قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۰۵/۱۱
–
۹۳۵ بازدید
آیه ۱۱۷ سوره مائده میگه پیامبران فقط وقت زنده بودن گواه اعمال انسانند؟
مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَا أَمَرْتَنِی بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ رَبِّی وَرَبَّکُمْ وَکُنْتُ عَلَیْهِمْ شَهِیدًا مَا دُمْتُ فِیهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّیْتَنِی کُنْتَ أَنْتَ الرَّقِیبَ عَلَیْهِمْ وَأَنْتَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ شَهِیدٌ (۱۱۷) مائده
الف. ظاهر آیه 117 سوره مبارکه مائده با معنای شهادت و شاهد بودن پیامبران علیهم السلام در حال حیات و ممات از طریق مشاهده باطنى و روحانى ناظر احوال تمام امت خویش باشند ، سازگاری ندارد چون آیه مزبور مى گوید: مسیح شاهد بر تمام اعمال امت خود نبود بلکه شاهد بر آنها ما دام الحیات بود . لذا چنان برداشتی صحیح نیست.
اما اگر شهادت را به معنى شهادت عملى بگیریم یعنى مقیاس سنجش بودن اعمال یک فرد نمونه براى اعمال سایرین، در این صورت اشکال وارد نخواهد بود زیرا هر پیامبرى با صفات ممتازى که داشته مقیاس سنجش براى امت خویش محسوب مى شده، و خوبان و بدان امت را با شباهت و عدم شباهت به آنان مى توان شناخت، و حضرت مسیح علیه السلام هم با صفات و اعمال خود مقیاس سنجش براى اعمال امت خود خواهد بود.
ب. شهادت بر اعمال توسط پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم السلام با ادله محکم قرانی و روایی در جای خود ثابت شده است . رسول خدا صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم السلام به لحاظ برتری بر انبیای الهی از خصوصیات و ویژگی های خاصی برخوردارند که مقام شهادت و شاهد بودن بر اعمال امت در زمان حیات و ممات از جمله این خصوصیات است .
در توضیح این مطلب توجه به چند نکته ضرورى است :
یکم. گواه و شاهد بودن بر رفتارهاى مردم:
در آیاتى از قرآن کریم بیان شده است ؛ از جمله: «فَکَیْفَ إِذا جِئْنا مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِیدٍ وَ جِئْنا بِکَ عَلى هؤُلاءِ شَهِیداً»؛ نساء (4)، آیه 41. ؛ «حال آنان چگونه است، در روزى که از هر امتى شاهد و گواهى (بر اعمالشان) مى آوریم و تو را نیز بر آنان گواه خواهیم آورد».
افزون بر فرشتگان (نویسندگان رفتارها)، اعضا و جوارح انسان، زمان و مکان، پیامبران و معصومین علیهم السلام نیز از جمله گواهان یاد شده در آیه شریفه مى باشند طبرسى، مجمع البیان، ج 3، ص 89..
مراد از «شهادت و گواهى» یاد شده در آیه، آگاهى از حقایق و ژرفاى رفتارهاى مردم در دنیا، از جهت نیل به نیک بختى یا تیره روزى، پذیرفته شدن یا رد شدن در پیشگاه الهى، امتحان فرمانبرى یا سرپیچى از احکام الهى و سپس گواهى دادن بر آن در روز قیامت است. آن گاه که خداوند از بسیارى – از جمله پیامبر و معصومین«ع» – گواهى مى طلبد علامه طباطبائى، المیزان، ج 1، ص 321..
دوم. با توجه به مطالب یاد شده، مراد از گواه بودن امام زمان علیه السلام بر رفتارهاى ما، آگاهى از اعمال ما است و منظور از دیدن اعمال، دیدن با «چشم دل» است، نه چشم سر ؛ همچنان که خداوند ناظر و آگاه بر اعمال است، بدون اینکه چشم مادى داشته باشد.
امام زمان عجل الله فرجه چشم خدا در میان انسان ها است «السلام علیک یا عین الله فى خلقه»؛ مفاتیح الجنان، ص 106 و 992. و بر کل هستى و همه جوامع انسانى، اشراف و نظارت کامل دارد «و عینک الناظرة باذنک»؛ مفاتیح الجنان، ص 106 و 992..
در ایه 105 سوره مبارکه توبه نیز به این موضوع اشاره شده است :
وقُل اِعمَلُوا فَسَیَری اللهُ عَمَلَکُم و رَسُولُه و المؤمِنُون [توبه/ 105]و (ای پیامبر) بگو عمل کنید که خدا و رسولش و مؤمنان، عمل شما را می بینند.
در این آیه، وصف شاهد و شهید بودن پیامبر و اهل بیت علیهم السلام با تعبیر «دیدن اعمال» بیان شده است.
برای روشن شدن مطلب، به تفسیر اهل بیت علیهم السلام ذیل این آیه شریفه مراجعه می نمائیم:
عن محمد بن مسلمٍ عَن اَحَدِهما عَلَیهما السَّلام – قال: سُئِلَ عَنِ الاعمالِ، هَل تُعرَضُ عَلی رسولِ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهَ و آلهِ وَ سَلّم؟ فَقَال: ما فیه شَکُ أراَیتَ قولَ اللهِ عَزَّوجلَّ «و قل اعمَلوُا …» قال: للهِ شُهَداءُ فی اَرضِهِ [مستدرک ج 12 ص 161]از امام باقر یا صادق علیه السلام سئوال شد: آیا اعمال بر پیامبر صلی الله علیه و آله عرضه می شود؟ فرمودند: در آن شکی نیست. آیا این قول خدای عزوجل را ندیده اید که: عمل کنید…
(تا آخر آیه) (بعد) حضرت فرمودند: خدا روی زمین شاهدانی دارد.
امام معصوم علیه السلام در این روایت به «وجود» شاهدانی بر روی زمین تأکید فرموده اند. می دانیم که خداوند، پیامبر و اهل بیت علیهم السلام را شاهدان خود بر روی زمین قرار داده است. در آیه مذکور، خدای متعال شاهدان روی زمین را معرفی فرموده که پیامبر (ص) و «مؤمنون» هستند. منظور خداوند سبحان از «مؤمنون» چیست؟ به آموزگاران کتاب خدا مراجعه می کنیم. راوی می گوید: کنتُ عِندَ أبی عبدِاللهِ عَلَیهِ السَّلامُ : فَسَأَلتُه عن قَولِهِ تعالی «وَ قُل اعمَلُوا فَسَیَری اللهُ عَمَلَکمُ و رسولهُ و المؤمِنوُنَ» قال: اِیاّنا عَنی [مسترک ج 16 ص 113]راوی از امام صادق علیه السلام درباره آیه «وقل اعملوا…» می پرسد. امام می فرمایند: (خداوند) فقط ما را قصد کرده است. بنابراین، در این آیه شریفه، منظور از مؤمنون، ائمه علیهم السلام هستند. در روایت دیگری، امام صادق علیه السلام در پاسخ به همین سئوال فرموده اند:
هُمُ الاَئِمَّهُ عَلَیهِمُ السَّلام [کافی ج 1 ص 219]پس همان طور که خدای عزوجل اعمال بندگان را می بیند، پیامبر و ائمه علیهم السلام نیز ناظر بر آنها هستند. اثر اخلاقیِ این باور و اعتقاد قلبی، توجه انسان به نظارت پیامبر علیهم السلام و امامش بر اعمال او است. و مسلماً در پیشگاه ایشان، بسیاری از اعمال انسان، احتیاج به تجدید نظر خواهند داشت.
(لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 5/100114445)
اما اگر شهادت را به معنى شهادت عملى بگیریم یعنى مقیاس سنجش بودن اعمال یک فرد نمونه براى اعمال سایرین، در این صورت اشکال وارد نخواهد بود زیرا هر پیامبرى با صفات ممتازى که داشته مقیاس سنجش براى امت خویش محسوب مى شده، و خوبان و بدان امت را با شباهت و عدم شباهت به آنان مى توان شناخت، و حضرت مسیح علیه السلام هم با صفات و اعمال خود مقیاس سنجش براى اعمال امت خود خواهد بود.
ب. شهادت بر اعمال توسط پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم السلام با ادله محکم قرانی و روایی در جای خود ثابت شده است . رسول خدا صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم السلام به لحاظ برتری بر انبیای الهی از خصوصیات و ویژگی های خاصی برخوردارند که مقام شهادت و شاهد بودن بر اعمال امت در زمان حیات و ممات از جمله این خصوصیات است .
در توضیح این مطلب توجه به چند نکته ضرورى است :
یکم. گواه و شاهد بودن بر رفتارهاى مردم:
در آیاتى از قرآن کریم بیان شده است ؛ از جمله: «فَکَیْفَ إِذا جِئْنا مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِیدٍ وَ جِئْنا بِکَ عَلى هؤُلاءِ شَهِیداً»؛ نساء (4)، آیه 41. ؛ «حال آنان چگونه است، در روزى که از هر امتى شاهد و گواهى (بر اعمالشان) مى آوریم و تو را نیز بر آنان گواه خواهیم آورد».
افزون بر فرشتگان (نویسندگان رفتارها)، اعضا و جوارح انسان، زمان و مکان، پیامبران و معصومین علیهم السلام نیز از جمله گواهان یاد شده در آیه شریفه مى باشند طبرسى، مجمع البیان، ج 3، ص 89..
مراد از «شهادت و گواهى» یاد شده در آیه، آگاهى از حقایق و ژرفاى رفتارهاى مردم در دنیا، از جهت نیل به نیک بختى یا تیره روزى، پذیرفته شدن یا رد شدن در پیشگاه الهى، امتحان فرمانبرى یا سرپیچى از احکام الهى و سپس گواهى دادن بر آن در روز قیامت است. آن گاه که خداوند از بسیارى – از جمله پیامبر و معصومین«ع» – گواهى مى طلبد علامه طباطبائى، المیزان، ج 1، ص 321..
دوم. با توجه به مطالب یاد شده، مراد از گواه بودن امام زمان علیه السلام بر رفتارهاى ما، آگاهى از اعمال ما است و منظور از دیدن اعمال، دیدن با «چشم دل» است، نه چشم سر ؛ همچنان که خداوند ناظر و آگاه بر اعمال است، بدون اینکه چشم مادى داشته باشد.
امام زمان عجل الله فرجه چشم خدا در میان انسان ها است «السلام علیک یا عین الله فى خلقه»؛ مفاتیح الجنان، ص 106 و 992. و بر کل هستى و همه جوامع انسانى، اشراف و نظارت کامل دارد «و عینک الناظرة باذنک»؛ مفاتیح الجنان، ص 106 و 992..
در ایه 105 سوره مبارکه توبه نیز به این موضوع اشاره شده است :
وقُل اِعمَلُوا فَسَیَری اللهُ عَمَلَکُم و رَسُولُه و المؤمِنُون [توبه/ 105]و (ای پیامبر) بگو عمل کنید که خدا و رسولش و مؤمنان، عمل شما را می بینند.
در این آیه، وصف شاهد و شهید بودن پیامبر و اهل بیت علیهم السلام با تعبیر «دیدن اعمال» بیان شده است.
برای روشن شدن مطلب، به تفسیر اهل بیت علیهم السلام ذیل این آیه شریفه مراجعه می نمائیم:
عن محمد بن مسلمٍ عَن اَحَدِهما عَلَیهما السَّلام – قال: سُئِلَ عَنِ الاعمالِ، هَل تُعرَضُ عَلی رسولِ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَیهَ و آلهِ وَ سَلّم؟ فَقَال: ما فیه شَکُ أراَیتَ قولَ اللهِ عَزَّوجلَّ «و قل اعمَلوُا …» قال: للهِ شُهَداءُ فی اَرضِهِ [مستدرک ج 12 ص 161]از امام باقر یا صادق علیه السلام سئوال شد: آیا اعمال بر پیامبر صلی الله علیه و آله عرضه می شود؟ فرمودند: در آن شکی نیست. آیا این قول خدای عزوجل را ندیده اید که: عمل کنید…
(تا آخر آیه) (بعد) حضرت فرمودند: خدا روی زمین شاهدانی دارد.
امام معصوم علیه السلام در این روایت به «وجود» شاهدانی بر روی زمین تأکید فرموده اند. می دانیم که خداوند، پیامبر و اهل بیت علیهم السلام را شاهدان خود بر روی زمین قرار داده است. در آیه مذکور، خدای متعال شاهدان روی زمین را معرفی فرموده که پیامبر (ص) و «مؤمنون» هستند. منظور خداوند سبحان از «مؤمنون» چیست؟ به آموزگاران کتاب خدا مراجعه می کنیم. راوی می گوید: کنتُ عِندَ أبی عبدِاللهِ عَلَیهِ السَّلامُ : فَسَأَلتُه عن قَولِهِ تعالی «وَ قُل اعمَلُوا فَسَیَری اللهُ عَمَلَکمُ و رسولهُ و المؤمِنوُنَ» قال: اِیاّنا عَنی [مسترک ج 16 ص 113]راوی از امام صادق علیه السلام درباره آیه «وقل اعملوا…» می پرسد. امام می فرمایند: (خداوند) فقط ما را قصد کرده است. بنابراین، در این آیه شریفه، منظور از مؤمنون، ائمه علیهم السلام هستند. در روایت دیگری، امام صادق علیه السلام در پاسخ به همین سئوال فرموده اند:
هُمُ الاَئِمَّهُ عَلَیهِمُ السَّلام [کافی ج 1 ص 219]پس همان طور که خدای عزوجل اعمال بندگان را می بیند، پیامبر و ائمه علیهم السلام نیز ناظر بر آنها هستند. اثر اخلاقیِ این باور و اعتقاد قلبی، توجه انسان به نظارت پیامبر علیهم السلام و امامش بر اعمال او است. و مسلماً در پیشگاه ایشان، بسیاری از اعمال انسان، احتیاج به تجدید نظر خواهند داشت.
(لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 5/100114445)