۱۳۹۲/۰۷/۳۰
–
۶۶۹ بازدید
چجوری به اهل بیت توسل کنیم؟ وقتی میگن به یه امام توسل کن یعنی چجوری؟
پرسشگر محترم با سلام و تشکر از ارتباطتان با این مرکزبایدعرض کرد. توسّل یعنى کسى را در پیشگاه خداوند شفیع قرار دادن. البته آدمى مى تواند و مجاز است که مستقیماً از خداوند حاجت خود را بخواهد ولى اگر بتواند در این مسیر دعاى دیگران- به خصوص مقرّبان به درگاه الهى را نیز همراه خود سازد، احتمال تأثیر فزون ترى در کار خواهد بود. ولى اگر خداوند به طور کلى فراموش گردد و تنها وسایط دیده شوند، بدیهى است که این امر با آموزه هاى دینى و قرآنى سازگارى ندارد.
الف) در رابطه با چگونگى توسل به اهل بیت (ع) مى توان گفت. که امرى بسیار آسان همگانى و هر زمانى است. هر کسى مى تواند در هر حالى حاجت خود را به آنان عرض نموده و از آنان شفاعت و وساطت بین خود و خداوند را بخواهد. اما آدابى مانند خواندن برخى از دعاها و زیارات و. در جهت توجه بهتر و بیشتر و کمال بخشیدن به آن است و الزامى ندارد.
ب) اما اینکه چرا به آنان توسل مى جوییم علت هاى مختلفى دارد: اولا: خداوند در قرآن فرموده است: وَ اِبْتَغُوا إِلَیْهِ اَلْوَسِیلَةَ به سوى خداوند وسیله برگیرید،(1). این وسیله مى تواند اعمال صالح باشد و مى تواند شخص صالح و وجیهى باشد. زیرا انسان آلوده و گنهکار چون از ساحت قرب الهى دور است با استشفاع از محبوبین درگاه خدا تضمین بهترى براى درخواست خود مى یابد. در قرآن نیز آیاتى در مورد توسل به اولیا آمده است. فرزندان یعقوب هنگام پشیمانى از گناه خود به یعقوب (ع) گفتند: یا أَبانَا اِسْتَغْفِرْ لَنا اى پدر تو براى ما طلب آمرزش نما،(2) در آیه دیگر مى فرماید: وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اَللَّهَ وَ اِسْتَغْفَرَ لَهُمُ اَلرَّسُولُ لَوَجَدُوا اَللَّهَ تَوَّاباً رَحِیماً اگر به هنگام ستم برخویش نزد تو آیند «اى پیامبر» و استغفار کرده و تو نیز براى آنان استغفار کنى خدا را توبه پذیر و مهربان خواهند یافت»،(3).
ثانیا: خداوند عنایت دارد که در مراحل گوناگون و به طرق مختلف انسان ها به افراد برگزیده و الگوهاى راستین توجه یابند تا از این طریق راهى به سوى تربیت درست بیابند و این یکى از همان راه هاست.
ج) فرق توسل به ائمه (ع) و معبودهاى ساختگى آن است که: استشفاع کنندگان به آن معبودها آنها را عوامل مستقل و تصمیم گیرنده در عرض خداوند به حساب مى آورند و این شرک است. ولى به اعتقاد ما نقش ائمه و انبیا (ع) و اولیاى الهى شفاعت اذنى است. یعنى آنان با اذن خداو طبق خواست او به مدد مددجویان مى شتابند. چنین دیدگاهى هرگز مستلزم شرک نیست. زیرا اراده ائمه (ع) را در طول اراده خدا و مجراى همان قرار مى دهد نه مستقل از آن. از توضیح فوق اشتباه وهابیون که شیعه را در این زمینه متهم به شرک مى کنند به خوبى روشن مى شود.
.مهم ترین راه براى تقرب به اهل بیت (ع) سنخیت پیدا کردن با آنان است یعنى، همگون شدن در عمل و عقیده با آنها. اگر کسى سعى کرد صفات امام حسین (ع) را در خود احیا کند و این کار را انجام داد، بهترین گام را براى نزدیک شدن به آن حضرت برداشته است.
خلاصه آن که «محبت اهل بیت (ع)» خود از جمله عبادات و موجب تقرّب به خداوند و از اعمالى است که موجب استجابت دعا مى گردد،خواندن دعای توسل وزیارتهای وارده ،حضور در مشاهد مشرفه وحرم اهلبیت علیهم السلام ازجمله راههای توسل است.
———————————–
(1) (مائده آیه 25)
(2) (یوسف آیه 97)
(3) (نساء، آیه 64)
الف) در رابطه با چگونگى توسل به اهل بیت (ع) مى توان گفت. که امرى بسیار آسان همگانى و هر زمانى است. هر کسى مى تواند در هر حالى حاجت خود را به آنان عرض نموده و از آنان شفاعت و وساطت بین خود و خداوند را بخواهد. اما آدابى مانند خواندن برخى از دعاها و زیارات و. در جهت توجه بهتر و بیشتر و کمال بخشیدن به آن است و الزامى ندارد.
ب) اما اینکه چرا به آنان توسل مى جوییم علت هاى مختلفى دارد: اولا: خداوند در قرآن فرموده است: وَ اِبْتَغُوا إِلَیْهِ اَلْوَسِیلَةَ به سوى خداوند وسیله برگیرید،(1). این وسیله مى تواند اعمال صالح باشد و مى تواند شخص صالح و وجیهى باشد. زیرا انسان آلوده و گنهکار چون از ساحت قرب الهى دور است با استشفاع از محبوبین درگاه خدا تضمین بهترى براى درخواست خود مى یابد. در قرآن نیز آیاتى در مورد توسل به اولیا آمده است. فرزندان یعقوب هنگام پشیمانى از گناه خود به یعقوب (ع) گفتند: یا أَبانَا اِسْتَغْفِرْ لَنا اى پدر تو براى ما طلب آمرزش نما،(2) در آیه دیگر مى فرماید: وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اَللَّهَ وَ اِسْتَغْفَرَ لَهُمُ اَلرَّسُولُ لَوَجَدُوا اَللَّهَ تَوَّاباً رَحِیماً اگر به هنگام ستم برخویش نزد تو آیند «اى پیامبر» و استغفار کرده و تو نیز براى آنان استغفار کنى خدا را توبه پذیر و مهربان خواهند یافت»،(3).
ثانیا: خداوند عنایت دارد که در مراحل گوناگون و به طرق مختلف انسان ها به افراد برگزیده و الگوهاى راستین توجه یابند تا از این طریق راهى به سوى تربیت درست بیابند و این یکى از همان راه هاست.
ج) فرق توسل به ائمه (ع) و معبودهاى ساختگى آن است که: استشفاع کنندگان به آن معبودها آنها را عوامل مستقل و تصمیم گیرنده در عرض خداوند به حساب مى آورند و این شرک است. ولى به اعتقاد ما نقش ائمه و انبیا (ع) و اولیاى الهى شفاعت اذنى است. یعنى آنان با اذن خداو طبق خواست او به مدد مددجویان مى شتابند. چنین دیدگاهى هرگز مستلزم شرک نیست. زیرا اراده ائمه (ع) را در طول اراده خدا و مجراى همان قرار مى دهد نه مستقل از آن. از توضیح فوق اشتباه وهابیون که شیعه را در این زمینه متهم به شرک مى کنند به خوبى روشن مى شود.
.مهم ترین راه براى تقرب به اهل بیت (ع) سنخیت پیدا کردن با آنان است یعنى، همگون شدن در عمل و عقیده با آنها. اگر کسى سعى کرد صفات امام حسین (ع) را در خود احیا کند و این کار را انجام داد، بهترین گام را براى نزدیک شدن به آن حضرت برداشته است.
خلاصه آن که «محبت اهل بیت (ع)» خود از جمله عبادات و موجب تقرّب به خداوند و از اعمالى است که موجب استجابت دعا مى گردد،خواندن دعای توسل وزیارتهای وارده ،حضور در مشاهد مشرفه وحرم اهلبیت علیهم السلام ازجمله راههای توسل است.
———————————–
(1) (مائده آیه 25)
(2) (یوسف آیه 97)
(3) (نساء، آیه 64)