر توافق اخیر جمهوری اسلامی ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی به طور طبیعی راه هرگونه زیاده خواهی و سنگ اندازی غرب را در مذاکرات آتی ژنو مسدود خواهد کرد. بیانیه مشترک ایران و آژانس که در تهران به امضای طرفین رسید، بیانگر نقشه راهی است که ارتباط دو جانبه درباره موضوعات باقی مانده را روشن می کند. این بیانیه مشترک یک پیوست دارد و شامل 6 بند است. بر این اساس ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی توافق کردند از معدن گچین و راکتور آب سنگین اراک بازدید شود. این اقدام با مجوز شورای عالی امنیت ملی و نشان دادن حسن نیت ایران انجام شده است. بر اساس تعهدات پادمانی، ایران وظیفه‌ای در این خصوص نداشته است.
در این خصوص آقای صالحی عنوان کرده است که برای هر دو طرف ( ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی) نقشه راه در آینده مشخص شده است و در همین مسیر ما حرکت می‌کنیم و امید به سرانجام خوب برای برون‌رفت از پرونده تصنعی خود در آژانس داریم.
آمانو نیز به عنوان مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی از این توافق استقبال کرده است. در چنین شرایطی مقامات غربی به صورت خودکار از بعد حقوقی در برابر ایران خلع سلاح شده اند. ضمن این که توافق اخیر ایران با آژانس، واشنگتن و تروییکای اروپایی و همچنین آژانس را در آزمونی قرار می دهد تا صداقت خود را نمایش دهند. ایران در توافق اخیر با آژانس نهایت همکاری و اعتمادسازی را انجام داده و اکنون نوبت طرف های مقابل است که اعتماد ایران را به دست آورند. چنانچه غرب و آژانس بخواهند در مقابل این اعتمادسازی جمهوری اسلامی همچنان راه ابهام گزینی و زیاده خواهی را دنبال کنند، ضرورتی برای ادامه توافق مذکور ایران با آژانس در زمینه معدن گچین و تأسیسات آب سنگین اراک، وجود ندارد.
جمهوری اسلامی ایران بارها تصریح کرده است که نگاه حاکم بر پرونده هسته ای ایران کاملا سیاسی بوده و طرح مطالعات ادعایی از سوی آمریکا و متحدانش نیز در همین راستا صورت گرفته است. موضع گیری دروغین اخیر جان کری در خصوص مذاکرات ژنو به خوبی نشان می دهد که تاکید مقام معظم رهبری بر بی اعتمادی نسبت به ایالات متحده آمریکا مسئله ای ریشه دار و کاملا صحیح است. واشنگتن در طول دهه های پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نماد تزویر و دوگانگی در تقابل با ایران بوده است. بنابراین اتخاذ هرگونه نگاه خوشبینانه نسبت به غرب در مذاکرات ژنو منجر به از درست رفتن بسیاری از فرصت ها و ایجاد تهدیدات تازه علیه کشورمان خواهد شد. از این رو باید با گاردی بسته در مقابل ایالات متحده آمریکا و هم پیمانان واشنگتن حضور پیدا کرد. وجه مشترک واشنگتن و پاریس تاثیرپذیری از لابی صهیونیسم است. در این میان لوران فابیوس و وزارت امور خارجه فرانسه از اصلی ترین وابستگان به لابی صهیونیسم در غرب محسوب می شود. آیا در چنین شرایطی جای کمترین خوشبینی و نگاه مثبتی به غرب در مذاکرات آتی ژنوباقی خواهد ماند؟
بصیرت