قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
باز هم اصرار کرد و لینکی فرستاد. گوش کردم و شگفت‌زده شدم: رضا پهلوی به صراحت و تندی از ایده سلطنت کناره می‌گیرد و می‌گوید اصرار [سلطنت‌طلبان] بر چنین امری نه فقط نافی آزادی‌های مردم است که آزادی‌های خانواده‌ای که سلطنت بر آنها تحمیل می‌شود را هم سلب می‌کند!
رضا پهلوی در این سخنرانی (که ظاهرا روی زوم و برای هواداران/فرشگردی‌ها انجام شده) با منطق و لحنی که از او ندیده بودیم به صراحت و حتی می‌شود گفت «رسما» به سلطنت‌طلبی می‌تازد و آن را در شرایط کنونی ارتجاعی و واپس‌مانده می‌خواند. پهلوی با ترجیع‌بند «یک کمی فکر کنید دوستان» در واقع از همان مخاطبانش هم انگار تبری می‌جوید و می‌گوید حتی اگر همه شرایط هم فراهم شود او حاضر نیست چیزی را بپذیرد که موروثی است! می‌گوید دمکرات است و به تجربه چهل ساله زندگی‌اش در کشورهای دمکرات که او را به نتیجه فعلی رسانده اشاره می‌کند.
در این سخنرانی بجای انتقاد از این و آن و تکرار مداوم و بیهوده عباراتی مثل فرقه تبهکار، رضا پهلوی حرفهایی واقعا مفید و راهگشا – دست کم برای طرفداران خودش یا ایده سلطنت – می‌زند.
به گمان من حرفهای رضا پهلوی واقعا مهم است و اگر پای آنها بماند می‌توان اسفند ۹۹ را از این به بعد صرفا به کودتای رضاخانی، که آغازگر سلطنت پهلوی بود، نشناخت؛ به پایان رسمی سلطنت‌طلبی هم شناخت.
مهم این نیست که تا چه حد امکان بازگشت سلطنت به ایران هست (تقریبا صفر) یا وزن رضا پهلوی در وزن‌کشی‌های سیاسی چقدر است (ناچیز)، مهم این است که سلطنت‌طلبان هیچ چاره‌ای جز حلقه زدن گرد شاهزاده رضا پهلوی و دخیل بستن به این امام‌زاده نداشتند. اما حالا خیلی صریح و با منطقی قابل احترام خود حضرت امام‌زاده آمده و می‌گوید این توی این قبری که سرش گریه می‌کنید مرده نیست!
ایرادهای زیادی می‌توان از رضا پهلوی گرفت. از همپیاله شدنش با کثیف‌ترین و ضدایرانی‌ترین ساکنان کاخ سفید تا تبری نجستنش از مشتی فحاش و پرونده‌ساز فیک‌اللهی که به اسم فرشگردی و سلطنت‌طلب دایما اسم او را علم می کنند (یا شاید بعد از این: می‌کردند!). با این حال نمی‌توان از این اقدام شجاعانه او هم به تحسین یاد نکرد. دقیقا صد سال بعد از کودتای اسفند رضاخانی، همان که در اعلامیه‌هایش صراحتا و با افتخار خودش را رهبر «کودتا» می‌خواند و «امر می‌کنم» می‌فرمود، در اسفند ۱۳۹۹ نوه‌اش رسما مهر پایانی گذاشت بر سلطنت واقعی و خیالی پهلوی، و این بازی شصت‌سال خونین و چهل‌ساله کودکانه را محترمانه تمام کرد.
محمود فرجامی