قرآن یکی از عوامل آرامش را ذکر(یاد خدا)معرفی کرده است. چنانچه می فرماید:
«الّذین آمنوا وتطمئنّ قلوبهم بذکر الله الا بذکر الله تطمئنّ القلوب» «آنها (کسانی که به خدا برمی گردند)کسانی هستند که ایمان آورده اند، ودلهایشان به یاد خدا مطمئن (وآرام) است،آگاه باشید،تنها با یاد خدا دلها آرامش می یابد.
قرآن کریم افزون بر یاد خدا، همسر را نیز آرامش‌بخش نامیده است. تعبیر «لِتَسْکُنُوا إِلَیْهَا» در آیه مذکور، مبین همین معنی می‌باشد. همچنین در سوره مبارکه اعراف، تعبیر دیگری از آرامش‌بخشی همسر ذکر شده و در آن آمده است: هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زوج‌ها لِیَسْکُنَ إِلَیْهَا … (اعراف/189) او خدایی است که همه‌ی شما را از یک فرد آفرید و همسرش را نیز از جنس او قرار داد، تا در کنار او بیاساید.
در ازدواج موفق و الهی به دلیل آنکه به نیازهای عاطفی و جنسی انسان پاسخ داده می شود او را از انجام بسیاری از گناهان باز می دارد که در صورت فراهم بودن دیگر مقدمات، ارتباط بهتری میان او و پروردگارش برقرار می شود و در نهایت همین یاد خدا و ارتباط با اوست که به آرامش می انجامد زیرا تنها با یاد خداست که دلها آرامش می پذیرد. (رعد، 28) بر این اساس، ازدواج تنها کمکی برای رسیدن به این مقصد ارزیابی می شود که به همراه دیگر مواردِ توصیه شده در قرآن، چون عبادت (ذاریات، 56)، تهجد (اسراء، 79)،خوش اخلاقی (بقره، 83 )و … انسان را به سرمنزل مقصود می رساند.
آرامشی که انسان با یاد خدا به دست می آورد جامع و مطلق است ونوع خاصی از آرامش نیست اما آرامشی که انسان با ازدواج به دست می آورد کامل و جامع نیست.و در واقع در طول آرامشی است که انسان با یاد خدا به دست می آورد . خداوند در قرآن کریم می فرماید: «هن لباس لکم و انتم لباس لهن ; آنان برای شما لباس هستند و شما برای آنان لباس هستید.»  مفسران پیرامون معنا و مفهوم آیه فوق بیان های مختلفی دارند که بخشی از آنها چنین است :
1- ابن عباس , مجاهد و قتاده می گویند: معنای آیه این است که شما با زنان با آرامش زندگی می کنید و بسیار کم اتفاق می افتد که زن و مرد بدون یکدیگر آرامش و آسایش داشته باشد. همان طور که قرآن می فرماید: »وجعلنا اللیل لباسا; شب را آرامش برای شما قرار دادیم «, (طبرسی , تفسیر مجمع البیان , ج 2, ص 22, نشر موئسسه اعلمی , بیروت ).
2- علامه طباطبایی و برخی دیگر معتقدند: منظور از لباس همان معنای معروف آن است … و چون هر یک از زن و شوهر دیگری را از عمل نامشروع حفظ کرده و مانع شیوع آن بین افراد نوع می شود گویا پوشاکی است که عورت و زشتی های او را می پوشاند و این تعبیر, خود استعاره لطیفی است , (علامه طباطبایی , تفسیر المیزان , ج 2, ص 45, نشر موئسسه اعلمی , بیروت و بیضاوی , تفسیر بیضاوی , ج 1, ص 468, نشر دارالفکر, بیروت ).
3- علامه محمد جواد بلاغی هم قائل است : واژه لباس , کنایه است از شدت ارتباطی که بین زن و مرد در تمتع و لذت جنسی حاکم است به طوری که امساک هر دو از آن عمل برای آنان سخت مشکل است , (بلاغی , محمد جواد, تفسیر آلائ الرحمن , ص 162, نشر دار احیائ التراث العربی , بیروت ).
هم چنین با توجه به این مطلب که یاد خداوند و ذکر به ذکر لسانی و عملی و قلبی تقسیم می شود و به فرموده ی خداوند در قرآن کریم «أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب » همه ی مراتب اذکار، موجب آرامش است و اگر انسان برای رضای الهی و به خاطر اطاعت از فرامین الهی ازدواج نماید این کار او نوعی ذکر عملی است و در واقع اطاعت از امر الهی است .که این عمل باعث تقرب به خداوند متعال و رسیدن به آرامش است .چرا که همچنان که گفته شد همه ی مراتب ذکر اعم از لسانی و عملی و قلبی موجب آرامش است.
در نتیجه اگر انسان به خاطر رضای الهی و تقرب به خدا ازدواج نماید آرامشی که خداوند نصیب او می کند بسیار وسیع و پر رنگ تر است چرا که ازدواج او نوعی ذکر عملی است و این ذکر عملی او را به آرامش می رساند اما اگر انسان به خاطر رفع نیاز ها و بدون نیت الهی ازدواج نماید آرامشی که به دست می آورد کم رنگ و در سطح بر طرف کردن نیاز ها ی غریزی می باشد .