ستمکاران در دنیا و آخرت و تناقض در قرآن
۱۳۹۲/۰۷/۲۲
–
۸۵۴ بازدید
درقرآن گفته ستمکاران دردنیاوعاقبت خوارمیشوند امادرجایی هم میگوید دردنیابهره مندشان میکنیم
این تناقض نیست؟
پرسشگر گرامی! لطفا در پاسخ به چند مطلب توجه کنید:
یک. بهتر بود مستندات خود را از آیات بیان می کردید.
دو. تناقض شرائطی دارد که در علم منطق به آنها اشاره شده است.
سه. تناقض و اختلاف در قرآن نیست.
چهار. گزینشی برخورد کردن با آیات تناقض برداشت و رفتار ما است نه بیان قرآن، لذا باید مواظب باشیم این گونه با کلام الهی برخورد نکنیم.
پنج. در سه آیه از قرآن به خزی دنیا و آخرت ظالمین اشاره شده است:
سوره بقرة آیه 114؛ سوره مائدة آیه 41؛ سوره حج آیه 9.
در آیات فوق «خزی» به معنای شکست و رسوایی است.
شش. کارهای خداوند در دنیا و آخرت هدفمند و بر اساس حکمت و عدالت است. و بهره مند کردن ظالمین و گشودن درهای نعمتهای دنیای بر روی کفار، مشرکین و منافقین برای انتباه، امتحان، ابتلاء و مقدمه ی شکست و رسوایی در دنیا و آخرت است.
هفت. دنیا و نعمتهای دنیای برای پرورش، انتباه، امتحان و ابتلاء بندگان است و کم و زیاد بودن نعمتهای دنیا لزوما به معنای دشمنی یا دوستی خدا با کسی نیست.
هشت. اگر کسی به خلاف خواست خدا و دستوراتش رفتار کند همان بهره ها و نعمتهای خدا که به او داده شده موجب خزی و رسواییش می شود.
ابتداء در اسراف و تبذیر می افتد، سپس اتراف و خوش گذرانی را پیشه می گیرد، و بعد به وادی غفلت و فراموشی می رود و در آخر سر از شکست، رسوایی، خسران و هلاکت در می آورد، و به صورت کامل تر در قیامت عذاب می بیند.
یک. بهتر بود مستندات خود را از آیات بیان می کردید.
دو. تناقض شرائطی دارد که در علم منطق به آنها اشاره شده است.
سه. تناقض و اختلاف در قرآن نیست.
چهار. گزینشی برخورد کردن با آیات تناقض برداشت و رفتار ما است نه بیان قرآن، لذا باید مواظب باشیم این گونه با کلام الهی برخورد نکنیم.
پنج. در سه آیه از قرآن به خزی دنیا و آخرت ظالمین اشاره شده است:
سوره بقرة آیه 114؛ سوره مائدة آیه 41؛ سوره حج آیه 9.
در آیات فوق «خزی» به معنای شکست و رسوایی است.
شش. کارهای خداوند در دنیا و آخرت هدفمند و بر اساس حکمت و عدالت است. و بهره مند کردن ظالمین و گشودن درهای نعمتهای دنیای بر روی کفار، مشرکین و منافقین برای انتباه، امتحان، ابتلاء و مقدمه ی شکست و رسوایی در دنیا و آخرت است.
هفت. دنیا و نعمتهای دنیای برای پرورش، انتباه، امتحان و ابتلاء بندگان است و کم و زیاد بودن نعمتهای دنیا لزوما به معنای دشمنی یا دوستی خدا با کسی نیست.
هشت. اگر کسی به خلاف خواست خدا و دستوراتش رفتار کند همان بهره ها و نعمتهای خدا که به او داده شده موجب خزی و رسواییش می شود.
ابتداء در اسراف و تبذیر می افتد، سپس اتراف و خوش گذرانی را پیشه می گیرد، و بعد به وادی غفلت و فراموشی می رود و در آخر سر از شکست، رسوایی، خسران و هلاکت در می آورد، و به صورت کامل تر در قیامت عذاب می بیند.