گفتگو با ستاره تیم ملی که علاقه زیادی به مد و فشن دارد

ایمان گودرزی؛ ارسلان کاظمی ملی پوش ایران متولد ۲ اردیبهشت ۱۳۶۹ در اصفهان است. او در سن ۱۷ سالگی دوران حرفه ایش را در تیم بزرگسالان ذوب آهن آغاز کرد و دومین بسکتبالیست ایرانی هست که در لیگ حرفه ای بسکتبال آمریکا NBA حضور پیدا کرده و هم‌اکنون عضو باشگاه ذوب آهن اصفهان است. ارسلان سابقه بازی در تیم های پتروشیمی بندر امام، بجینگ رویال، ثامن مشهد، نیروی زمینی ارتش، پتروشیمی بندر امام، مهرام تهران و شیمیدور را در کارنامه‌ی خود دارد. کاظمی و یارانش این فصل با تیم ذوب آهن به فینال لیگ بسکتبال راه یافتند و باید در مقابل شهرداری گرگان به رقابت بپردازند. در ادامه به مصاحبه با این بازیکن پرداخته‌ایم:

تنها تیم لیگ هستید که بدون بازیکن خارجی به فینال رسیده‌اید

ذوب آهن فصل رو با تنش ها و حواشی آغاز کرد که عاملش رو می توان هم باشگاه و هم خود من دانست، با همه داستان هایی که بود در نهایت تیم بسته شد. ابتدای فصل قرار بود دو بازیکن خارجی به ذوب بیایند اما به خاطر تغییرات مدیریتی در باشگاه این قضیه لغو شد. از نظر من در ایران داشتن بازیکن خارجی کار حریف را راحت می‌کند چون در بازی همه می‌دانند توپ قرار هست به چه کسی برسد. اما تیم ما که بازیکنان جوان و با تجربه بسیار خوبی دارد از انسجام بالایی برخوردار است، به نحوی که شما در طول فصل نمی‌بینید که در ۲،۳ بازی پشت سر هم فقط یک بازیکن بهترین بازیکن زمین شود. این قضیه از نظر من نقطه قوتی برای تیم ما به حساب می‌آید و تا اینجا هم جواب داده و بازخورد های مثبتی در این زمینه دریافت کرده ایم.

با توجه به اتفاقات و حواشی اول فصل به نظرت آمدنت به ذوب آهن بهتر از رفتن به مهرام نشد؟

واقعاً نمی‌شود جواب قاطعی در این زمینه داد، شاید اگر من در ذوب آهن نبودم یا در مهرام بازی می‌کردم شرایط تیم ها کاملاً فرق داشت و هر دو تیم با شرایط متفاوتی بازیکنان خارجی و داخلی جذب می‌کردند.

شرایط قراردادت در ذوب آهن؟ با این تیم تمدید می‌کنی؟

قرارداد های ما معمولاً ۱ ساله هست و در تیم های ایرانی به خاطر شرایط و بالا و پایین های اقتصادی که وجود دارد به جز بازیکنان جوان با بقیه بازیکنان به صورت سالیانه قرارداد می‌بندند، اگر این قضیه جا می‌افتاد و با همه بازیکنان ۲ یا ۳ ساله قرارداد می‌بستند شرایط خیلی خوبی در تیم‌ها به وجود می آمد و ثبات و هماهنگی تیمی خیلی بیشتر می‌شد. یکی دیگر از مشکلات لیگ ما نداشتن ثبات در برنامه لیگ هست به این صورت که هر سال لیگ با یک فرمت متفاوت برگزار می‌شود و شما هیچ دو فصل پشت سر هم را پیدا نمی‌کنید که لیگ با فرمتی یکسان برگزار شده باشد. این ثبات داشتن لیگ خیلی می تواند برای بازیکنان و تیم ها مهم باشد، حالا با روی کار آمدن آقای داوری قرار هست که این اتفاق خوب رخ دهد و بسکتبال هم مثل والیبال دارای لیگ منظم و با ثباتی شود.

نظرت درباره فینالیست شدن ذوب آهن بعد از ۱۱ سال چیست؟

ذوب آهن باید خیلی از این قضیه خوشحال باشد، گله ای که دارم در مورد این قضیه هست که باشگاه هایی که تیم فوتبال دارند توجه کامل خود را روی این تیم می‌گذارند و به بقیه رشته های ورزشی توجه نمی‌کنند. حتی مهم نیست که تیم فوتبالشان چه جایگاهی در لیگ کسب کند با همه این داستان ها باز هم فقط روی فوتبال تمرکز دارند. امیدوارم که در این قضیه تجدید نظر و به بسکتبال هم رسیدگی شود. باشگاه ذوب آهن اولین باشگاه حرفه ای من است و متاسفانه متاسفانه چندین سال پیش زمانی که آقای قلعه نویی سرمربی تیم فوتبال ذوب آهن بود به گفته‌ی خودشان به دلیل کمبود بودجه تمام رده های پایه رشته های دیگر را منحل کردند تا تمام بودجه را به فوتبال اختصاص بدهند که این آسیب زیادی به بسکتبال ذوب آهن وارد کرد. در صورتی که تیم بسکتبال ذوب آهن اکثر قهرمانی هایش را با بازیکنان رده های پایه خود به دست آورده است. خداروشکر الان دوباره رده های پایه راه افتاده و امیدوارم اتفاقات خوبی در این زمینه رخ بدهد.

تقابل با شهرداری گرگان در فینال را چگونه می‌بینی؟

قطعاً فینال سختی خواهد بود، هر دو تیم با تمام توان برای قهرمانی به میدان خواهند آمد، گرگان تیم بسیار خوبی دارد و از نظر من یکی از نقاط قوت این تیم پری پتی هست که ۳ ساله در ایران بازی می‌کند و بازیکنان آمریکایی به خوبی بسکتبال رو درک می‌کنند و فقط باید با شرایط کشور کنار بیایند که پتی به خوبی با شرایط آشناست و عملکرد خوبی داشته است.

فوتبال هم دنبال می‌کنی؟

یه زمانی طرفدار سرسخت سپاهان بودم، اما الان ۲،۳ سالی هست که دنبال نمی کنم و فقط بازی های تیم ملی رو می بینم.

المپیک توکیو و شرایط خاصی که داشت از قرنطینه بگیر تا کرونا؟

رفتن به المپیک به خاطر شرایط کرونا و قرنطینه خیلی سخت بود و بدترین و ناراحت کننده ترین چیز نبود هوادارا بود که خیلی به چشم می ‌آمد. اما تجربه حضور در المپیک یک تجربه بی نظیر و فوق العادست و من همه جا گفتم که رفتن به المپیک نهایت سطح رقابت برای ورزشکاران می‌تواند باشد. تجربه بسیار زیبایی بود. رفتن به بازی های المپیک را برای تمام ورزشکاران آرزو می‌کنم.

بعد از المپیک مصاحبه های جنجالی بازیکنان حسابی سر و صدا کرد

مصاحبه های آن زمان به من مربوط نمی‌شوند.

نظرتان در مورد عملکرد مصطفی هاشمی در تیم ملی چیست؟

این هم به من مربوط نمی‌شود و این مسائل به کمیته فنی فدراسیون بسکتبال ربط دارد.

در زمینه پوشاک هم فعالیت دارید؟

من همیشه به کارهای خارج از بسکتبال هم علاقه داشتم و دارم، مخصوصاً کسب و کارهای نوپا، صاحب برند نیستم اما با یک برند کاملاً ایرانی به اسم ویس همکاری دارم که یک خط تولید انحصاری به اسم من دارند و پوشاک خاصی رو به اسم من تولید می‌کنند. به زودی هم خبرهای خیلی خوبی در این مورد خواهید شنید.

همسرتان در زمینه بلاگری فعالیت دارند؟

نه بلاگر نیست شاید حدود ۱ ماه هست که صفحه اینستاگرامش را به صورت عمومی باز کرده است، اما ظرفیت این کار را دارد و اگر بخواهد چنین کاری را ادامه بدهد کاملاً حمایتش می‌کنم و مشکلی با این قضیه نخواهم داشت و مشوقش خواهم بود.

ریاست آقای داوری و طباطبایی را در فدراسیون چطور می بینید؟

آقای داوری مرد بسیار دوست داشتنی است. چون از جنس و خون بسکتبال است و سالیان سال در بسکتبال ذوب آهن زحمت کشیده‌اند. از همه مهم تر این است که ایشان بالاترین سطح بسکتبال را در جام جهانی و بازی های آسیایی تجربه کرده است. از نظر من تمام مشکلاتی را که در حال حاضر با آنها روبرو هستیم را آقای داوری چشیده است و همین مساله باعث می شود که به خوبی بتوانند به مشکلات رسیدگی کنند و آینده روشنی رو برای بسکتبال رقم بزنند. در مورد آقای طباطبایی هم نظری ندارم.

۲۵۴ ۲۵۱