۱۳۹۳/۰۲/۲۹
–
۱۹۲ بازدید
گسترش تفکر وهابیت چه پیامدهایی را دارد؟
«پاتریک کاکبرن» روز یکشنبه نسبت به گسترش وهابیت در جهان اسلام هشدار داده و نوشته است که هرکجا پای این تفکر باز شده، اقلیتها مورد آزار قرار گرفته و مخالفین سرکوب شدهاند.
به گزارش خبرگزاری فارس، «پاتریک کابرن» ستوننویس روزنامه «ایندیپندنت» روز یکشنبه با انتشار گزارشی نسبت به گسترش تفکرات وهابیون در میان جریان اصلی مسلمانان اهل سنت هشدار داده است.
وی با اشاره به صدور احکام سنگین و اقدامات افراطگرایانه در عربستان و کشورهای متأثر از افکار وهابیت، نوشته است: وهابی کردن جریان اصلی اسلام سنی، یکی از خطرناکترین تحولات عصر حاضر است.
دکتر «علی علوی» تاریخدان در گفتوگو با ایندیپندنت، با بیان اینکه در کشورهای مختلف جوامع سنی «در حالی تفکرات وهابیت را پذیرفتهاند که این آموزهها از ابتدا جزو اعتقادات آنها نبوده»، میگوید وهابیون، دیگر گروههای مسلمین از جمله شیعیان و صوفیها را «مرتد و رافضی» خوانده و آنها را غیرمسلمان میدانند.
کاکبرن در ادامه با اشاره به اینکه «توان مالی و سیاسی عربستان سعودی نقش مهمی در گسترش وهابیت ایفا کرده»، به نقل از علوی میگوید به عنوان نمونه اگر یک مسلمان معتقد بخواهد هزینههای برگزاری یک نشست مذهبی در بنگلادش را تأمین کند، هیچ منبعی جز عربستان برای دریافت 20 هزار دلار هزینه برگزاری نشست، پیدا نمیکند. اما اگر قرار باشد در این نشست علیه وهابیت صحبت شود، او باید با مشکل تأمین منابع مالی دست و پنجه نرم کند.
به نوشته کاکبرن، این وضعیت موجب شده تا شیعیان به عنوان «نامسلمان» هدف حمله قرار گرفته و پیروان دیگر ادیان نظیر مسیحیان مجبور به ترک کشورهای خود شوند. علوی هم میگوید هرچند اقلیت شیعی مورد آزار قرار میگرفت، اما تنها چند سال است که با گسترش وهابیت، کار به پیگرد قانونی آنها کشیده است.
علوی با بیان اینکه «وهابیت تلاش میکند تمام میراث آموزههای اسلامی در طول 1400 سال را نادیده بگیرد»، میگوید هرچند ایدئولوژی القاعده در عراق و سوریه عینا مشابه وهابیت نیست، اما باورهای آنها مشابه وهابیون است و تنها اندکی افراطیتر هستند.
کاکبرن به حمایت ریاض از گروههای تکفیری در سوریه نیز اشاره کرده و میگوید احتمالا عربستان اکنون از این حمایتها پشیمان شده و نشانه آن نیز دعوت از وزیر خارجه ایران برای سفر به این کشور است. با این وجود، اکنون دیر شده و اگر عربستان بخواهد کسانی را که خود مورد حمایت داده و آنها را به نبرد علیه «بشار اسد» تشویق کرده، مورد پیگرد قرار دهد، حکومتی ریاکار به نظر خواهد آمد.
وی همچنین دولتهای غربی را نیز به «ریاکاری و دورویی» متهم کرده و میگوید کشورهای غربی در حالی از آنچه در نیجریه و عراق در جریان است ابراز نگرانی میکنند که در برابر وقایع عربستان و قوانین سختگیرانه این کشور، سکوت پیشه کردهاند.
ایندیپندنت در ادامه دلیل دیگری هم برای گسترش وهابیت آورده و آن هم توجیه برخوردها با مخالفان است. بنا بر این گزارش، حکام عربستان با برقرار کردن قوانین سختگیرانه، میتوانند به تمام منتقدان خود انگ ضداسلامیت زده و آنها را سرکوب کنند. همچنین گروههای خلافکار نظیر آنچه در چچن نیز فعالیت میکنند، میتوانند با نسبت دادن خود به وهابیت، به تمام اعمال خشونتآمیز خود، مشروعیت بخشند و آنها را «یک باور مذهبی» جلوه دهند.
کاکبرن میافزاید: «گسترش وهابیت در اسلام سنی یک فاجعه است که تأثیرات آن را میتوان از روستاهای شمال نیجریه، تا خارتوم و برونئی احساس کرد. این تفکر، در همهجا به تحت تعقیب قرار گرفتن اقلیتها، به بند کشیدن زنان و سرکوب مخالفان منجر شده است.»
وی در پایان مینویسد: «یک نویسنده افغان در سال 2003 در اظهارات پیشگویانه، سران گروههای تروریستی در کابل را «فاشیستهای مقدس» توصیف کرد که از اسلام «به عنوان ابزاری برای رسیدن به قدرت» سوءاستفاده میکنند. جای تعجب نیست که او در آن سال به توهین به اسلام متهم و مجبور به ترک آن کشور شد.»
به گزارش خبرگزاری فارس، «پاتریک کابرن» ستوننویس روزنامه «ایندیپندنت» روز یکشنبه با انتشار گزارشی نسبت به گسترش تفکرات وهابیون در میان جریان اصلی مسلمانان اهل سنت هشدار داده است.
وی با اشاره به صدور احکام سنگین و اقدامات افراطگرایانه در عربستان و کشورهای متأثر از افکار وهابیت، نوشته است: وهابی کردن جریان اصلی اسلام سنی، یکی از خطرناکترین تحولات عصر حاضر است.
دکتر «علی علوی» تاریخدان در گفتوگو با ایندیپندنت، با بیان اینکه در کشورهای مختلف جوامع سنی «در حالی تفکرات وهابیت را پذیرفتهاند که این آموزهها از ابتدا جزو اعتقادات آنها نبوده»، میگوید وهابیون، دیگر گروههای مسلمین از جمله شیعیان و صوفیها را «مرتد و رافضی» خوانده و آنها را غیرمسلمان میدانند.
کاکبرن در ادامه با اشاره به اینکه «توان مالی و سیاسی عربستان سعودی نقش مهمی در گسترش وهابیت ایفا کرده»، به نقل از علوی میگوید به عنوان نمونه اگر یک مسلمان معتقد بخواهد هزینههای برگزاری یک نشست مذهبی در بنگلادش را تأمین کند، هیچ منبعی جز عربستان برای دریافت 20 هزار دلار هزینه برگزاری نشست، پیدا نمیکند. اما اگر قرار باشد در این نشست علیه وهابیت صحبت شود، او باید با مشکل تأمین منابع مالی دست و پنجه نرم کند.
به نوشته کاکبرن، این وضعیت موجب شده تا شیعیان به عنوان «نامسلمان» هدف حمله قرار گرفته و پیروان دیگر ادیان نظیر مسیحیان مجبور به ترک کشورهای خود شوند. علوی هم میگوید هرچند اقلیت شیعی مورد آزار قرار میگرفت، اما تنها چند سال است که با گسترش وهابیت، کار به پیگرد قانونی آنها کشیده است.
علوی با بیان اینکه «وهابیت تلاش میکند تمام میراث آموزههای اسلامی در طول 1400 سال را نادیده بگیرد»، میگوید هرچند ایدئولوژی القاعده در عراق و سوریه عینا مشابه وهابیت نیست، اما باورهای آنها مشابه وهابیون است و تنها اندکی افراطیتر هستند.
کاکبرن به حمایت ریاض از گروههای تکفیری در سوریه نیز اشاره کرده و میگوید احتمالا عربستان اکنون از این حمایتها پشیمان شده و نشانه آن نیز دعوت از وزیر خارجه ایران برای سفر به این کشور است. با این وجود، اکنون دیر شده و اگر عربستان بخواهد کسانی را که خود مورد حمایت داده و آنها را به نبرد علیه «بشار اسد» تشویق کرده، مورد پیگرد قرار دهد، حکومتی ریاکار به نظر خواهد آمد.
وی همچنین دولتهای غربی را نیز به «ریاکاری و دورویی» متهم کرده و میگوید کشورهای غربی در حالی از آنچه در نیجریه و عراق در جریان است ابراز نگرانی میکنند که در برابر وقایع عربستان و قوانین سختگیرانه این کشور، سکوت پیشه کردهاند.
ایندیپندنت در ادامه دلیل دیگری هم برای گسترش وهابیت آورده و آن هم توجیه برخوردها با مخالفان است. بنا بر این گزارش، حکام عربستان با برقرار کردن قوانین سختگیرانه، میتوانند به تمام منتقدان خود انگ ضداسلامیت زده و آنها را سرکوب کنند. همچنین گروههای خلافکار نظیر آنچه در چچن نیز فعالیت میکنند، میتوانند با نسبت دادن خود به وهابیت، به تمام اعمال خشونتآمیز خود، مشروعیت بخشند و آنها را «یک باور مذهبی» جلوه دهند.
کاکبرن میافزاید: «گسترش وهابیت در اسلام سنی یک فاجعه است که تأثیرات آن را میتوان از روستاهای شمال نیجریه، تا خارتوم و برونئی احساس کرد. این تفکر، در همهجا به تحت تعقیب قرار گرفتن اقلیتها، به بند کشیدن زنان و سرکوب مخالفان منجر شده است.»
وی در پایان مینویسد: «یک نویسنده افغان در سال 2003 در اظهارات پیشگویانه، سران گروههای تروریستی در کابل را «فاشیستهای مقدس» توصیف کرد که از اسلام «به عنوان ابزاری برای رسیدن به قدرت» سوءاستفاده میکنند. جای تعجب نیست که او در آن سال به توهین به اسلام متهم و مجبور به ترک آن کشور شد.»