سحر و جادو از نظر قرآن کریم و احادیث واقعیت دارد. به این امر در آیه 102 سوره بقره و 4 سوره فلق اشاره شده است. از این آیات و برخی روایات استفاده می شود که برخی از سحرها واقعا اثر گذارند. همچنان که آیه 102 سوره بقره می فرماید: مردم سحرهایی را فرا می گرفتند که میان مرد و همسرش جدایی می افکند.علامه طباطبایی در وجود داشتن چنین اموری می فرمایند: «… در این میان افعال خارق العاده دیگری است که مستند به هیچ کدام از سبب از اسباب طبیعی و عادی نیست، مانند خبر دادن از پنهانی ها و مانند ایجاد محبت یا دشمنی و گشودن گره ها و گره زدن ها و خواب کردن و احضار و حرکت دادن اشیاء با اراده و از این قبیل کارهایی که مرتاض ها انجام می دهند که به هیچ وجه قابل انکار نیست، یا خودمان بعضی از آنها را دیده ایم و یا برایمان آن قدر نقل کرده اند که دیگر قابل انکار نیست». تأثیر تکوینی سحر به اذن خداوند:
یکی از اصول اساسی توحید، این است که همه قدرت ها در این جهان از قدرت پروردگار سرچشمه می گیرد، حتی سوزندگی آتش و برندگی شمشیر بی اذن فرمان او نمی باشد. منتها مفهوم این بیان مجبور بودن افراد در کار خود نیست.
توضیح این که: جهان آفرینش، جهان اسباب و مسببات است. البته برخی سبب ها مادی است و برخی غیر مادی است. اراده حکیمانه خداوند بر این تعلق گرفته است که هر پدیده و حادثه ای از علت ویژه خود صادر گردد و درعین حال، نظام علت و معلول ها همگی به خدا منتهی شده و از او قدرت و نیرو می گیرند. او است که سبب را می آفریند و به آن قدرت و نیرو می بخشد و آن را برای ایجاد معلول ویژه خود آماده می سازد. در حقیقت مؤثر واقعی، در تمام نظام جهان یکی است و نظام جهان که به صورت اسباب و مسببات جلوه گری دارند، همگی از او استمداد گرفته و به او منتهی می شوند (اصالت روح، ایت الله سبحانی، ص 241، مؤسسه امام صادق).
در تأثیر سحر و جادو نیز وضع چنین است. خداوند متعال با قدرت خویش، چنین اراده و نیرویی را در افراد به ودیعت نهاده است. انسان ها با بهره گیری از این اراده و تقویت آن می توانند به کارهای شگفت انگیزی دست زنند. برخی مانند اولیای خداوند از آن نیرو و در مسیر مناسب، استفاده می کنند و عده ای دیگر، با سوء استفاده از آن به کارهای ناشایست اقدام می کنند؛ پس، در واقع اصل وجود این نیرو در نهاد آدمی از آن خداوند و به فرمان او است، منتها چگونگی بهره گیری از آن به عهده خود انسان نهاده شده است و او در چگونگی بهره گیری از آن مسؤول است .
گرچه نمى خواهیم بگوییم سحر و جادو و بستن بخت، هیچ گونه واقعیتى ندارد، ولى از طرف دیگر نمى توان مطمئن بود که مورد و مشکل شما ریشه در همین مسئله دارد. وجود نیروهایى نظیر آن چه از سحر و جادو ناشى مى شود، به مقتضاى نظام دنیا مى باشد. در این نظام، تزاحم بین زشتى ها و پلیدى ها وجود دارد و همچنان که انسان هاى شیطان صفت و زشت کار وجود دارد، جن هاى پلید و آزار دهنده نیز وجود دارد؛ ولى باید توجه داشت که غالب آن چه امروزه در میان مردم در این باره شایع است، بى اساس است و بیشتر به افکار روانى، تخیلات، سوءظن ها، توهمات و مشکلات واقفى موجود در رفتار و اعمال آنها مربوط است .
در هر صورت اگر بر فرض موردى پیدا شد که سحرى در کار بود، مى توان از راه هاى زیر براى بطلان آن استفاده نمود:
1. استعاذه به خداوند و خواندن سوره هاى فلق و ناس.
2. خواندن و نوشتن آیات 75 تا82 سوره یونس و همراه داشتن آن.
3. دعا و تضرع به درگاه خداوند.
4. درخواست دعا از اولیاى واقعى خداوند.
5. صدقه دادن.
6. در پایان گفتنی است این گونه روش ها به طور موردی و تجربی است ولی روش عمومی و تأیید شده از سوی امامان(ع) همان تداوم صدقه و خواندن سوره یس و آیه «و ان یکاد» و «چهار قل» است. ان شاء الله با تداوم صدقه، و تکرار سوره «یس» و آیات فوق ، مشکلات و نفوس بد از اطراف شما دور خواهد شد. و در هر صورت به خداوند و حاکمیتی اراده الهی همچنان معتقد باشید چه بسا همین فراز و نشیب ها دامی از سوی شیطان باشد که ایمان شما را متزلزل کند. لذا با پایداری و استقامت ایمان خود را حفظ کنید تا در نتیجه آن شیطان ناامید شود و درهای رحمت الهی به سوی شما باز گردد.
یادگیری علوم غریبه
سفارش بزرگان اهل کمال و معنا این است که طالبان کمال و قرب خداوند عمر ارزشمند و سرمایه نفس جوانی را صرف اموری ماندگار و اساسی که آنها را به عالم معنا و به هدف آفرینش و خلقت نزدیکتر سازد, بنمایند و از فرصت محدود عمر و جوانی, بهترین و بیشترین استفاده را بنمایند. به همین خاطر بزرگان اهل کمال و متخصصین علوم الهی و سیر الی الله مانند مرحوم قاضی_اعلی الله مقامه الشریف_ فرزندان خود را از آموختن علوم غریبه و صرف عمر در راه تحصیل آنها منع می کردند در عوض آنها را به یاد و ذکر و مراقبه پروردگار و تلاش در راه بندگی و معرفت او ترغیب و تشویق می کرده اند.
این گونه علوم با وجود داشتن آثاری مطلوب, دارای آفات و آثار نامطلوب فراوانی نیز می باشند و هر چند مدعیان فراگیری و برخورداری از ای علوم زیاد و فراوان می باشند ولی در عین حال اساتید این فن که هم در کار خود خبره و متخصص باشند و هم قابل اعتماد و وثوق باشند و اهل شیادی کلاه برداری و شهرت و مرید پروری و اسم و رسم به هم زدن نباشند, بسیار کم است. ورود در این راه علاوه بر خطراتی که دارد و امور ناشناخته ای که انسان با آنها مواجه می شود که ممکن است ایمان و اعتقاد و سلامت فکر و اندیشه او را با خطر مواجه سازد, از نظر ثمرات و بازدهی امر مشخص و شناخته شده ای نمی باشد. عده زیادی که وارد این وادی شده اند به انحرآفات دچار شده اند ما امور مانند تسخیر جن دچار محرمات شده اند و از اسرار مردم سر درآورده و آبروی مردم را بر باد داده اند یا با احضار ارواح و ارتباط با مردگان و نقل اخبار و اسرار مردم وارد ورطه غیبت و تهمت و این گونه محرمات شده اند. بنابراین توصیه ما این است که وقت و عمر و جوانی خود را صرف امور ضروری تر و مهم تر بنمایید.
بعضی اولیای خدا نیز به علوم غریبه آشنا نبوده و به دنبال آن هم نبوده و نیستند ، از این رو، این تصور که راه وصول به تقربت خداوند متعال از طریق آموزه های علوم غریبه است بی تردید تصوری است نادرست.
یادگیری و تحصیل این علم نیاز به استاد دارد، که چند نکته را نیز در این باب باید متذکر گردیم:
1 . استادی را که مسلط به این امور باشند به سادگی نمی توان یافت.
2 . چنانچه استادی را نیز بیابید به دلایلی شاید اعتراف به تسلط در این امر نکند.
3 . معلوم نیست که آن استاد در چه حد و در کدام یک از شاخه های گوناگون این علوم تسلط داشته باشد.
4 . آموختن چنین علومی نیازمند شرایطی است که حصول تمامی آن شرایط برای هر کسی میسر نیست از جمله این شرایط و از اهم آنها گذشته از تقوا صرف وقت فراوان و تحمل ریاضتها و مرارتهای گوناگون طولانی مدت است و چله نشینی و انزوا است.
5 . تسلط و یادگیری علم جفر، از حوزه امکان عادی هر کس خارج است . زیرا علم جفر خود نیازمند صرف عمر و وقت طولانی است تا به تدریج به تمامی زوایا و مراحل آن واقف گشت.
بنابراین به شما پیشنهاد می شود که با مطالعه کتب اسلامی مانند کتاب های استاد شهید مطهری و استاد مصباح یزدی و نیز کتبی که پیرامون معارف دین است و موجب گسترش اطلاعات دینی و معرفتی شما می شود و بصیرت و روشنی بیشتری در مورد دین و اعتقادات خود پیدا می کنید, اعتقادات و بنیان دینی خود را تعمیق بخشید.
با این حال با مطالعه منابع زیر، اطلاعاتى در مورد آن تحصیل کنید:
1- نفایس الفنون، شمس الدین آملى
2- سرمایه سخنوران، ج 1، مقدم
3- گلزار اکبرى، نهاوندى
4- انواع و اشکال شناخت، آل اسحاق
5- خزائن نراقی
6- علامه حسن زاده آملی، هزار و یک نکته، نکته های 355، 382 و نکته های دیگر رجوع شود.