خانه » همه » مذهبی » گزارش‌های موجود در مورد سیف بن حارث بن سریع که در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسید، را ارائه کنید؟

گزارش‌های موجود در مورد سیف بن حارث بن سریع که در رکاب امام حسین(ع) به شهادت رسید، را ارائه کنید؟

پاسخ اجمالی

یکی از افرادی که نامش در میان شهدای کربلا و یاران امام حسین(ع) جاودانه ماند، و مُهر شهادت وی در درگاه الهی ثبت شد[1] سیف(شبیب)[2] بن حارث(حرث)،[3] (ابی حارث)،[4] بن سریع،[5] جابری[6] است. وی از قبیله‌ی بنی فائش[7] و همدان[8] بود.

در روز عاشورا سیف به همراه مالک بن عبد بن سریع، پسر عمو و برادر مادری خود گریه‌‌کنان نزد امام(ع) آمدند. امام(ع) علت گریه را از آنان پرسید. و فرمود امیدوارم تا یک ساعت دیگر چشم شما روشن شود. آنان گفتند خدا ما را فدایتان کند. به خدا بر خویشتن نمی‌گرییم، بر شما می‌‏گرییم که می‌‏بینیم دشمن شما را در میان گرفته و ما توان دفاع از شما را نداریم. امام(ع) فرمود: « برادرزادگان، در برابر این اندوهی که در مورد من دارید و در برابر این پشتیبانى که از من مى‏کنید، خداوند بهترین پاداش پرهیزکاران را به شما دهد».[9]

در زیارت امام حسین(ع) در اول ماه رجب و نیمه‌ی ماه شعبان و نیز در زیارت ناحیه بر این شهید درود فرستاده شد، با این تفاوت که در زیارت اول از او با نام سیف بن حارث یاد شد،[10] اما در زیارت اخیر نام او شبیب بن حارث اعلام شده است[11] که با توجه به شباهت نوشتاری دو نام «سیف» و «شبیب» بویژه در متون کهن بدون نقطه، این احتمال وجود دارد که اشتباه نساخ باعث این تفاوت در نام شده باشد.

 


[1]. «شهدای قیام عاشورا»، 28614.

[2]. ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 495، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.

[3]. بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق، زکار، سهیل، زرکلی، ریاض، ج 3، ص 198، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1417ق.

[4]. ابن نما حلی، جعفر بن محمد، مثیر الأحزان، ص 66، قم، مدرسه امام مهدی عج، چاپ سوم، 1406ق.

[5]. رسان، فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین ع، ص 156، قم، آل البیت ع‏، چاپ دوم‏، 1406ق؛ طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 5، ص 442 – 443، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق.

[6]. تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ص 442 – 443

[7]. سمعانی‏، أبو سعید عبد الکریم بن محمد، الانساب، تحقیق، معلمی یمانی، عبد الرحمن بن یحیی، ج 2، ص 491، حیدر آباد، مجلس دائرة المعارف العثمانیة، چاپ اول، 1382ق.

[8]. مثیر الأحزان، ص 66.

[9]. تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ص 443؛ ابن اثیر جزری، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج 4، ص 72، بیروت، دار صادر، 1385ق.

[10]. ابن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، ج 2، ص 714، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1367ش.

[11]. المزار الکبیر، ص 495.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد