۱۳۹۵/۰۷/۰۴
–
۳۷۰ بازدید
گریه ی بر امام حسین چقدر ثواب دارد ؟
در پاسخ به مطالب ذیل توجه کنید : 1- اهل بیت پیامبر ص- دارای چنان شان و مقام و منزلتی در نزد پروردگار هستند که هیچ خدمت و عرض ارادت و همراهی و همدری با آنها و بزرگداشت انها بی اجر و پاداش نماند .
2- از خود اهل بیت ع- روایاتی نقل شده که موید این مطلب و بیانگر ماجور بودن و پاد اش داشتن گریستن بر مصائب آنها در هر حال و به هر شکل چه در میان جمع و چه در خلوت و تنهایی است .
3- امام صادق ع- در روایتی می فرماید : نَفَسُ الْمَهْمُومِ لَنَا الْمُغْتَمِّ لِظُلْمِنَا تَسْبِیحٌ وَ هَمُّهُ لِأَمْرِنَا عِبَادَة نفس کشیدن کسی که باری ما غمگین است تسبیح و ناراحتی او در رابطه با ما و امر ما عبادت است . الکافی ج 2 ص 226 و نیز در روایتی دیگر می فرماید : مَا بَکَى أَحَدٌ رَحْمَةً لَنَا وَ لِمَا لَقِینَا إِلَّا رَحِمَهُ اللَّهُ قَبْلَ أَنْ تَخْرُجَ الدَّمْعَةُ مِنْ عَیْنِهِ فَإِذَا سَالَ دُمُوعُهُ عَلَى خَدِّهِ فَلَوْ أَنَّ قَطْرَةً مِنْ دُمُوعِهِ سَقَطَتْ فِی جَهَنَّمَ لَأَطْفَأَتْ حَرَّهَا حَتَّى لَا یُوجَدَ لَهَا حَر هر کس از سر ترحم بر ما بگرید قبل از خروج اشک از چشمش مورد رحمت الهی قرار می گیرد و هنگامی که اشکش روان گردد اگر یک قطره از ان در جهنم بیفتد طوری حرارت آن را خاموش می کند که گرمایی برای ان باقی نماند . وسائل الشیعة ج 14 ص 507 باب 66
حضرت رضا ع- می فرماید : مَنْ بَکَى أَوْ أَبْکَى عَلَى مُصَابِنَا وَ لَوْ وَاحِداً کَانَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ یَا دِعْبِلُ مَنْ ذَرَفَتْ عَیْنَاهُ عَلَى مُصَابِنَا وَ بَکَى لِمَا أَصَابَنَا مِنْ أَعْدَائِنَا حَشَرَهُ اللَّهُ مَعَنَا فِی زُمْرَتِنَا هر کس در مصیبت ما خود بگرید و یا کسی را هر چند یک نفر را بگریاند پاداش او بر خداوند است . ای دعبل ! هر کس چشمانش در مصیبت ما و آن چه از دشمنان به ما رسیده پر از اشک شود خداوند او را در بین ما محشور می گرداند . مستدرک الوسائل ج 10 ص 386 باب 83 4- با دیدن و خواندن این روایات جای شکی برای ماجور بودن شما در این عمل و مطلوب بودن آن باقی نمی ماند .
4- اشک بر امام حسین -ع- و مظلومیت سالار شهیدان عالم بدون شک پاک کننده گناهان است و این مطلب در روایات متعدد و بسیاری که معتبر و صحیح می باشند از معصومین -ع- نقل شده اشت .
حضرت رضا -ع- می فرماید :«یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ بَکَیْتَ عَلَى الْحُسَیْنِ حَتَّى تَصِیرَ دُمُوعُکَ عَلَى خَدَّیْکَ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ صَغِیراً کَانَ أَوْ کَبِیراً قَلِیلًا کَانَ أَوْ کَثِیراً یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَیْکَ فَزُرِ الْحُسَیْنَ ع یَا ابْنَ شَبِیبٍ»
ای فرزند شبیب ! اگر بر امام حسین -ع گریه کنی به طوری که اشکت بر گونه ات جاری شود خداوند هر گناه بزرگ و کوچک تو را می آمرزد .(بحارالأنوار 44 285 باب 34- ثواب البکاء على مصیبته و …)
َ در روایت دیگر امام رضا(ع) می فرمایند : « فَعَلَى مِثْلِ الْحُسَیْنِ فَلْیَبْکِ الْبَاکُونَ فَإِنَّ الْبُکَاءَ عَلَیْهِ یَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظَام » . گریه کنندگان باید بر مثل حسین -ع- گریه کنند زیرا گریه بر او گناهان بزرگ را می ریزد .(وسائل الشیعة 14 504 66- باب استحباب البکاء لقتل الحسین )
4- اگر جایگاه و منزلت سالار شهیدان -ع- را بشناسیم و به قرب و عظمت او در درگاه الهی پی ببریم و عمق ایثار و فداکاری و از جان گذشتگی او را در راه دغاع از دین خدا درست درک کنیم آن گاه خواهیم دانست که اشک بر او این اثر را دارد که پاک کننده گناهان باشد .
مقصود از روایت هایى که آثار فراوان و بسیار بزرگی را براى برخى از اعمال ذکر کرده اند، این نیست که فلان عمل «علت تامه»آن اثر است؛ بلکه مقصود اقتضاى اثر است. اقتضا یعنی این عمل اقتضای بخشش گناهان یا به عبارتی پتانسیل آن را دارد، یعنی اگر با شرایط و عوامل دیگر مانند انجام واجبات همراه شود، عاملی برای بخشش گناهان خواهد بود.
اقتضا در مقابل علیت, به معنای تاثیر تام است. یعنی این عمل بدون توجه به شرایط دیگر، به تنهائی عامل بخشش گناهان باشد، این حالت درست و امکان پذیر نیست, زیرا اصولا هیچ عاملی به تنهایی تاثیر تام ندارد و جهان تکوین و تشریع به صورت اقتضایی است و نه علیت. در روایات دارد که اگر کسی اشکی برای امام حسین ع بریزد به بهشت می رود و مانند آن به معنای این است که این اشک آنقدر نیرو دارد که اگر مانعی مانند گناه و ترک واجب درکار نباشد, می تواند انسان را بهشتی کند.
جهت آشنا شدن بیشتربا ثواب گریه بر امام حسین (ع) به کتاب کامل الزیارات ابن قولویه مراجعه فرمایید.
2- از خود اهل بیت ع- روایاتی نقل شده که موید این مطلب و بیانگر ماجور بودن و پاد اش داشتن گریستن بر مصائب آنها در هر حال و به هر شکل چه در میان جمع و چه در خلوت و تنهایی است .
3- امام صادق ع- در روایتی می فرماید : نَفَسُ الْمَهْمُومِ لَنَا الْمُغْتَمِّ لِظُلْمِنَا تَسْبِیحٌ وَ هَمُّهُ لِأَمْرِنَا عِبَادَة نفس کشیدن کسی که باری ما غمگین است تسبیح و ناراحتی او در رابطه با ما و امر ما عبادت است . الکافی ج 2 ص 226 و نیز در روایتی دیگر می فرماید : مَا بَکَى أَحَدٌ رَحْمَةً لَنَا وَ لِمَا لَقِینَا إِلَّا رَحِمَهُ اللَّهُ قَبْلَ أَنْ تَخْرُجَ الدَّمْعَةُ مِنْ عَیْنِهِ فَإِذَا سَالَ دُمُوعُهُ عَلَى خَدِّهِ فَلَوْ أَنَّ قَطْرَةً مِنْ دُمُوعِهِ سَقَطَتْ فِی جَهَنَّمَ لَأَطْفَأَتْ حَرَّهَا حَتَّى لَا یُوجَدَ لَهَا حَر هر کس از سر ترحم بر ما بگرید قبل از خروج اشک از چشمش مورد رحمت الهی قرار می گیرد و هنگامی که اشکش روان گردد اگر یک قطره از ان در جهنم بیفتد طوری حرارت آن را خاموش می کند که گرمایی برای ان باقی نماند . وسائل الشیعة ج 14 ص 507 باب 66
حضرت رضا ع- می فرماید : مَنْ بَکَى أَوْ أَبْکَى عَلَى مُصَابِنَا وَ لَوْ وَاحِداً کَانَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ یَا دِعْبِلُ مَنْ ذَرَفَتْ عَیْنَاهُ عَلَى مُصَابِنَا وَ بَکَى لِمَا أَصَابَنَا مِنْ أَعْدَائِنَا حَشَرَهُ اللَّهُ مَعَنَا فِی زُمْرَتِنَا هر کس در مصیبت ما خود بگرید و یا کسی را هر چند یک نفر را بگریاند پاداش او بر خداوند است . ای دعبل ! هر کس چشمانش در مصیبت ما و آن چه از دشمنان به ما رسیده پر از اشک شود خداوند او را در بین ما محشور می گرداند . مستدرک الوسائل ج 10 ص 386 باب 83 4- با دیدن و خواندن این روایات جای شکی برای ماجور بودن شما در این عمل و مطلوب بودن آن باقی نمی ماند .
4- اشک بر امام حسین -ع- و مظلومیت سالار شهیدان عالم بدون شک پاک کننده گناهان است و این مطلب در روایات متعدد و بسیاری که معتبر و صحیح می باشند از معصومین -ع- نقل شده اشت .
حضرت رضا -ع- می فرماید :«یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ بَکَیْتَ عَلَى الْحُسَیْنِ حَتَّى تَصِیرَ دُمُوعُکَ عَلَى خَدَّیْکَ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتَهُ صَغِیراً کَانَ أَوْ کَبِیراً قَلِیلًا کَانَ أَوْ کَثِیراً یَا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّکَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا ذَنْبَ عَلَیْکَ فَزُرِ الْحُسَیْنَ ع یَا ابْنَ شَبِیبٍ»
ای فرزند شبیب ! اگر بر امام حسین -ع گریه کنی به طوری که اشکت بر گونه ات جاری شود خداوند هر گناه بزرگ و کوچک تو را می آمرزد .(بحارالأنوار 44 285 باب 34- ثواب البکاء على مصیبته و …)
َ در روایت دیگر امام رضا(ع) می فرمایند : « فَعَلَى مِثْلِ الْحُسَیْنِ فَلْیَبْکِ الْبَاکُونَ فَإِنَّ الْبُکَاءَ عَلَیْهِ یَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظَام » . گریه کنندگان باید بر مثل حسین -ع- گریه کنند زیرا گریه بر او گناهان بزرگ را می ریزد .(وسائل الشیعة 14 504 66- باب استحباب البکاء لقتل الحسین )
4- اگر جایگاه و منزلت سالار شهیدان -ع- را بشناسیم و به قرب و عظمت او در درگاه الهی پی ببریم و عمق ایثار و فداکاری و از جان گذشتگی او را در راه دغاع از دین خدا درست درک کنیم آن گاه خواهیم دانست که اشک بر او این اثر را دارد که پاک کننده گناهان باشد .
مقصود از روایت هایى که آثار فراوان و بسیار بزرگی را براى برخى از اعمال ذکر کرده اند، این نیست که فلان عمل «علت تامه»آن اثر است؛ بلکه مقصود اقتضاى اثر است. اقتضا یعنی این عمل اقتضای بخشش گناهان یا به عبارتی پتانسیل آن را دارد، یعنی اگر با شرایط و عوامل دیگر مانند انجام واجبات همراه شود، عاملی برای بخشش گناهان خواهد بود.
اقتضا در مقابل علیت, به معنای تاثیر تام است. یعنی این عمل بدون توجه به شرایط دیگر، به تنهائی عامل بخشش گناهان باشد، این حالت درست و امکان پذیر نیست, زیرا اصولا هیچ عاملی به تنهایی تاثیر تام ندارد و جهان تکوین و تشریع به صورت اقتضایی است و نه علیت. در روایات دارد که اگر کسی اشکی برای امام حسین ع بریزد به بهشت می رود و مانند آن به معنای این است که این اشک آنقدر نیرو دارد که اگر مانعی مانند گناه و ترک واجب درکار نباشد, می تواند انسان را بهشتی کند.
جهت آشنا شدن بیشتربا ثواب گریه بر امام حسین (ع) به کتاب کامل الزیارات ابن قولویه مراجعه فرمایید.