گریه بر حسین و بشارت به کشتار ایرانیان
۱۳۹۵/۰۲/۲۷
–
۱۰۹۵ بازدید
سلام چطور است که پیامبر برای نوه خود (امام حسین) که هنوز نوزاد است گریه می کند ولی برای اینکه مسلمانان ایرانیان رو قتل عام کنند و مردم ایران رو گردن بزنند بشارت میدهد که:مسلمانان ایران را فتح می کنند.فقط بجرم اینکه خسرو پرویز دعوت او را نپذیرفت
با سلام. در این پرسش یک نکته انحرافی و گمراه کننده وجود دارد که طراح این شبهه تلاش نموده آن را به خواننده القا کند و آن اینکه پیامبر خدا مسلمانان را بشارت به گردن زدن و قتل عام ایرانیان نداد بلکه به آنان بشارت داد بر پادشاه ایران غلبه خواهند کرد. اما مسلمانان به هنگام غلبه چه کردند، هرگز مورد نظر پیامبر در این بشارت نیست. این نکته درست مثل این است که کسی خبر دهد در فلان مکان، باغی زیبا است و شنونده برای رسیدن به آن باغ زیبا، ماشینی را بدزدد و بین راه نیز چند نفر را زیر گرفته و بکشد. آیا میتوان به شخصی که این خبر را داده گفت: تو چرا به این شخص گفتی ماشین بدزدد و مردم را بکش؟!شاید دقت در مطالب زیر نیز برخی جوانب حمله را برای شما بیشتر روشن کند:
بسیاری از اعراب شرکت کننده در فتوحات افرادی تازه مسلمان بودند. این بدان معنا است که آنان با تعالیم اسلامی آشنایی کاملی نداشتند و شاید بتوان تصریح نمود که اسلام در جان و روح بسیاری از آنان ریشه نداشت. بعلاوه باید تصریح نمود که ما شیعیان هرگز اسلام ارائه شده توسط خلفا را اسلام ناب نمیدانیم تا چه رسد به اعمال برخی عوامل و فرماندهان آنان در مناطق جنگی. لذا هرگز از اعمال مسلمانان مهاجم به ایران دفاع نمیکنیم و اعمال آنان را نیز بر اساس اسلام ناب نمیدانیم. چرا که اگر این اعمال مطابق اسلام ناب بود امیرالمومنین علی علیهالسلام از آن کناره نمیگرفت (به گونهای که ایشان حتی در یک نبرد بر علیه ایرانیان شرکت نکرد).
در نیتجه هرگز نمیتوان چنین ادعایی نمود که تمامی شئونات اخلاقی توسط تمام سپاه اسلام رعایت شده و آنان مرتکب هیچگونه جنایتی نشده باشند. اما با این حال بر روی چند نکته باید تاکید نمود:
1. توجه داشته باشیم که «دین اسلام» و «رفتار مسلمانان» دو حقیقت کاملا متفاوت است. بین «دین اسلام» و «رفتار مسلمانان» فرق بگذاریم و رفتار ناشایست برخی مسلمانان را به حساب دین نگذاریم.
2. در مقایسه با سایر هجوم های صورت گرفته به این سرزمین در طول تاریخ (همچون مغولها، تیموریان، استعمار و …)، شاید بتوان این حمله را دارای تبعات منفی اخلاقی کمتری دانست.
3. همچنین بر عکس سایر هجوم ها که دستاوردی جز ویرانی برای ایران به همراه نداشت این حمله، دین مبین اسلام، فرهنگ و تمدن اسلامی و شیعی را که بعدها و در نتیجه این حمله به ایرانیان رسید با خود به ارمغان آورد.
4. باز تاکید بر این نکته کلیدی و بسیار مهم را لازم میدانم که: ما شیعیان هرگز اسلام ارائه شده توسط خلفا را اسلام ناب نمیدانیم تا چه رسد به اعمال برخی عوامل و فرماندهان آنان در مناطق جنگی. لذا هرگز از اعمال مسلمانان مهاجم به ایران دفاع نمیکنیم و اعمال آنان را نیز بر اساس اسلام ناب نمیدانیم. چرا که اگر این اعمال مطابق اسلام ناب بود امیرالمومنین علی علیهالسلام از آن کناره نمیگرفت (به گونهای که ایشان حتی در یک نبرد بر علیه ایرانیان شرکت نکرد).
بسیاری از اعراب شرکت کننده در فتوحات افرادی تازه مسلمان بودند. این بدان معنا است که آنان با تعالیم اسلامی آشنایی کاملی نداشتند و شاید بتوان تصریح نمود که اسلام در جان و روح بسیاری از آنان ریشه نداشت. بعلاوه باید تصریح نمود که ما شیعیان هرگز اسلام ارائه شده توسط خلفا را اسلام ناب نمیدانیم تا چه رسد به اعمال برخی عوامل و فرماندهان آنان در مناطق جنگی. لذا هرگز از اعمال مسلمانان مهاجم به ایران دفاع نمیکنیم و اعمال آنان را نیز بر اساس اسلام ناب نمیدانیم. چرا که اگر این اعمال مطابق اسلام ناب بود امیرالمومنین علی علیهالسلام از آن کناره نمیگرفت (به گونهای که ایشان حتی در یک نبرد بر علیه ایرانیان شرکت نکرد).
در نیتجه هرگز نمیتوان چنین ادعایی نمود که تمامی شئونات اخلاقی توسط تمام سپاه اسلام رعایت شده و آنان مرتکب هیچگونه جنایتی نشده باشند. اما با این حال بر روی چند نکته باید تاکید نمود:
1. توجه داشته باشیم که «دین اسلام» و «رفتار مسلمانان» دو حقیقت کاملا متفاوت است. بین «دین اسلام» و «رفتار مسلمانان» فرق بگذاریم و رفتار ناشایست برخی مسلمانان را به حساب دین نگذاریم.
2. در مقایسه با سایر هجوم های صورت گرفته به این سرزمین در طول تاریخ (همچون مغولها، تیموریان، استعمار و …)، شاید بتوان این حمله را دارای تبعات منفی اخلاقی کمتری دانست.
3. همچنین بر عکس سایر هجوم ها که دستاوردی جز ویرانی برای ایران به همراه نداشت این حمله، دین مبین اسلام، فرهنگ و تمدن اسلامی و شیعی را که بعدها و در نتیجه این حمله به ایرانیان رسید با خود به ارمغان آورد.
4. باز تاکید بر این نکته کلیدی و بسیار مهم را لازم میدانم که: ما شیعیان هرگز اسلام ارائه شده توسط خلفا را اسلام ناب نمیدانیم تا چه رسد به اعمال برخی عوامل و فرماندهان آنان در مناطق جنگی. لذا هرگز از اعمال مسلمانان مهاجم به ایران دفاع نمیکنیم و اعمال آنان را نیز بر اساس اسلام ناب نمیدانیم. چرا که اگر این اعمال مطابق اسلام ناب بود امیرالمومنین علی علیهالسلام از آن کناره نمیگرفت (به گونهای که ایشان حتی در یک نبرد بر علیه ایرانیان شرکت نکرد).