هدیه ثواب به معصومین ع

1. این عمل بیانگر ارادت و عشق ما به این انوار پاک است و البته لطف و توجه انها را به دنبال دارد .
2. با این نیت نه تنها چیزی از ثواب و پاداش اعمالمان کم نمی شود بلکه این ثواب با این نیت پسندیده که بیانگر ارادت ما به آن انوار پاک است چند برابر می گردد .
2. سیّد بن طاووس در کتاب جمال الاسبوع چنین می گوید : ابومحمد صیمری حدیث آورد گفت : حدیث کرد ما را ابوعبداللَّه احمد بن عبداللَّه بجلی به سندی که به امامان علیهم السلام بالا برده که فرمودند : « هر کس ثواب نماز خود را برای رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم و امیرالمؤمنین و اوصیای بعد از آن حضرت علیهم السلام قرار دهد ، خداوند ثواب نمازش را آنقدر افزایش می‌دهد که از شمارش آن نَفَس قطع می‌گردد ، و پیش از آنکه روحش از بدنش برآید به او گفته می‌شود : ای فلان؛ هدیه تو به ما رسید ، پس امروز روز پاداش و تلافی کردن [نیکیهای] تو است ، دلت خوش و چشمت روشن باد به آنچه خداوند برایت مهیّا فرموده ، و گوارایت باد آنچه را به آن رسیدی . راوی گوید : [به امام علیه السلام ]عرض کردم : چگونه نمازش را هدیه نماید و چه بگوید ؟ فرمود : نیّت می‌کند ثواب نمازش را برای رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم . . . » .
مقتضای این حدیث شریف ، مستحب بودن هدیه ثواب نمازها به طور مطلق – چه واجب و چه مستحب – به رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم یا حضرت صاحب الداریا سایر ائمه اطهار علیهم السلام می‌باشد ، و آنچه پس از این کلام در سخنان امام علیه السلام آمده گواه بر این است.
امام موسی کاظم (ع) در فضیلت آنان که ثواب قرائت و ختم قرآن رابه پیامبر و ائمه اطهار، علیهم السلام، هدیه می کنند، فرموده اند:پاداش آنان این است که در روز قیامت با ما اهل بیت خواهند بود .همچنین یکی از معصومین، علیهم السلام، روایت است که فرموده اند:هر کس ثواب نماز خود (چه واجب و چه مستجب) را برای رسول خدا و امیر المؤمنین و امامان بعد از آن حضرت، علیهم السلام، قرار دهد خداوند ثواب نمازش را آنقدر افزایش می دهد که از شمارش آن نفس قطع می گردد و پیش از آنکه روحش از بدنش برآید به او گفته می شود: هدیه تو به ما رسید پس امروز، روز پاداش و تلافی کردن (نیکیهای) توست . دلت خوش و چشمت روشن باد به آنچه خداوند برایت مهیا فرموده و گوارایت باد آنچه که به آن رسیده ای .
3. اگر در ثواب اعمالمان دیگران را شریک کنیم، آیا از اجر و مزدمان کاسته می شود؟
اگر در ثواب اعمالمان دیگران را شرکت دهیم، اجر و ثواب ما کم نخواهد شد، بلکه اجرمان بیشتر می شود.
راوی می گوید به امام کاظم علیه السلام گفتم: اگر کسی به حج برود و حج و عمره خود را و یا قسمتی از طواف خود را برای خویشاوند خود منظور کند، آیا اجر و پاداش خودش ناقص می شود؟ امام علیه السلام فرمود: نه، ثواب یک حج کامل برای خودش و ثواب یک حج کامل برای خویشاوند او منظور می شود. پاداش دیگری هم دارد که به خویشان و دوستان خود صله و خدمت کرده است. من گفتم: اگر آن شخص مرده باشد، باز هم ثواب حج به او می رسد و در موقعیت او تأثیر می گذارد؟ آن حضرت فرمود: آری. حتی ممکن است مورد خشم و غضب خدا باشد و به وسیله ثواب حج، مورد مغفرت قرار بگیرد، و یا اگر در تنگنا باشد، وسعت و گشایش یابد. من گفتم: مرده ای که در تنگنا بوده باشد، می فهمد که این گشایش و وسعت از کجا به او رسیده است؟ ایشان باز فرمودند: آری. من گفتم: اگر کسی باشد که با مذهب حق به دشمنی و ستیزه می پرداخته، باز هم ثواب حج برای او مفید واقع می شود؟ آن جناب فرمود: آری. عذاب او تخفیف می یابد.»(الکافی، ج 4، ص 315)
3- آیا می توان تعداد زیادی را در اهداء ثواب اعمال شریک نمود؟
امام صادق علیه السلام می فرمایند: «لَوْ أَشْرَکتَ أَلْفاً فِی حَجَّتِک لَکانَ لِکلِّ وَاحِدٍ حَجَّةٌ مِنْ غَیرِ أَنْ تَنْقُصَ حَجَّتُک شَیئاً؛ اگر هزار نفر را در ثواب حجت شریک کنی، خداوند برای هر یک ثواب یک حج می دهد؛ بدون این که از ثواب حج شما چیزی کم شود.»(الکافی، ج 4، ص 317)
همچنین در اهداء ثواب، فرقی نمی کند که اقوام، دوستان، مؤمنین و یا ائمه اطهار علیهم السلام را به صورت مستقل یا مشترک شرکت دهیم.
«مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِیلَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ علیه السلام کمْ أُشْرِک فِی حَجَّتِی قَالَ کمْ شِئْتَ؛ محمد بن اسماعیل می گوید: از ابو الحسن الرضا علیه السلام پرسیدم: تا چند نفر را می توانم در حج خود شریک سازم؟ آن حضرت فرمود: هر چند نفر که مایل باشی.»(الکافی، ج 4، ص 317)
4- آیا ثواب اعمال مستحبی را باید حین انجام عمل یا بعد از انجام آن هدیه کرد؟
اهدای ثواب به هر دو طریق ممکن است.
«عَنِ الْحَارِثِ بْنِ الْمُغِیرَةِ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ أَنَا بِالْمَدِینَةِ بَعْدَ مَا رَجَعْتُ مِنْ مَکةَ إِنِّی أَرَدْتُ أَنْ أَحُجَّ عَنِ ابْنَتِی قَالَ فَاجْعَلْ ذَلِک لَهَا الْآنَ؛ راوی از امام صادق علیه السلام می پرسد: از مکه به مدینه مراجعه کردم و می خواهم برای دخترم حج انجام دهم. حضرت فرمود: همین الان حجت را برای دخترت قرار بده.»(الکافی، ج 4، ص 316)
در روایتی آمده است که به امام صادق علیه السلام گفتم: می توانم پدر و مادرم را در حج خود شریک سازم؟ حضرت فرمودند: آری. من گفتم: می توانم برادرانم را در حج خود شریک سازم؟ فرمود: آری. خداوند – عزّ و جلّ – برای خودت ثواب یک حج منظور می کند و برای آنان نیز ثواب یک حج، و پاداش دیگری هم به تو عنایت خواهد کرد که صله رحم کرده ای. من گفتم: به نیابت از مردان و زنانی که در کوفه باشند می توانم طواف کنم؟ فرمود: آری. موقع شروع به طواف، نام او را می بری و می گویی: «بار خدایا این طواف را از فلانی بپذیر.»(الکافی، ج 4، ص 315) .
منبع : تبیان