قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۱۰/۰۹
–
۲۲۶۸ بازدید
من حالوهوای دردودلوگریه،معمولادارم بلطف خدا،حتی سرسجاده هم میشینم امانمیدونم چراقدرت نمازخوندن ندارم یعنی ساعتهام نشسته باشم امابرای نمازشب حتی فقط شفع ووتربشدت نفس ممانعت میکنه.نمیتونم.علت وعاملش چیه؟این خودخواهی وبندگی اشتباه منومیرسونه؟انگارخودم سبک شدم کافیه.
پاسخ اجمالی:
دوست عزیز؛ داشتن حالت بکاء واشک چشم بسیار خوب است ، اما نباید هدف باشد .هدف ؛ بندگی وعمل به وظیفه است.
پاسخ تفصیلی:
پاسخ شما را در سه بخش، خدمتتان ارائه می دهیم:
بخش اول: گریه
رابطه رقت قلب و اشک چشم :
رابطه مستقیمی میان اشک چشم و رقت قلب وجود دارد ، زیرا گریه و اشک چشم ناشی از سوز دل است و سوز دل تنها از قلب رقیق توقع می رود . حضرت مى فرماید: بکإء العیون, و خشیه القلوب من رحمه الله تعالی؛ گریه چشم ها و ترس دل ها از نشانه هاى رحمت خداوندى است . مکارم الاخلاق ، ج2،ص96
چنان که جمود عین ومحروم بودن از اشک و گریه از خوف خدا, نشانه قساوت قلب و شقاوت معرفى شده است.
رسول خدا(ص) در این زمینه فرموده است: من علامات الشقاء : جمود العین و قسوه القلب… خشکی چشم و قساوت قلب ، از علامتهای شقاوت انسان است . خصال صدوق ،ج1، ص43 2
سوز دل و اشک چشم ، به لحاظ معرفتی و تاثیر از اهمیت خاصی در سازندگی بعد انسانی زندگی و سلوک به سوی خداوند برخور دار است تا آنجا که در کتاب های عرفانی و سلوک، بکاء و اشک یکی از رفتارهای ضروری برای اهل سلوک و ایمان ، شمرده شده است. برخی از آثار و برکات بسیار مهم گریه و اشک ، خصوصا گریه برای امام حسین (ع) آمرزش گناهان ونورانیت و صفای دل است.
آمرزش گناهان:
ریان بن شبیب از امام رضا (ع) روایت کرده که فرمود: «اى پسر شبیب ، اگر بر حسین (ع) گریه کنى تا آنکه اشک چشمت بر صورتت جارى شود، خداوند گناهان کوچک و بزرگ، و کم یا زیاد تو را مى آمرزد .
و نیز فرمود: «گریه کنندگان باید بر کسى همچون حسین (ع) گریه کنند ، زیرا گریستن براى او گناهان بزرگ را فرو مى ریزد .
و على علیه السلام مى فرماید: بکاء العبد من خشیة الله یمحض ذنوبه گریه بنده از ترس خداوند گناهانش را پاک مى کند.
در روایات اسلامی آمده است که گریه سلاح مومن است در مبارزه با شیطان و هوای نفس البکاء سلاح المومن
نورانى شدن دل:
پس از اینکه حجاب گناه از دل انسان برطرف شد نورانیت آن ظهور مى کند و چون گناه حجاب بزرگى است وقتى با گریه از بین رفت ، دل نورانیت پیدا مى کند على علیه السلام مى فرماید: البکاء من خشیة الله ینیر القلب و یعصم من معاودة الذنب گریه از ترس خداوند، دل را نورانى کرده و حفظ مى کند از اینکه دوباره به طرف گناه رود کند. غرر الحکم ، حدیث 2016
خلاصه اینکه: گریه و اشک نقش بسیار پر اهمیت وآثار فراوانی در زندگی و ساخت انسان دارد
بخش دوم: رسم بندگی چیست؟
1. تفکر :
مهمترین شرط مبارزه ی با نفس و قدم اول در راه بندگی، تفکر است. امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) می فرمایند : «بدان که اول شرط مجاهده ی با نفس و حرکت به جانب حق تعالی تفکراست …تفکر، در این مقام عبارت است از آنکه، انسان لااقل در هر شب و روزی مقداری ولو کم هم باشد فکر کند در اینکه آیا مولای او که او را در این دنیا آورده و تمام اسباب آسایش و راحتی را از برای او فراهم کرده و بدن سالم …. به او عنایت کرده، این همه بسط بساط نعمت و رحمت کرده، از طرفی این همه انبیا فرستاده و کتاب ها نازل کرده و راهنمایی ها نموده و دعوت ها کرده، آیا وظیفه ی ما با این مولای مالک الملوک چیست ؟… با خود خطاب کند: ای نفس شقی که سال های دراز و در پی شهوات، عمر خود را صرف کردی و چیزی جز حسرت نصیبت نشد، خوب است قدری به حال خود رحم کنی، از مالک الملوک حیا کنی و قدری در راه مقصود اصلی قدم زنی که آن موجب حیات همیشگی و سعادت دائمی است و سعادت همیشگی را مفروش به شهوات چند روزه ی فانی نکنی. (چهل حدیث حضرت امام خمینی (رضوان الله تعالی ) /ص 6)
2. شناخت خدا: امام رضا (علیه السلام) مى فرمایند: «اول عبادة الله معرفته؛ اولین مرتبه عبادت خدا، معرفت و شناخت خدا مى باشد.» بنابراین یک مسلمان اول باید در باره خدا، شناخت پیدا کند. در این باب اگر زمینه مطالعاتى شما کم است از کتاب هاى اعتقادى آقاى محسن قرائتى شروع کنید؛ ولى بعدا مسیر مطالعاتى شما در کتابهاى استاد مطهرى باشد.
3. شناخت دستورات خدا: دیگر از لوازم این راه، آشنایی با حلال و حرام الهی است. کسی که طالب رضایت محبوب است, می بایست بر اساس قوانینی که محبوب وضع می کند, زندگی کند. لذا لازم است که با احکام اخلاقی و عملی دین از طریق مطالعه و تحصیل کتب اخلاقی و رساله های عملیه آشنا باشید و راه عملی اطاعت خدای متعال را بدانید و از بایدها و نبایدهای این مسیر اطلاع کافی داشته باشید. به خصوص شناختن گناهان و پی آمدهای سوء دنیوی و اخروی آن، نقش و تأثیر بسیار سازنده ای در حصول تقوی و تحکیم آن در انسان مؤمن دارد.
پس یکی از مهم ترین امور در این راه , عمل دستورات فقهی, یعنی رساله ی مرجع تقلید است. با رجوع به رساله مى توان واجب و حرام الهى را شناخت.
4. عمل به دستورات خدا: بسیاری از افراد ممکن است با دستورات الهی کاملا آشنا بوده و از حرام و حلال الهی مطلع باشند ولی به هنگام بروز خواهش های نفسانی و وسوسه های شیطان از فرامین الهی سرپیچی نمایند. اما افراد خدا محور دستورات خدا را بر دستورات نفس و شیطان، در عمل ترجیح می دهند . امام سجاد (علیه السلام) مى فرمایند:« من عمل بما افترض الله علیه فهو من اعبد الناس؛ هر کس به آنچه خدا بر او واجب کرده عمل کند از عابدترین مردم مى باشد.» بنابراین انجام واجبات و ترک محرمات بر هر چیزى ترجیح دارد و از ویژگی های برجسته یک مسلمان حقیقی می باشد .
دوست عزیز؛ به طور قطع و یقین هیچ چیز به اندازه ی انجام واجبات و ترک محرمات انسان را به خدا نزدیک نمی کند.
5. استقامت در مسیر بندگى: در مسیر عبودیت، استقامت نقش کلیدی دارد. چه بسا ابتدای راه، شیطان و لشکریانش بسیج شوند تا انسان را از بندگی حق تعالی باز دارند اما وقتی استقامت بنده را ببینند شکست خورده و مغلوب می گردند. حصول هر مهارتی نیاز به تمرین، ممارست، مداومت و ایستادگی دارد. برای طالب تقوی نیز لازم است که در این مسیر از هر طریقی که ممکن است به تدریج عادت های بد خود را ترک و آنها را تبدیل به عادت های مثبت نماید. تمرین عملی و عادت نمودن به ترک گناهان و انجام واجبات الهی به تدریج زمینه جلب رضای الهی را در نفس آدمی فراهم خواهد آورد. خداوند تبارک و تعالى به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) در قرآن چنین خطاب مى کند: «فاعبده واصطبر لعبادته؛ او را عبادت کن و در راه پرستش او شکیبا باش»،( مریم، آیه 65). حضرت على (علیه السلام) مى فرمایند: «دوام العباده برهان الظفر بالسعاده؛ عبادت دوام دار و همیشگى، دلیل قاطع ظفر و دستیابى به سعادت و خوشبختى است. » (الغرر والدرر، باب العباده، ص 24 و 318)؛
6. شرکت در مجالس و محافل مذهبی: همراهی مؤمنان، همنشینی با عالمان ربانی، مطالعه سیره عملی رهبران معصوم)علیهم السلام) امامان هدایت و اسوه های تقوا و همچنین مطالعه زندگی و سیره عملی عالمان وارسته، اهل تقوی و سلوک، همچنین سرگذشت گناهکاران و سرانجام منحرفان از راه خدا و تقوی همگی راه هایی هستند که به تقویت بعد معنوی انسان خواهد انجامید.
7. شیطان شناسی: شناختن شیطان، حیله ها و وسوسه هایی که برای اهل تقوی دارد و دام هایی که در راه خدا گسترده است، ضرورتی است که نباید از آن غافل ماند.
8. همت و تلاش برای رسیدن به مقصود: هر قدر هدف انسان بزرگ باشد، همت و تلاش او نیز باید بیشتر باشد! چه هدفی بالاتر وبرتر از کسب سعادت ابدی؟ که این سعادت حاصل نمی شود، الا در مبارزه ی با نفس اماره و پیروز وغالب شدن بر تمایلات و خواهش های او.
بنابراین باید آستین همت را بالا زده، در راه رسیدن به مقصود, از خطر های راه نهراسیده و تصمیم بگیریم و تلاش کنیم تا موانع راه را کنار بزنیم.
9. جایگزینی لذت های مشروع به جای لذت های خلاف شرع وحرام: بسیاری از جوانان به دلیل مجرد بودن و تأخیر انداختن درامر ازدواج، به گناهانی که درارتباط با نیازهای جنسی است، گرفتار می شوند و همین گناهان, منشأ گناهان بسیار می گردد. لذا یکی از راه های مبارزه با نفس و گناهانی که از طریق نیاز جنسی انجام می گیرد، ازدواج و برطرف کردن این نیاز، از طریق مشروع است؛ ولی اگر به هر دلیل, ازدواج ممکن نباشد، چاره ای جز استفاده از روش های کنترلی و تقویت معنویت نیست. (روش های کنترل از قبیل: کنترل چشم، یعنی ندیدن صحنه های محرک، عدم تردد در مکان های تحریک آمیز، انتخاب دوستان متعهد ومؤمن، و…… روش های تقویت معنویت ازقبیل: روزه گرفتن، نماز خواندن، توسل به اهل بیت عصمت (علیهم السلام)، شرکت در جلسات مذهبی و..) اینها پاره اى از خصوصیات مهمی است که با عمل دقیق به آن مى توان یک مسلمان واقعی شد.
توجه به توصیه های زیر، شما را در حرکت به سمت عبودیت و بندگی خدا یاری خواهد کرد.
– تقویت ارتباط عاشقانه با خداوند و اولیای معصومین(علیهم السلام) و مومنان اهل ولایت و محبت، از طریق انجام مستحبات و زیارات و مانند آن؛ چرا که اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) واسطه های فیض الهی هستند؛ یعنی هر خیری از کانال آنها به بندگان می رسد.همچنین آنها باب الله هستند؛ یعنی راه رسیدن به قرب حق تعالی از طریق آنها حاصل می شود. بنابراین با تمام وجود به آن ذوات نورانی بویژه امام عصر (علیه السلام) توسل جویید و از آنها کمک بخواهید.
– ارتباط عمیق با قرآن؛ قرآن نقشه ی راهی است که از طرف محبوب به سمت محب فرستاده شده است، تا بندگان، با خواندن آن و حرکت در مسیری که توسط قرآن راهنمایی شده، به خدای مهربان برسند. قرآن داروخانه ای است مجهز, که برای هر نوع بیماری دارویی ویژه تجویز کرده که محال است با استفاده ی از آن, مریض بهبودی نیابد.
بنابراین سعی کن حداقل روزی چند آیه را با دقت در معانی و تدبر بخوانی. قرائت و تلاوت پیوسته این کتاب مقدس همراه با فهم معانی آن به تدریج تأثیر بسیار سازنده ای در تقویت و تحکیم ایمان و عمل خواهد داشت.
– اصلاح صفات شخصیتی و پاک سازی دل و درون از رذایل اخلاقی و آراسته شدن به فضایل اخلاقی از طریق راهکارهای علم اخلاق و تمرین آن ها در معاشرت با مردم و رعایت اخلاق اجتماعی.
– هیچگاه خالی از مطالعه نباشید. اگر کسی بخواهد در این راه ثابت قدم بماند باید دائما بر آگاهی و ایمان خود بیافزاید. توصیه می کنیم که سیر مطالعاتی داشته باشید و در حوزه های ذیل مطالعه نمایید:
اعتقادی و اندیشه ای, اخلاق اسلامی, زندگی, سیاسی و اجتماعی, تاریخ و تمدن اسلامی, متون دینی.
در این زمینه می توانید از سیر مطالعاتی شهید مطهری استفاده نمایید.
– چشم به کرم خدا نه عمل خود: بنده واقعى خدا همیشه خود را مقصر مى بیند و عمل خود را به هیچ مى انگارد براى عمل خود قدرى قائل نیست و پیوسته چشم به کرم کریم دوخته نه از غرور عمل باد در پوست انداخته. امام صادق(علیه السلام) مى فرمایند: «علیک بالجدولا تخرجن نفسک من حد التقصیر فى عباده الله تعالى و طاعته، فان الله تعالى لایعبد حق عبادته ؛ بر تو باد کوشیدن (و جد و جهد در عبادت) و نفس تو از حد تقصیر در عبادت و طاعت خداى تعالى خارج نشود (و خویش را مقصر بداند) زیرا خداوند تعالى آن گونه که شایسته پرستش است عبادت نمى شود.» (همان، ص 25، روایت 11407)
– اخلاص در عمل بسیار مهم است. ممکن است کسی با یک عمل مخلصانه در راه خدا، مانند شهادت در راه خدا، این راه را طی نماید و به مقصد برسد و یا عارفی با چند سال تلاش و ریاضت به کمال خود نهایی خود واصل گردد و در مقابل کسی هم صدو بیست سال عبادت کند، نماز بخواند و روزه بگیرد ولی به کمال و رشد معنوی قابل قبولی نرسد. آنچه در این مسیر مهم است، اول، بودن در راه است و دوم، خلوص نیت و خالی بودن از هر شایبه ریا و انگیزه های غیر الهی. سرعت و کندی انسان در وصول به کمال بسته به مرتبه اخلاص او متفاوت خواهد بود. در این مسیر حتی ممکن است کسی همان گونه که در روایات هم آمده، با چهل روز رعایت اخلاص در نیت و عمل، چشمه هایی از حکمت از درونش بجوشد و به کمالات مهمی نایل گردد.
– تفکر پیرامون آیات و نشانه های خداوند در گستره هستی: توجه به این نشانه ها، یاد خدا را در دل ها زنده می کند و لطف و رحمت او را به ما یادآور می شود و در نهایت بر دوستی و محبت ما به خدا می افزاید. (ر.ک: سوره یس، آیات 23 تا 40).
– توجه دائم به خداوند و ذکر و یاد او: حضور خداوند در خاطر ما، در همه لحظات زندگی، ارتباط ما را با او افزایش می دهد و به تدریج به پیوندی استوار می انجامد. یکی از حکمت های نمازهای پنجگانه، زنده نگه داشتن یاد خدا در طول شبانه روز، در دل مؤمن است. A«یا ایها الذین آمنوا اذکروا الله ذکرا کثیرا؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! خدا را بسیار یاد کنید» (احزاب، آیه 41). انجام برخی کارها مانند قرائت قرآن، دعا و زیارت، مطالعه سیره ائمه و همنشینی با نیکان و صالحان، ما را به یاد خدا می اندازد. برخی کارها نیز مانع توجه به خداوند است که باید این موانع را کنار زد تا غفلت بر آن حاکم نشود. قرآن کریم می فرماید:
– انجام نیکی ها و دوری از بدی ها: هر عمل نیک دل را نورانی تر می کند و برعکس هر گناه صفحه دل را تیره و کدر می سازد. باید بکوشیم با عمل به نیکی ها، دل خود را نورانی تر کنیم و با دوری از گناهان رشته محبت خود را با خدا استوار سازیم.
مطالعه کنید: شهید مطهری، انسان و ایمان (ج 2 از مجموعه آثار)
برنامه عبادى زیر را عمل کنید که براى رسیدن به مطلوبتان بسیار مؤثر است:
1ـ مراقبه و محاسبه:
در آغاز هر کارى, کمى مکث کنید. اگر واجب است حتما انجام دهید؛ اگر حرام است حتما ترک کنید و اگر نه حرام است نه واجب، در انجام و ترک آن مختارید. این سه مورد را قبل از انجام هر عملی مشخص کنید بعد از آن کار را انجام دهید.
اصل این توجه و مراقبه حد اقل سه فایده دارد: اولاً: انسان به حرام نمى افتد و نیز واجبى از او ترک نمى شود. ثانیاً: انسان را از غفلت شبانه روزى مى گیرد. ثالثا: ترک حرام و فعل واجب به قصد قربت, خود عبادت به حساب مى آید و مى توان انجام تمام واجبات و ترک تمام محرمات را به قصد قربت انجام داد. حتى افعالى که نه واجب هستند نه حرام مى توان با قصد قربت آنها را عبادى کرد.
مثلاً: خوابیدن با این قصد باشد که تجدید نیرو شود تا انسان عبادت خدا کند و… شب به محاسبه بنشیند که آیا مراقبه طول روز را خوب انجام داده یا نه. اگر خوب انجام داده, شکر خداى را حتی زبانى به جا آورد و اگر خوب انجام نداده علت یابى کند تا به مرور نقص ها و علت عدم موفقیت را کشف کند تا بعد از سال ها به جایى برسد که حتى یک گناه از او صادر نشود و خلاصه این که اصل در مراقبه و محاسبه شما انجام واجبات و ترک محرمات مى باشد.
امیر المؤمنین (علیه السّلام)مى فرمایند: «ان هذه النفس لامارة بالسوء فمن اهملها، جمحت به الى المآثم؛ همانا این نفس مدام به بدى و زشتى امر مى کند بنابراین هر کسى آن را مهمل به حال خود واگذارد(ولى او انسان را رها نمى کند) واو انسان را به سمت گناهان مى کشاند»، (الغرر والدرر، باب النفس به نقل از سرالاسراء، استاد على سعادت پرور، ج 1، ص 305، روایت20 )
بنابراین مراقبه و محاسبه را باید جدى گرفت که از اساسى ترین دستورات اخلاقى و سازنده مى باشد.
2ـ نماز اول وقت: اگر کار اهمى با نماز اول وقت در تعارض نباشد نماز اول وقت را ترک نکنید. روایات و نیز بزرگان نماز اول وقت را اکیدا سفارش کرده اند.
3- توسل به ائمه معصومین علیهم السّلام: به اقتضاى حال و اقبال قلب به ائمه معصومین (علیهم السلام)بخصوص امام حسین (علیه السلام) توسل جویید و توفیق و حاجات خود را از آن معادن کرم بخواهید.
4 ـ دائم الوضوء: سعى کنید همیشه وضودار باشید. وضو نور است و همنشینی دائمی با نور انسان را نورانی می کند.
5- مستحبات نشاط آور: از میان مستحبات از نمازهاى نافله گرفته تا دعاى کمیل و ندبه و… فقط و فقط آنهایى را انجام دهید که براى شما نشاط آور است و از تحمیل نفس بر مستحبات پرهیز کنید فقط به اقبال قلب بنگرید هر عمل مستحبى که قلب بدان اقبال داشت و برایتان نشاط بخش و حال آور بود به همان اکتفا کنید، حتى نسبت به نماز شب که سفارش زیادى شده است اگر نشاط نداشتید یا اصلاً نخوانید یا خیلى خیلى خلاصه در ظرف ده دقیقه تمام یازده رکعت را با حذف مستحبات بخوانید.
دوست عزیز، مطالعه کتب اخلاقی و هم چنین راهنمایی گرفتن از علمای اهل عمل، به شما بسیار کمک خواهد کرد.
منابعی جهت مطالعه: چهل حدیث حضرت امام خمینی ( رحمه الله علیه)، جهاد النفس، معراج السعاده ملا احمد نراقی ( رحمه الله علیه).
بخش سوم: نماز شب
فراهم نمودن برخى مقدمات همچون زود خوابیدن و غذاى سبک خوردن و. .. جهت بیدارى سحر تنها بخشى از عوامل درک این نماز با فضیلت باشد اما بخش مهم دیگرى که نباید از آن غافل بود، مربوط به ترک امورى است که توفیق نماز شب را از انسان سلب مى نماید.
در روایات از گناه به عنوان مهمترین عامل سلب توفیق از نماز شب یاد شده است. به عنوان نمونه شخصى به خدمت امام المتّقین امیر المؤمنین(علیه السلام) آمد و گفت که: «مدتى شده است که از نماز شب خواندن محروم شده ام، حضرت فرمودند: تو مردى هستى که گناهانت ترا به بند کشیده و مانع از نماز شب شده است». مفتاح الفلاح فى عمل الیوم و اللیلة، ص 290. کنایه از آنکه گناه کردن در روز باعث محرومى از نماز شب است.
در روایت دیگرى از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است: «إِنَّ الرَّجُلَ لَیکْذِبُ الْکَذِبَةَ فَیحْرَمُ بِهَا صَلَاةَ اللَّیلِ فَإِذَا حُرِمَ صَلَاةَ اللَّیلِ حُرِمَ بِهَا الرِّزْق ». بحار الأنوار، ج 73، ص 316.؛ ( کسى یک دروغ گوید بدان از نماز شب محروم شود و با محروم شدن از نماز شب از روزى محروم شود»
لذا جهت توفیق یافتن براى خواندن نماز شب، باید نسبت به این مساله بسیار حساس بود تا بواسطه گناه درک لذت نماز شب را از دست نداد.
فوائد پزشکى نماز شب
در مورد فوائد پزشکى نماز شب، مطالب کامل مى خواستم.
علاوه بر تمامى فوائد روحى و جسمى که نماز شب مانند دیگر نمازها دارد. به فصل آثار و فوائد نماز مراجعه نمائید.، زمانبندى این نماز به گونه ایست که متناسب با تمامى شرایط فیزیولوژى بدن تنظیم گردیده، و اگر چنانچه یک فرد به توصیه هاى رسول خدا (صلى الله علیه وآله) عمل نماید و شب ها زود بخوابد و قبل از طلوع فجر بیدار شود بهترین بهره را از خواب برده و مفیدترین شرایط را براى سلامتى بدن خود فراهم مى سازد و آفات فراوانى را از جسم و جان خود دفع مى نماید که برخى از آنها از قرار ذیل مى باشد.
الف. آرامش عضلانى
دانش پزشکى امروزه به اثبات رسانده که اگر شخصى در ساعت حدود 10 شب بخوابد و حدود نیم ساعت قبل از اذان صبح بیدار شود ( یعنى حدوداً 7 ساعت بخوابد ) در ساعت حدود یک بامداد در بدن او برخى مواد شیمیایى شبه «مورفین» ترشح مى شوند ( این مواد به عنوان گروهى «اندروفین ها» و «آنگفالین ها» نامگذارى شده اند ) و اثر مستقیمى بر قسمت هاى مختلف بدن از جمله عضلات اسکلتى دارند و در طول روز پس از آن، منجر به آرامش و راحتى عضلانى براى فرد مى شوند. بر خلاف زمانى که انسان بیشتر یا کمتر از این مقدار بخوابد در اینصورت این مواد کمتر ترشح شده و انسان از آرامش و استراحت عضلانى به اندازه کافى بهره مند نمى شود.. اسرار پزشکى نماز شب، محمود غفارى، شهاب الدین، دوم ،1384ش، ص 63.
ب- کاهش عوارض قلبى
بررسى هاى علمى نشان مى دهد که سکته قلبى غالبا در ساعات اولیه صبح رح مى دهد در مقاله اى که در نشریه پزشکى «لانست، Lancetدر تاریخ 28 اکتبر 1988 م به چاپ رسیده آمده است: «از ساعت 2 الى 4 بعد از نیمه شب فشار خون به پایین ترین حد خود مى رسد که این امر ابتلا به سکته قلبى را در این ساعات افزایش مى دهد بنابراین بیدار شدن در این ساعات ( یعنى اواخر شب ) و اقامه نماز شب از سکته قلبى و دیگر عوارض و بیماریها قلبى جلوگیرى مى نمایند.
علاوه بر این که در خواب طولانى و مستمر انسان در معرض ابتلا به دیگر بیمارى هاى قلبى به خصوص بیمارى «تصلب شرایین» قرار مى گیرد که سحرخیزى از خواب طولانى و پیوسته جلوگیرى و به دنبال آن دچار این گونه امراض نمى گردد.. همان، ص 78.
ج. تقویت دستگاه ایمنى بدن
یکى از هورمون هایى که نقش کلیدى در ایمنى بدن ایفا مى نماید و مقاومت بدن را در برابر میکروب ها و ویروس ها افزایش مى دهد مى دهد و در پیشگیرى نیماریها مختلف همچون بیمارى هاى قلبى و سرطان نقش اساسى دارد و زندگى انسان را پایدار و توام با تندرستى مى گرداند هورمون «ملاتونین» مى باشد.. همان، ص 96.
با توجه به این که نماز شب عامل افزایش ترشح این هورمون مى باشد مى توان نماز ملکوتى شب را عامل موثر در تقویت دستگاه ایمنى بدن برشمرد.. همان، ص 99.
د. تقویت بینایى
ملاتونین در چشم از سلول هاى چشم محافظت نموده و از کدر شدن عدسى یا کپول چشم – که دید را مختل مى کند و موجب ابتلا به بیمارى «آب مروارید» مى شود – جلوگیرى مى کند.. همان، ص 100.
لذا افزایش ترشح این هورمون بواسطه خواندن نماز شب مى تواند نقش موثرى در تقویت بینایى انسان داشته باشد.. براى کسب اطلاع بیشتر رجوع کنید به کتاب» اسرار پزشکى نماز شب، محمود غفارى».
دوست عزیز؛ داشتن حالت بکاء واشک چشم بسیار خوب است ، اما نباید هدف باشد .هدف ؛ بندگی وعمل به وظیفه است.
پاسخ تفصیلی:
پاسخ شما را در سه بخش، خدمتتان ارائه می دهیم:
بخش اول: گریه
رابطه رقت قلب و اشک چشم :
رابطه مستقیمی میان اشک چشم و رقت قلب وجود دارد ، زیرا گریه و اشک چشم ناشی از سوز دل است و سوز دل تنها از قلب رقیق توقع می رود . حضرت مى فرماید: بکإء العیون, و خشیه القلوب من رحمه الله تعالی؛ گریه چشم ها و ترس دل ها از نشانه هاى رحمت خداوندى است . مکارم الاخلاق ، ج2،ص96
چنان که جمود عین ومحروم بودن از اشک و گریه از خوف خدا, نشانه قساوت قلب و شقاوت معرفى شده است.
رسول خدا(ص) در این زمینه فرموده است: من علامات الشقاء : جمود العین و قسوه القلب… خشکی چشم و قساوت قلب ، از علامتهای شقاوت انسان است . خصال صدوق ،ج1، ص43 2
سوز دل و اشک چشم ، به لحاظ معرفتی و تاثیر از اهمیت خاصی در سازندگی بعد انسانی زندگی و سلوک به سوی خداوند برخور دار است تا آنجا که در کتاب های عرفانی و سلوک، بکاء و اشک یکی از رفتارهای ضروری برای اهل سلوک و ایمان ، شمرده شده است. برخی از آثار و برکات بسیار مهم گریه و اشک ، خصوصا گریه برای امام حسین (ع) آمرزش گناهان ونورانیت و صفای دل است.
آمرزش گناهان:
ریان بن شبیب از امام رضا (ع) روایت کرده که فرمود: «اى پسر شبیب ، اگر بر حسین (ع) گریه کنى تا آنکه اشک چشمت بر صورتت جارى شود، خداوند گناهان کوچک و بزرگ، و کم یا زیاد تو را مى آمرزد .
و نیز فرمود: «گریه کنندگان باید بر کسى همچون حسین (ع) گریه کنند ، زیرا گریستن براى او گناهان بزرگ را فرو مى ریزد .
و على علیه السلام مى فرماید: بکاء العبد من خشیة الله یمحض ذنوبه گریه بنده از ترس خداوند گناهانش را پاک مى کند.
در روایات اسلامی آمده است که گریه سلاح مومن است در مبارزه با شیطان و هوای نفس البکاء سلاح المومن
نورانى شدن دل:
پس از اینکه حجاب گناه از دل انسان برطرف شد نورانیت آن ظهور مى کند و چون گناه حجاب بزرگى است وقتى با گریه از بین رفت ، دل نورانیت پیدا مى کند على علیه السلام مى فرماید: البکاء من خشیة الله ینیر القلب و یعصم من معاودة الذنب گریه از ترس خداوند، دل را نورانى کرده و حفظ مى کند از اینکه دوباره به طرف گناه رود کند. غرر الحکم ، حدیث 2016
خلاصه اینکه: گریه و اشک نقش بسیار پر اهمیت وآثار فراوانی در زندگی و ساخت انسان دارد
بخش دوم: رسم بندگی چیست؟
1. تفکر :
مهمترین شرط مبارزه ی با نفس و قدم اول در راه بندگی، تفکر است. امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) می فرمایند : «بدان که اول شرط مجاهده ی با نفس و حرکت به جانب حق تعالی تفکراست …تفکر، در این مقام عبارت است از آنکه، انسان لااقل در هر شب و روزی مقداری ولو کم هم باشد فکر کند در اینکه آیا مولای او که او را در این دنیا آورده و تمام اسباب آسایش و راحتی را از برای او فراهم کرده و بدن سالم …. به او عنایت کرده، این همه بسط بساط نعمت و رحمت کرده، از طرفی این همه انبیا فرستاده و کتاب ها نازل کرده و راهنمایی ها نموده و دعوت ها کرده، آیا وظیفه ی ما با این مولای مالک الملوک چیست ؟… با خود خطاب کند: ای نفس شقی که سال های دراز و در پی شهوات، عمر خود را صرف کردی و چیزی جز حسرت نصیبت نشد، خوب است قدری به حال خود رحم کنی، از مالک الملوک حیا کنی و قدری در راه مقصود اصلی قدم زنی که آن موجب حیات همیشگی و سعادت دائمی است و سعادت همیشگی را مفروش به شهوات چند روزه ی فانی نکنی. (چهل حدیث حضرت امام خمینی (رضوان الله تعالی ) /ص 6)
2. شناخت خدا: امام رضا (علیه السلام) مى فرمایند: «اول عبادة الله معرفته؛ اولین مرتبه عبادت خدا، معرفت و شناخت خدا مى باشد.» بنابراین یک مسلمان اول باید در باره خدا، شناخت پیدا کند. در این باب اگر زمینه مطالعاتى شما کم است از کتاب هاى اعتقادى آقاى محسن قرائتى شروع کنید؛ ولى بعدا مسیر مطالعاتى شما در کتابهاى استاد مطهرى باشد.
3. شناخت دستورات خدا: دیگر از لوازم این راه، آشنایی با حلال و حرام الهی است. کسی که طالب رضایت محبوب است, می بایست بر اساس قوانینی که محبوب وضع می کند, زندگی کند. لذا لازم است که با احکام اخلاقی و عملی دین از طریق مطالعه و تحصیل کتب اخلاقی و رساله های عملیه آشنا باشید و راه عملی اطاعت خدای متعال را بدانید و از بایدها و نبایدهای این مسیر اطلاع کافی داشته باشید. به خصوص شناختن گناهان و پی آمدهای سوء دنیوی و اخروی آن، نقش و تأثیر بسیار سازنده ای در حصول تقوی و تحکیم آن در انسان مؤمن دارد.
پس یکی از مهم ترین امور در این راه , عمل دستورات فقهی, یعنی رساله ی مرجع تقلید است. با رجوع به رساله مى توان واجب و حرام الهى را شناخت.
4. عمل به دستورات خدا: بسیاری از افراد ممکن است با دستورات الهی کاملا آشنا بوده و از حرام و حلال الهی مطلع باشند ولی به هنگام بروز خواهش های نفسانی و وسوسه های شیطان از فرامین الهی سرپیچی نمایند. اما افراد خدا محور دستورات خدا را بر دستورات نفس و شیطان، در عمل ترجیح می دهند . امام سجاد (علیه السلام) مى فرمایند:« من عمل بما افترض الله علیه فهو من اعبد الناس؛ هر کس به آنچه خدا بر او واجب کرده عمل کند از عابدترین مردم مى باشد.» بنابراین انجام واجبات و ترک محرمات بر هر چیزى ترجیح دارد و از ویژگی های برجسته یک مسلمان حقیقی می باشد .
دوست عزیز؛ به طور قطع و یقین هیچ چیز به اندازه ی انجام واجبات و ترک محرمات انسان را به خدا نزدیک نمی کند.
5. استقامت در مسیر بندگى: در مسیر عبودیت، استقامت نقش کلیدی دارد. چه بسا ابتدای راه، شیطان و لشکریانش بسیج شوند تا انسان را از بندگی حق تعالی باز دارند اما وقتی استقامت بنده را ببینند شکست خورده و مغلوب می گردند. حصول هر مهارتی نیاز به تمرین، ممارست، مداومت و ایستادگی دارد. برای طالب تقوی نیز لازم است که در این مسیر از هر طریقی که ممکن است به تدریج عادت های بد خود را ترک و آنها را تبدیل به عادت های مثبت نماید. تمرین عملی و عادت نمودن به ترک گناهان و انجام واجبات الهی به تدریج زمینه جلب رضای الهی را در نفس آدمی فراهم خواهد آورد. خداوند تبارک و تعالى به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) در قرآن چنین خطاب مى کند: «فاعبده واصطبر لعبادته؛ او را عبادت کن و در راه پرستش او شکیبا باش»،( مریم، آیه 65). حضرت على (علیه السلام) مى فرمایند: «دوام العباده برهان الظفر بالسعاده؛ عبادت دوام دار و همیشگى، دلیل قاطع ظفر و دستیابى به سعادت و خوشبختى است. » (الغرر والدرر، باب العباده، ص 24 و 318)؛
6. شرکت در مجالس و محافل مذهبی: همراهی مؤمنان، همنشینی با عالمان ربانی، مطالعه سیره عملی رهبران معصوم)علیهم السلام) امامان هدایت و اسوه های تقوا و همچنین مطالعه زندگی و سیره عملی عالمان وارسته، اهل تقوی و سلوک، همچنین سرگذشت گناهکاران و سرانجام منحرفان از راه خدا و تقوی همگی راه هایی هستند که به تقویت بعد معنوی انسان خواهد انجامید.
7. شیطان شناسی: شناختن شیطان، حیله ها و وسوسه هایی که برای اهل تقوی دارد و دام هایی که در راه خدا گسترده است، ضرورتی است که نباید از آن غافل ماند.
8. همت و تلاش برای رسیدن به مقصود: هر قدر هدف انسان بزرگ باشد، همت و تلاش او نیز باید بیشتر باشد! چه هدفی بالاتر وبرتر از کسب سعادت ابدی؟ که این سعادت حاصل نمی شود، الا در مبارزه ی با نفس اماره و پیروز وغالب شدن بر تمایلات و خواهش های او.
بنابراین باید آستین همت را بالا زده، در راه رسیدن به مقصود, از خطر های راه نهراسیده و تصمیم بگیریم و تلاش کنیم تا موانع راه را کنار بزنیم.
9. جایگزینی لذت های مشروع به جای لذت های خلاف شرع وحرام: بسیاری از جوانان به دلیل مجرد بودن و تأخیر انداختن درامر ازدواج، به گناهانی که درارتباط با نیازهای جنسی است، گرفتار می شوند و همین گناهان, منشأ گناهان بسیار می گردد. لذا یکی از راه های مبارزه با نفس و گناهانی که از طریق نیاز جنسی انجام می گیرد، ازدواج و برطرف کردن این نیاز، از طریق مشروع است؛ ولی اگر به هر دلیل, ازدواج ممکن نباشد، چاره ای جز استفاده از روش های کنترلی و تقویت معنویت نیست. (روش های کنترل از قبیل: کنترل چشم، یعنی ندیدن صحنه های محرک، عدم تردد در مکان های تحریک آمیز، انتخاب دوستان متعهد ومؤمن، و…… روش های تقویت معنویت ازقبیل: روزه گرفتن، نماز خواندن، توسل به اهل بیت عصمت (علیهم السلام)، شرکت در جلسات مذهبی و..) اینها پاره اى از خصوصیات مهمی است که با عمل دقیق به آن مى توان یک مسلمان واقعی شد.
توجه به توصیه های زیر، شما را در حرکت به سمت عبودیت و بندگی خدا یاری خواهد کرد.
– تقویت ارتباط عاشقانه با خداوند و اولیای معصومین(علیهم السلام) و مومنان اهل ولایت و محبت، از طریق انجام مستحبات و زیارات و مانند آن؛ چرا که اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) واسطه های فیض الهی هستند؛ یعنی هر خیری از کانال آنها به بندگان می رسد.همچنین آنها باب الله هستند؛ یعنی راه رسیدن به قرب حق تعالی از طریق آنها حاصل می شود. بنابراین با تمام وجود به آن ذوات نورانی بویژه امام عصر (علیه السلام) توسل جویید و از آنها کمک بخواهید.
– ارتباط عمیق با قرآن؛ قرآن نقشه ی راهی است که از طرف محبوب به سمت محب فرستاده شده است، تا بندگان، با خواندن آن و حرکت در مسیری که توسط قرآن راهنمایی شده، به خدای مهربان برسند. قرآن داروخانه ای است مجهز, که برای هر نوع بیماری دارویی ویژه تجویز کرده که محال است با استفاده ی از آن, مریض بهبودی نیابد.
بنابراین سعی کن حداقل روزی چند آیه را با دقت در معانی و تدبر بخوانی. قرائت و تلاوت پیوسته این کتاب مقدس همراه با فهم معانی آن به تدریج تأثیر بسیار سازنده ای در تقویت و تحکیم ایمان و عمل خواهد داشت.
– اصلاح صفات شخصیتی و پاک سازی دل و درون از رذایل اخلاقی و آراسته شدن به فضایل اخلاقی از طریق راهکارهای علم اخلاق و تمرین آن ها در معاشرت با مردم و رعایت اخلاق اجتماعی.
– هیچگاه خالی از مطالعه نباشید. اگر کسی بخواهد در این راه ثابت قدم بماند باید دائما بر آگاهی و ایمان خود بیافزاید. توصیه می کنیم که سیر مطالعاتی داشته باشید و در حوزه های ذیل مطالعه نمایید:
اعتقادی و اندیشه ای, اخلاق اسلامی, زندگی, سیاسی و اجتماعی, تاریخ و تمدن اسلامی, متون دینی.
در این زمینه می توانید از سیر مطالعاتی شهید مطهری استفاده نمایید.
– چشم به کرم خدا نه عمل خود: بنده واقعى خدا همیشه خود را مقصر مى بیند و عمل خود را به هیچ مى انگارد براى عمل خود قدرى قائل نیست و پیوسته چشم به کرم کریم دوخته نه از غرور عمل باد در پوست انداخته. امام صادق(علیه السلام) مى فرمایند: «علیک بالجدولا تخرجن نفسک من حد التقصیر فى عباده الله تعالى و طاعته، فان الله تعالى لایعبد حق عبادته ؛ بر تو باد کوشیدن (و جد و جهد در عبادت) و نفس تو از حد تقصیر در عبادت و طاعت خداى تعالى خارج نشود (و خویش را مقصر بداند) زیرا خداوند تعالى آن گونه که شایسته پرستش است عبادت نمى شود.» (همان، ص 25، روایت 11407)
– اخلاص در عمل بسیار مهم است. ممکن است کسی با یک عمل مخلصانه در راه خدا، مانند شهادت در راه خدا، این راه را طی نماید و به مقصد برسد و یا عارفی با چند سال تلاش و ریاضت به کمال خود نهایی خود واصل گردد و در مقابل کسی هم صدو بیست سال عبادت کند، نماز بخواند و روزه بگیرد ولی به کمال و رشد معنوی قابل قبولی نرسد. آنچه در این مسیر مهم است، اول، بودن در راه است و دوم، خلوص نیت و خالی بودن از هر شایبه ریا و انگیزه های غیر الهی. سرعت و کندی انسان در وصول به کمال بسته به مرتبه اخلاص او متفاوت خواهد بود. در این مسیر حتی ممکن است کسی همان گونه که در روایات هم آمده، با چهل روز رعایت اخلاص در نیت و عمل، چشمه هایی از حکمت از درونش بجوشد و به کمالات مهمی نایل گردد.
– تفکر پیرامون آیات و نشانه های خداوند در گستره هستی: توجه به این نشانه ها، یاد خدا را در دل ها زنده می کند و لطف و رحمت او را به ما یادآور می شود و در نهایت بر دوستی و محبت ما به خدا می افزاید. (ر.ک: سوره یس، آیات 23 تا 40).
– توجه دائم به خداوند و ذکر و یاد او: حضور خداوند در خاطر ما، در همه لحظات زندگی، ارتباط ما را با او افزایش می دهد و به تدریج به پیوندی استوار می انجامد. یکی از حکمت های نمازهای پنجگانه، زنده نگه داشتن یاد خدا در طول شبانه روز، در دل مؤمن است. A«یا ایها الذین آمنوا اذکروا الله ذکرا کثیرا؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! خدا را بسیار یاد کنید» (احزاب، آیه 41). انجام برخی کارها مانند قرائت قرآن، دعا و زیارت، مطالعه سیره ائمه و همنشینی با نیکان و صالحان، ما را به یاد خدا می اندازد. برخی کارها نیز مانع توجه به خداوند است که باید این موانع را کنار زد تا غفلت بر آن حاکم نشود. قرآن کریم می فرماید:
– انجام نیکی ها و دوری از بدی ها: هر عمل نیک دل را نورانی تر می کند و برعکس هر گناه صفحه دل را تیره و کدر می سازد. باید بکوشیم با عمل به نیکی ها، دل خود را نورانی تر کنیم و با دوری از گناهان رشته محبت خود را با خدا استوار سازیم.
مطالعه کنید: شهید مطهری، انسان و ایمان (ج 2 از مجموعه آثار)
برنامه عبادى زیر را عمل کنید که براى رسیدن به مطلوبتان بسیار مؤثر است:
1ـ مراقبه و محاسبه:
در آغاز هر کارى, کمى مکث کنید. اگر واجب است حتما انجام دهید؛ اگر حرام است حتما ترک کنید و اگر نه حرام است نه واجب، در انجام و ترک آن مختارید. این سه مورد را قبل از انجام هر عملی مشخص کنید بعد از آن کار را انجام دهید.
اصل این توجه و مراقبه حد اقل سه فایده دارد: اولاً: انسان به حرام نمى افتد و نیز واجبى از او ترک نمى شود. ثانیاً: انسان را از غفلت شبانه روزى مى گیرد. ثالثا: ترک حرام و فعل واجب به قصد قربت, خود عبادت به حساب مى آید و مى توان انجام تمام واجبات و ترک تمام محرمات را به قصد قربت انجام داد. حتى افعالى که نه واجب هستند نه حرام مى توان با قصد قربت آنها را عبادى کرد.
مثلاً: خوابیدن با این قصد باشد که تجدید نیرو شود تا انسان عبادت خدا کند و… شب به محاسبه بنشیند که آیا مراقبه طول روز را خوب انجام داده یا نه. اگر خوب انجام داده, شکر خداى را حتی زبانى به جا آورد و اگر خوب انجام نداده علت یابى کند تا به مرور نقص ها و علت عدم موفقیت را کشف کند تا بعد از سال ها به جایى برسد که حتى یک گناه از او صادر نشود و خلاصه این که اصل در مراقبه و محاسبه شما انجام واجبات و ترک محرمات مى باشد.
امیر المؤمنین (علیه السّلام)مى فرمایند: «ان هذه النفس لامارة بالسوء فمن اهملها، جمحت به الى المآثم؛ همانا این نفس مدام به بدى و زشتى امر مى کند بنابراین هر کسى آن را مهمل به حال خود واگذارد(ولى او انسان را رها نمى کند) واو انسان را به سمت گناهان مى کشاند»، (الغرر والدرر، باب النفس به نقل از سرالاسراء، استاد على سعادت پرور، ج 1، ص 305، روایت20 )
بنابراین مراقبه و محاسبه را باید جدى گرفت که از اساسى ترین دستورات اخلاقى و سازنده مى باشد.
2ـ نماز اول وقت: اگر کار اهمى با نماز اول وقت در تعارض نباشد نماز اول وقت را ترک نکنید. روایات و نیز بزرگان نماز اول وقت را اکیدا سفارش کرده اند.
3- توسل به ائمه معصومین علیهم السّلام: به اقتضاى حال و اقبال قلب به ائمه معصومین (علیهم السلام)بخصوص امام حسین (علیه السلام) توسل جویید و توفیق و حاجات خود را از آن معادن کرم بخواهید.
4 ـ دائم الوضوء: سعى کنید همیشه وضودار باشید. وضو نور است و همنشینی دائمی با نور انسان را نورانی می کند.
5- مستحبات نشاط آور: از میان مستحبات از نمازهاى نافله گرفته تا دعاى کمیل و ندبه و… فقط و فقط آنهایى را انجام دهید که براى شما نشاط آور است و از تحمیل نفس بر مستحبات پرهیز کنید فقط به اقبال قلب بنگرید هر عمل مستحبى که قلب بدان اقبال داشت و برایتان نشاط بخش و حال آور بود به همان اکتفا کنید، حتى نسبت به نماز شب که سفارش زیادى شده است اگر نشاط نداشتید یا اصلاً نخوانید یا خیلى خیلى خلاصه در ظرف ده دقیقه تمام یازده رکعت را با حذف مستحبات بخوانید.
دوست عزیز، مطالعه کتب اخلاقی و هم چنین راهنمایی گرفتن از علمای اهل عمل، به شما بسیار کمک خواهد کرد.
منابعی جهت مطالعه: چهل حدیث حضرت امام خمینی ( رحمه الله علیه)، جهاد النفس، معراج السعاده ملا احمد نراقی ( رحمه الله علیه).
بخش سوم: نماز شب
فراهم نمودن برخى مقدمات همچون زود خوابیدن و غذاى سبک خوردن و. .. جهت بیدارى سحر تنها بخشى از عوامل درک این نماز با فضیلت باشد اما بخش مهم دیگرى که نباید از آن غافل بود، مربوط به ترک امورى است که توفیق نماز شب را از انسان سلب مى نماید.
در روایات از گناه به عنوان مهمترین عامل سلب توفیق از نماز شب یاد شده است. به عنوان نمونه شخصى به خدمت امام المتّقین امیر المؤمنین(علیه السلام) آمد و گفت که: «مدتى شده است که از نماز شب خواندن محروم شده ام، حضرت فرمودند: تو مردى هستى که گناهانت ترا به بند کشیده و مانع از نماز شب شده است». مفتاح الفلاح فى عمل الیوم و اللیلة، ص 290. کنایه از آنکه گناه کردن در روز باعث محرومى از نماز شب است.
در روایت دیگرى از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است: «إِنَّ الرَّجُلَ لَیکْذِبُ الْکَذِبَةَ فَیحْرَمُ بِهَا صَلَاةَ اللَّیلِ فَإِذَا حُرِمَ صَلَاةَ اللَّیلِ حُرِمَ بِهَا الرِّزْق ». بحار الأنوار، ج 73، ص 316.؛ ( کسى یک دروغ گوید بدان از نماز شب محروم شود و با محروم شدن از نماز شب از روزى محروم شود»
لذا جهت توفیق یافتن براى خواندن نماز شب، باید نسبت به این مساله بسیار حساس بود تا بواسطه گناه درک لذت نماز شب را از دست نداد.
فوائد پزشکى نماز شب
در مورد فوائد پزشکى نماز شب، مطالب کامل مى خواستم.
علاوه بر تمامى فوائد روحى و جسمى که نماز شب مانند دیگر نمازها دارد. به فصل آثار و فوائد نماز مراجعه نمائید.، زمانبندى این نماز به گونه ایست که متناسب با تمامى شرایط فیزیولوژى بدن تنظیم گردیده، و اگر چنانچه یک فرد به توصیه هاى رسول خدا (صلى الله علیه وآله) عمل نماید و شب ها زود بخوابد و قبل از طلوع فجر بیدار شود بهترین بهره را از خواب برده و مفیدترین شرایط را براى سلامتى بدن خود فراهم مى سازد و آفات فراوانى را از جسم و جان خود دفع مى نماید که برخى از آنها از قرار ذیل مى باشد.
الف. آرامش عضلانى
دانش پزشکى امروزه به اثبات رسانده که اگر شخصى در ساعت حدود 10 شب بخوابد و حدود نیم ساعت قبل از اذان صبح بیدار شود ( یعنى حدوداً 7 ساعت بخوابد ) در ساعت حدود یک بامداد در بدن او برخى مواد شیمیایى شبه «مورفین» ترشح مى شوند ( این مواد به عنوان گروهى «اندروفین ها» و «آنگفالین ها» نامگذارى شده اند ) و اثر مستقیمى بر قسمت هاى مختلف بدن از جمله عضلات اسکلتى دارند و در طول روز پس از آن، منجر به آرامش و راحتى عضلانى براى فرد مى شوند. بر خلاف زمانى که انسان بیشتر یا کمتر از این مقدار بخوابد در اینصورت این مواد کمتر ترشح شده و انسان از آرامش و استراحت عضلانى به اندازه کافى بهره مند نمى شود.. اسرار پزشکى نماز شب، محمود غفارى، شهاب الدین، دوم ،1384ش، ص 63.
ب- کاهش عوارض قلبى
بررسى هاى علمى نشان مى دهد که سکته قلبى غالبا در ساعات اولیه صبح رح مى دهد در مقاله اى که در نشریه پزشکى «لانست، Lancetدر تاریخ 28 اکتبر 1988 م به چاپ رسیده آمده است: «از ساعت 2 الى 4 بعد از نیمه شب فشار خون به پایین ترین حد خود مى رسد که این امر ابتلا به سکته قلبى را در این ساعات افزایش مى دهد بنابراین بیدار شدن در این ساعات ( یعنى اواخر شب ) و اقامه نماز شب از سکته قلبى و دیگر عوارض و بیماریها قلبى جلوگیرى مى نمایند.
علاوه بر این که در خواب طولانى و مستمر انسان در معرض ابتلا به دیگر بیمارى هاى قلبى به خصوص بیمارى «تصلب شرایین» قرار مى گیرد که سحرخیزى از خواب طولانى و پیوسته جلوگیرى و به دنبال آن دچار این گونه امراض نمى گردد.. همان، ص 78.
ج. تقویت دستگاه ایمنى بدن
یکى از هورمون هایى که نقش کلیدى در ایمنى بدن ایفا مى نماید و مقاومت بدن را در برابر میکروب ها و ویروس ها افزایش مى دهد مى دهد و در پیشگیرى نیماریها مختلف همچون بیمارى هاى قلبى و سرطان نقش اساسى دارد و زندگى انسان را پایدار و توام با تندرستى مى گرداند هورمون «ملاتونین» مى باشد.. همان، ص 96.
با توجه به این که نماز شب عامل افزایش ترشح این هورمون مى باشد مى توان نماز ملکوتى شب را عامل موثر در تقویت دستگاه ایمنى بدن برشمرد.. همان، ص 99.
د. تقویت بینایى
ملاتونین در چشم از سلول هاى چشم محافظت نموده و از کدر شدن عدسى یا کپول چشم – که دید را مختل مى کند و موجب ابتلا به بیمارى «آب مروارید» مى شود – جلوگیرى مى کند.. همان، ص 100.
لذا افزایش ترشح این هورمون بواسطه خواندن نماز شب مى تواند نقش موثرى در تقویت بینایى انسان داشته باشد.. براى کسب اطلاع بیشتر رجوع کنید به کتاب» اسرار پزشکى نماز شب، محمود غفارى».