قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
بله یهودیان می دانستند محمد پیامبر خداست و از سالها قبل طبق بشارت حضرت موسی(ع) در تورات می دانستند در حجاز پیامبری ظهور خواهد کرد گروهی به مدینه مهاجرت کردند و در اطراف شهر یثرب ساکن شدند تا پیرو آنحضرت شوند ویا اورا به خدمت خود در آورند … که اینجا جای پرداختن به آن نیست .
پس از ورود رسول خدا (صلى الله علیه وآله) به مدینه، حضرت با سه طایفه یهودى بنى قینقاع، بنى نضیر و بنى قریظه، پیمان عدم تعرض بست؛ ولى آنها هر زمان فرصتى مى یافتند،از نقض این پیمان فروگذارى نمى کردند. دومین برخورد پیامبر با یهودیان، برخورد با بنى نضیر بود که در سال چهارم هجرت انجام شد. درباره علت آن، چنین گفته شده است: دو تن از قبیله بنى عامر (هم پیمان بنى نضیر)، توسط یکى از مسلمانان کشته شدند. این قبیله، از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) درخواست دیه کردند و پیامبر نیز تصمیم گرفت تا براى پرداخت دیه، از بنى نضیر مدد گیرد و خود نزد آنان رفت. آنها کمک در پرداخت دیه را پذیرفتند؛ اما در آن حال، به فکر کشتن پیامبر(صلى الله علیه وآله) که در کنار قلعه آنان نشسته بود، افتادند! پیامبر از طریق وحى، از توطئه بنى نضیر آگاه شد و به مدینه بازگشت و آن گاه فردى را سراغ آنان فرستاد و پیام داد که باید مدینه را ترک کنید. عبداللَّه بن ابى، رئیس منافقان، به بنى نضیر پیغام داد که از ایشان دفاع خواهد کرد و بنى نضیر را بر ماندن و ایستادگى ترغیب کرد.ر.ک: حشر (59)، آیه 11 و 12. آنان نیز در قلعه هاى خود ماندند. سپاه اسلام، قلعه بنى نضیر را محاصره کردند. این محاصره، 15 روز به طول انجامید و چون یهودیان از کمک عبداللَّه ابى ناامید شدند و جدیت پیامبر را در درخواست خود مستمر یافتند، به ترک مدینه تن دادند و حضرت نیز به شرط عدم همراهى سلاح، اخراج آنان را پذیرفت و آنان با همراهى مؤمنان، پس از تخریب خانه هاى خود راهى خیبر – که 165 کیلومتر با مدینه فاصله داشت – شدند.السیرة النبویه، ج 3، ص 191؛ المغازى، ج 1، ص 377.
قرآن، علت واکنش پیامبر(صلى الله علیه وآله) در برابر بنى نضیر را چنین بیان مى دارد:
«این (عقوبت) براى آن بود که آنها با خدا و پیامبرش درافتادند و هر کس با خدا درافتد، [ بداند که ] خدا، سخت کیفر است».حشر (59)، آیه 4.
قرآن کریم، واقعه اخراج بنى نضیر را چنین توصیف مى کند:
«اوست (خدا)کسى که از میان اهل کتاب، کسانى را که کفر ورزیدند، در نخستین اخراج (از مدینه) بیرون کرد. گمان نمى کردید که (بنى نضیر) بیرون روند و خودشان گمان داشتند که دژهایشان در برابر خدا، مانع آنها خواهد بود، [ اما] خدا از آن جایى که تصور نمى کردند، برآنان درآمد و در دل هایشان بیم افکند؛ [ به طورى که ] خود به دست خود و به دست مؤمنان، خانه هاى خود را خراب مى کردند».همان، آیه 2.
در خصوص دوسوال دیگر تشکر می کنیم که هر سوالی رابا موضوع جدید انفرادی ارسال کنید و چندین سوال را با یک ارسال انجام ندهید . مجددا ارسال نمایید.
پس از ورود رسول خدا (صلى الله علیه وآله) به مدینه، حضرت با سه طایفه یهودى بنى قینقاع، بنى نضیر و بنى قریظه، پیمان عدم تعرض بست؛ ولى آنها هر زمان فرصتى مى یافتند،از نقض این پیمان فروگذارى نمى کردند. دومین برخورد پیامبر با یهودیان، برخورد با بنى نضیر بود که در سال چهارم هجرت انجام شد. درباره علت آن، چنین گفته شده است: دو تن از قبیله بنى عامر (هم پیمان بنى نضیر)، توسط یکى از مسلمانان کشته شدند. این قبیله، از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) درخواست دیه کردند و پیامبر نیز تصمیم گرفت تا براى پرداخت دیه، از بنى نضیر مدد گیرد و خود نزد آنان رفت. آنها کمک در پرداخت دیه را پذیرفتند؛ اما در آن حال، به فکر کشتن پیامبر(صلى الله علیه وآله) که در کنار قلعه آنان نشسته بود، افتادند! پیامبر از طریق وحى، از توطئه بنى نضیر آگاه شد و به مدینه بازگشت و آن گاه فردى را سراغ آنان فرستاد و پیام داد که باید مدینه را ترک کنید. عبداللَّه بن ابى، رئیس منافقان، به بنى نضیر پیغام داد که از ایشان دفاع خواهد کرد و بنى نضیر را بر ماندن و ایستادگى ترغیب کرد.ر.ک: حشر (59)، آیه 11 و 12. آنان نیز در قلعه هاى خود ماندند. سپاه اسلام، قلعه بنى نضیر را محاصره کردند. این محاصره، 15 روز به طول انجامید و چون یهودیان از کمک عبداللَّه ابى ناامید شدند و جدیت پیامبر را در درخواست خود مستمر یافتند، به ترک مدینه تن دادند و حضرت نیز به شرط عدم همراهى سلاح، اخراج آنان را پذیرفت و آنان با همراهى مؤمنان، پس از تخریب خانه هاى خود راهى خیبر – که 165 کیلومتر با مدینه فاصله داشت – شدند.السیرة النبویه، ج 3، ص 191؛ المغازى، ج 1، ص 377.
قرآن، علت واکنش پیامبر(صلى الله علیه وآله) در برابر بنى نضیر را چنین بیان مى دارد:
«این (عقوبت) براى آن بود که آنها با خدا و پیامبرش درافتادند و هر کس با خدا درافتد، [ بداند که ] خدا، سخت کیفر است».حشر (59)، آیه 4.
قرآن کریم، واقعه اخراج بنى نضیر را چنین توصیف مى کند:
«اوست (خدا)کسى که از میان اهل کتاب، کسانى را که کفر ورزیدند، در نخستین اخراج (از مدینه) بیرون کرد. گمان نمى کردید که (بنى نضیر) بیرون روند و خودشان گمان داشتند که دژهایشان در برابر خدا، مانع آنها خواهد بود، [ اما] خدا از آن جایى که تصور نمى کردند، برآنان درآمد و در دل هایشان بیم افکند؛ [ به طورى که ] خود به دست خود و به دست مؤمنان، خانه هاى خود را خراب مى کردند».همان، آیه 2.
در خصوص دوسوال دیگر تشکر می کنیم که هر سوالی رابا موضوع جدید انفرادی ارسال کنید و چندین سوال را با یک ارسال انجام ندهید . مجددا ارسال نمایید.