یکی از مراحل سیر و سلوک ترک خوردن گوشت است، آداب و شرایط آن را توضیح دهید.

1. شکی نیست که چگونگی غذا و نوع مواد آن، در حالات روحی و معنوی انسان تأثیر دارد، چه از نظر شیمیایی و چه از نظر باطنی و روحی آن. به همین جهت است که علمای اخلاق در راه تهذیب و تربیت نفس به انتخاب غذاهای سبک، سهل الهضم، میوه جات و سبزیجات سفارش نموده اند و به استناد روایات از زیاده روی در مصرف گوشت بر حذر داشته اند که صرف نظر از ضرر های مادّی آن، به ضرر های روحی و باطنی آن در راه خودسازی و سیر و سلوک الاهی توجه داده اند؛ اما نه این که هیچ گوشت مصرف نشود، چرا که در هر حال گوشت تا اندازه ‏اى براى بشر لازم است.

2. در روایات نیز سفارش به پرهیز از زیاده روی در خوردن گوشت شده و از آن سو، امامان معصوم(ع) خوردن گوشت را به اندازۀ نیاز سودمند دانسته اند؛ مانند:

امام علی(ع) می فرماید: «خوردن‏ گوشت‏ ماهى را کم کنید زیرا بدن را آب میکند و بلغم را بیفزاید و نفس کشیدن را سخت مى‏کند».[1] و «بر شما باد به خوردن گوشت؛ زیرا خوردن‏ گوشت‏ سبب رویانیدن گوشت بدن مى ‏شود و کسى که چهل روز گوشت نخورد بد خلق مى ‏شود».[2]

امام رضا(ع) می فرماید: «زیاد خوردن گوشت گاو و حیوانات وحشى موجب کندى ذهن و عقل و تحیّر فهم و کثرت فراموشى مى ‏شود».[3]

3. طبق روایات، خوردن غذاهایی مانند شیر و عسل از بهترین غذاهای شفابخش است؛ مانند:

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: «یا على! سه چیز حافظه را زیاد می کند و بیمارى را از میان مى ‏برد: خوردن‏ شیر، مسواک زدن و خواندن قرآن‏».[4]

امام علی(ع) می فرماید: «سه چیز قدرت حافظه را مى ‏افزاید و بلغم را می زداید: قرائت قرآن، خوردن‏ عسل‏، و جویدن کندر».[5]

4. از خوردن زیاد تخم مرغ نیز باید پرهیز شود. امام رضا(ع) در این باره می فرماید: «زیاد تخم مرغ خوردن موجب بزرگى سپرز و بادها در سر معده مى‏شود پرکردن شکم از تخم مرغ کبابى باعث ضیق نفس و تنگى سینه می گردد».[6]

5. همچنین ترک زناشوئی (رهبانیت) هیچ گاه توصیه نشده، بلکه جزو حقوق واجب در افراد متأهل است، با این حال دارای آداب و شرایطی است.[7]