رشد و توسعه اقتصادی ژاپن پديده اتفاقي نبوده است. اينكه گفته شود رشد ژاپن به خاطر كمكهاي ترحم آميز آمريكا بعد از جنگ جهاني دوم بوده است، روايت سطحي از علل پيشرفت ژاپن است. به عنوان مثال يكي از پژوهشگران مسائل ژاپن مينويسد:
گرچه شعار اصلي ژاپنيها حمايت از صنايع داخلي و بسط رفاه مادي جامعه است اما هميشه در تلاشند تا صنايع نوآوري و قدرت رقابتيشان را در برابر خارجيها از دست ندهند. در اين صورت صنايع به جاي اينكه بار بيكفايتي خود را به جامعه تحميل نمايند پيوسته در كوران دگرگوني و تغيير براي كيفيت قرار ميگيرند.
رابطه دولت و بخش خصوصي شعاري و نمايشي نيست. «كيدانر» يا فدراسيون سازمانهاي اقتصادي ژاپن، و «كيزاي دويوكاي» يا فدراسيون مديران عالي رتبه شركتها و اتاق بازرگاني و صنايع ژاپن، دو دستگاه قدرتمند نماينده بخش خصوصي در ژاپن هستند كه در مشورت با شركتهاي دولتي، خط مش صنعتي ژاپن را تعيين مي كنند
يكي از مصاديق جدي همكاري دولت با بخش خصوصي،تاسيس دهها و صدها موسسه تحقيقاتي مشاور براي بسط يك رشته فعاليتهاي مشترك دولت و بخش خصوصي است. بطوريكه در عمل مرز ميان دولت و بخش خصوصي برداشته شده است .
به عنوان مثال انستيتوي خاورميانه ژاپن و موسسه ژاپني اقتصاد خاورميانه با همكاري دولت و بخش خصوصي ايجاد شده است و وظيفه آنها رصد اقتصاد و خواسته هاي مردم خاورميانه است .
از كتاب «مكانیزم ارتباطی دولت و بخش خصوصی و ظهور بنگاههای عظیم صنعتی و بازرگانی در ژاپن» نوشته بهزاد عليپور تهراني، سال چاپ ۱۳۷۲
کارخونه