آزر پدر حقیقى حضرت ابراهیم«علیه السلام» نبوده است و کلمه ى «اب: پدر»، که در قرآن کریم درباره آزر اطلاق شده «و اذ قال ابراهیم لابیه آزر» دلالت ندارد که آزر پدر حقیقى و نَسَبى حضرت ابراهیم(علیه السلام) بوده است! زیرا در زبان عرب با آنکه کلمه «اب» به معناى پدر و جدّ است، گاه با قرینه به معناى «عمو» است. از همین رو، در قرآن کریم آمده است: هنگامى که یعقوب در حال احتضار بود از فرزندانش پرسید: شما بعد از من چه مى پرستید؟ گفتند: «نعبد إلهک و إله آبائک ابراهیم و اسمعیل و اسحق؛ خداى تو را مى پرستیم که همان خداى پدران تو ابراهیم و اسماعیل و اسحق است». در این آیه، کلمه «آباء» که جمع «اب» است، هم بر «جدّ» ایشان(حضرت ابراهیم) و هم بر عمویشان که حضرت اسماعیل بوده اطلاق شده است، زیرا یعقوب فرزند اسحق و برادرزاده اسماعیل است. بنابر این در ترجمه قرآنها به این مسأله توجه شده و آزر و اب را در مورد حضرت ابراهیم به عمو ترجمه کرده اند.
براى آگاهى بیشتر در این باره رجوع کنید تفسیر آیات : سوره بقره، آیه 133؛ سوره توبه، آیه 114؛ سوره ابراهیم، آیه 41؛ سوره انعام، آیه 74؛ سوره ممتحنه، آیه 4؛ از تفسیر المیزان و نمونه.