خانه » همه » مذهبی » گناه حضرت داود

گناه حضرت داود


گناه حضرت داود

۱۳۹۲/۰۶/۳۱


۴۹۹۶ بازدید

منظوراز ذنب داوود چی هست؟

پرسشگر گرامی! 
به اطلاع شریف می رسد.
حضرت داوود (علی نبینا و آله و علیه السلام) یکی از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل است، که دو روایت از زندگی آن بزرگوار در دست رس است یک روایت عهد قدیم یعنی تورات و دیگری روایت قرآن کریم و احادیث اسلامی است. درعهد قدیم به صورت بس ناپسندی که قلم از تحریر آن شرم دارد، چهره حضرت داوود(علیه السلام) و مسأله ترسیم گردیده است، که قطعا دروغ و کذب محض است. بخلاف متون اسلامی به خصوص قرآن کریم که چهره واقعی و الهی حضرت داوود را آن طور که هست و زیبنده مقام نبوت می باشد، ترسیم می نماید و گزارش می کند.
در ادامه توجه شما را به هر دو روایت و مقایسه آن دو جلب می کنیم:
الف. در کتاب «سموئیل دوم»، فصل یازده‌ از جمله‌های 28-2 چنین می‌خوانیم: داوود از بسترش برخاسته در پشت بام خانه پادشاه، گردش کرد و از پشت بام، زنی را دید که خویشتن را شستشو می‌دهد و آن زن بسیار نیکو منظر بود. داود کسی را فرستاد که درباره آن زن تحقیق کند که به او گفتند که او زن «اوریای حتی» است داوود قاصد فرستاد تا از او سراغ گرفت و او را نزد وی آورده با او همبستر شد و او از نجاست خود طاهر شده به خانه خود برگشت، آن زن حامله شد و داوود را با خبر ساخت و گفت که من حامله هستم. بامدادان داوود برای «یوآب» نوشته و مکتوب به این مضمون نوشت که «اوریا» را در مقدمه جنگ سخت بگذارید و از عقبش بروید تا زده شده، بمیرد. و چون «یوآب» شهر را محاصره کرد «اوریا» را در مکانی که می‌دانست مردان شجاع در آنجا می‌باشند گذاشت و مردان شهر بیرون آمده با «یوآب» جنگ کردند و بعضی از قوم بندگان «داود» افتادند و «اوریای حتی» نیز بمرد. و چون زن «اوریا» شنید که شوهرش «اوریا» مرده است برای شوهر خود ماتم گرفت و چون ایام ماتم گذشت داود کسی را فرستاد او را به خانه آورد و او زن وی شد و برایش پسری زایید اما کاری که داوود کرده بود در نظر خداوند ناپسند آمد».
ب. سیمای داوود (علیه السلام) در قرآن مجید: قرآن مجید «داوود» را با صفات ارزنده‌ای که همگی از شجاعت و پایمردی، علم و دانش، صبر و بردباری، عدالت و دادگری او حاکی است معرفی می‌کند. در عظمت و بزرگی او همین بس که دشت و دمن و کوهها و مرغان در تسخیر او بوده است.
اینک متن آیاتی که صفات یاد شده را معرفی می‌کند. 1- او نخستین شخصی است که به جنگ و نبرد با جبار و ستمگر زمان خود (جالوت) مأموریت یافت و سرانجام بر او پیروز گردید: «و قَتَل داودُ جالوتَ؛ داوود جالوت ستمگر را کشت »، ( بقره/251). 2- او فردی است که از طرف خداوند به وی فرمانروایی داده شد و قلب او مرکز حکمت الهی و علوم خدایی گردید، علومی که خدا بر هر کس بخواهد می‌آموزد. «وَ آتاهُ الله المُلکَ وَ الحِکمَةَ وَ عَلَمَهُ مِمِا یَشاءُ؛ خدا به او سلطنت و حکمت عطا کرد و از آنچه می‌خواست به او یاد داد»،(بقره/251). 3- علم او به اندازه‌ای گسترده بود که سلیمان نه تنها وارث فرمانروایی و اموال و ثروت او گردید بلکه آشنایی به زبان طیور را از او به ارث برد سپس افتخار نمود که خداوند همه چیز به ما داده است چنانکه می‌فرماید: «وَ لَقَد آتَینا داوُدَ وَ سُلَیمانَ عِلماً وَ قالا اَلحَمدُ للهِ الَذی فَضَلنا عَلَی کَثیرٍ مِن عِبادِهِ المُؤمِنِینَ* وَ وَرِثَ سُلَیمانُ داوُدَ وَ قالَ یا أَیُهَا الناسُ علِمنا مَنطِقَ الطَیرِ وَ أُوتِینا مِن کُلِ شَیءٍ إِنَ هذا لَهُوَ الفَضلُ المُبینَ؛ ما به داوود و سلیمان دانش آموختیم و هر دو، خدا را سپاسگزار بودند که ما آنان را بر بسیاری از بندگان با ایمان خود برتری دادیم؛ سلیمان وارث «داوود» گردید گفت: ای مردم! به زبان پرندگان آشنا هستیم و خدا همه چیز به ما داده است»،(نمل/16-15). 4- او صاحب یکی از کتابهای آسمانی که از طرف خدا بر او نازل گردیده است چنان که می‌فرماید: «وَ آتَینا داوُدَ زَبُوراً؛ به داود زبرو دادیم»، (نساء/163). و در حقیقت انزال زبور بر وی، یک نوع برتری بخشیدن نسبت به او است چنانکه می‌فرماید: «وَ لَقَد فَضَلنا بَعضَ النَبِیینَ عَلی بَعضٍ وَ آتَینا داوُدَ زَبُوراً»، (نساء/55). 5- در شایستگی این پیامبر بزرگ همین بس که خلیفه خدا در روی زمین بود و از طرف او مأموریت داشت که به حق داوری کند: «یا داوُدَ إِنا جَعلناکَ خَلِیفة فِی الأَرضِ فَاحکُم بَینَ الناسِ بِالحَقِ؛ ای داود ما ترا در روی زمین جانشین خود قرار دادیم در میان مردم به حق حکومت کن»، ( ص/26). «وَ شَدَدنا مُلکَهُ وَ آتَیناهُ الحِکمَهَ وَ فَصلَ الخِطابٍ؛ پایه‌های حکومت او را محکم کردیم و به او حکمت آموختیم و منطقی جدا کننده حق از باطل دادیم»، (ص/20).
آیا صحیح است که فردی که نماینده خدا در میان مردم است با زن شوهر دار آمیزش کند یا نقشه قتل مردم را بکشد آیا کسی که دارای حکمت است چنین کاری را انجام می‌دهد و یا کسی که جان و مال مردم در اختیار او است، شایسته است که عوض این که مال و جان مردم را حفظ کند با مردم چنین بازی کند؟. 6- قدرت روحی او به حدی رسیده بود که در پرتو اراده حکیمانه، صخره‌ها و سنگها و کوهها با او همصدا گردیدند تا با حمد خدا او را از هر عیبی پیراسته سازند: «وَ سَخَرنا مَعَ داوُدَ الجِبالَ یُسَبِّحنَ وَ الطَیرَ؛ کوهها و پرندگان را در حالی که تسبیح می‌گفتند رام داود کردیم»، (انبیا/79). 7- اگر چه صبر ایوب معروف است، صبر داوود نیز قابل ملاحظه است تا آنجا که خداوند به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) دستور می‌دهد که در راه تبلیغ بردبار باشد صبر داوود را یاد کند که فردی صابر و دارای قدرت پیوسته به فکر خدا بود، چنانکه می‌فرماید: «وَ اصبِر عَلی ما یَقُولُونَ وَ اذکُر عَبدَنا ذَا الأَیدِ إِنَهُ أَوابٌ؛ بنده ما داود را یاد کن که دارای قدرت و به سوی ما بازگشت کننده بود»،(ص/17). 8- باید دانست که شخصیتی که خدا او را با القاب زیر می‌خواند محال است دارای سیمایی باشد که تورات از او ترسیم می‌کند اینکه آیات: «وَ وَهَبنا لِداوُدَ سُلَیمانَ نِعمَ العَبدِ إِنَهُ أَوابٌ؛ به داود سلیمان را بخشیدیم، او است بنده مطیع»، (ص/30). «وَ اذکُر عَبدَنا داوُدَ ذا الأَیدِ؛ به یاد آر بنده ما داود را که صاحب قدرت است»، (ص/17). «وَ إِنَ لَهُ عِندَنا لَزُلفی وَ حُسنَ مَآبٍ؛ او پیش ما دارای تقرب و حسن عاقبت است»، (ص/25). با این بررسی، به تاریخ درخشان داود واقف شدیم اکنون باید توجه کنیم که کدام یک از این دو ترسیم شایسته مقام پیامبران است آیا با مشاهده آیات ذکر شده می‌توان گفت که محتویات قرآن متخذ از تورات است و چنین تهمتی را بر قرآن پذیرفت؟
جهت اطلاع بیشتر از خصوصیات و ویژگیهای حضرت داوود (علی نبینا و آله و علیه السلام) ر. ک:
– آیة الله جعفر سبحانی،رسالت جهانی پیامبران و برهان رسالت به نقل از سایت تبیان.
– قصه های قرآن، محمد محمدی اشتهاردی.
– قصه های قرآن، محمد رضا اکبری.
– قصه های قرآن، سید ابو تراب صفایی آملی.
– قصه های قرآن در تفسیر نمونه.
– و به تورات یا عهد عتیق هم می توانید مراجعه کنید گر چه تورات کنونی فاقد هر گونه سند معتبری می باشد. به اعتراف خود یهودیان و مسیحیان ، این کتاب زمانی ناپدید شده بود و بعد از چندین قرن کسی ادّعا نمود که آن را پیدا کرده است و اکنون همان کتاب بی اصل و نسب است که به عنوان تورات شناخته می شود و مزامیر یا زبور حضرت داوود نیز جزئی از آن می باشد.

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد