فلسفه و دلیل خاصی بر این امر در روایات بیان نشده است، حتی در بعضی از آنها اشاره شده که ایشان بین رکن و مقام می ایستند. مفضّل از حضرت صادق (ع) می پرسد:ای آقای من! حضرت مهدی (عج) از کجا و چگونه ظهور می کند؟، حضرت فرمودند:«ای مفضل! او به تنهایی ظهور می کند و به تنهایی کنار کعبه می آید و به تنهایی شب را در آنجا می گذراند».
در روایت دیگری می فرماید:«چون مهدی به درآید، به مسجدالحرام رود، رو به کعبه و پشت به مقام ابراهیم بایستد. دو رکعت نماز گزارد، آنگاه فریاد برآورد:«ای مردمان! منم یادگار امام و یادگار نوح و یادگار ابراهیم و یادگار اسماعیل. منم یادگار موسی و عیسی و محمد… منم صاحب قرآن و زنده کننده سنت… .
حتی روایت شده که حضرت مهدی (علیهالسّلام) پشت به خانه کعبه خطبه تاریخی خود را آغاز میفرمایند: «قائم در آن هنگام در مکه است پشت به بیت الله الحرام ، چنین ندا کند:
ای مردم! ما از خدا یاری میطلبیم و از مردمی که دعوت ما را اجابت کنند.
ما اهل بیت پیامبرتان محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) هستیم و از سزاوارترین مردم به خدا و به محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) . هرکه در مورد آدم (علیهالسّلام) با من محاجّه کند، باید بداند که من نزدیکترین کس به آدمم. هرکه درباره نوح (علیهالسّلام) با من به گفتگو برخیزد بداند که من سزاوارترین کس به نوحم. هر که در زمینه ابراهیم (علیهالسّلام) با من احتجاج نماید، بداندکه شایستهترین مردمان به ابراهیمم. هرکه در مورد محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) با من محاجه نماید، بداندکه من نزدیکترین مردمان به محمدم. هرکه درباره پیامبران با من گفتگو نماید، من سزاوارترین مردمان به پیامبرانم. آیا خدای تعالی در کتاب خویش نمیفرماید:
«اِنَّ اللهَ اصْطَفی آدَمَ وَ نُوحَاً و آلَ ابْراهیمَ و آلَ عِمرانَ عَلَی العالمینَ ذَرِّیَّةً بَعْضُها مِن بَعْضٍ و اللهُ سَمیعٌ عَلیم؛ [ آل عمران/سوره۳، آیه33 ]خدای متعال آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برگزید؛ فرزندانی که برخی از برخی دیگرند و خدا شنوا و دانا است.» من بازمانده آدمم و ذخیرهای از نوح و برگزیدهای از ابراهیم و انتخاب شدهای از محمد (صلیاللهعلیهماجمعین).
بدانید! هرکه در کتاب خدا با من به محاجه برخیزد، من سزاوارترین مردم به کتاب خدا هستم. بدانید! هر که در سنت رسول خدا با من محاجه نماید، من به سنت رسول خدا سزاوارترینم.
شما را به خدا سوگند میدهم که هر که سخن مرا امروز بشنود، به دیگری که حاضر نیست، برساند. به حق خدا و حق پیامبرش و به حق خودم (حق من بر شما حق قرابت من به پیامبر خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) است) از شما میخواهم که ما را یاری نمایید و در برابر کسانی که به ما ظلم کردند از ما حفاظت کنید. ما را بیم دادند و به ما ستم نمودند و ما را از دیار و فرزندانمان راندند و برما جور نمودند و حقمان را سلب کردند و اهل باطل بر ما دروغ بستند.
خدا را! خدارا! ما را در نظر آورید. ما را رها نکنید و یاریمان کنید که خدای تعالی شما را یاری خواهد نمود. [ نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبت نُعمانی، ج ۱، ص ۲۸۱، حدیث ۶۷ باب چهاردهم. ] تنها در دو روایت اشاره شده که حضرت به کعبه تکیه می زند که احتمالا اینها در زمانی است که آن بزرگوار به تنهایی در کنار خانه خدا منتظر جمع شدن یاران خود هستند ؛ نه اینکه همه مدت در آنجا به کعبه تکیه زده باشند. تکیه زدن هم به منزله این است که آغاز قیام و ظهور با پشتیبانی و توکل بر خدا آغاز می شود و تنها تکیه گاه امام زمان ، خداوند متعال است. توجه به چند نکته باعث می شود، کعبه و حرم الهی مکان مناسبی برای ظهور باشد:
۱. کعبه قبله گاه مسلمین بوده و مردم هر روز بارها به سوی آن مکان مقدس توجه پیدا می کنند و در برابر آن سر به خاک می سایند.
۲. کعبه مکان مقدسی است که انبیای بزرگوار الهی از آدم تا خاتم به امر خدا در آنجا حاضر شده و ضمن زیارت و طواف، عبودیت خود را نشان داده اند
۳ . کعبه زادگاه حضرت علی و محل بعثت پیامبر اکرم است و … .
شاید ظهور حضرت مهدی در آنجا بیانگر آن باشد که ظهور آن بزرگوار در ادامه حرکت همه انبیای الهی و اوصیای او و در راستای رسالت پیامبر اکرم است و او با ظهورش می خواهد قرن ها تلاش و مجاهدت پیامبران را به نتیجه برساند و دین حق را با استقرار کامل عدالت در جهان پیاده کند.
ازامام صادق ـ علیه السلام ـ نقل شده که فرمود: وقتی حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ ظهور می کند وارد مسجدالحرام می شود و به کعبه تکیه می زند سپس نزد او (313) نفر از خواص اصحابش جمع می شوند، و اولین سخن آن حضرت این آیه نورانی قرآن است: «بقیة الله خیر لکم ان کنتم مؤمنین».[محدث نوری، کشف الاستارعن وجه الغائب عن الابصار، نقل از منتخب الاثر، ص 578، حدیث4.] همچنین امام صادق ـ علیه السلام ـ می فرماید: هرگاه حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ قیام می کند وارد مسجدالحرام می شود و به کعبه تکیه می زند و آیه «بقیة الله خیر لکم ان کنتم مؤمنین» را قرائت کرده… سپس می فرماید: ای مردم من نزدیک ترین مردم به آدم ـ علیه السلام ـ هستم. ای مردم من نزدیک ترین مردم به ابراهیم ـ علیه السلام ـ هستم. ای مردم من نزدیکترین مردم به اسماعیل هستم. ای مردم من نزدیکترین مردم به مُحمد ـ صلی الله علیه و آله ـ هستم. هر که می خواهد به محمد و امیرالمؤمنین ـ علیهما السلام ـ بنگرد من محمد و امیرالمؤمنین ـ علیهما السلام ـ هستم. هر که می خواهد جلوه حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ را درک کند من حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ هستم. دعوت و درخواست مرا پاسخ مثبت گوئید. هرکس اهل خواندن کتاب ها و صحف آسمانی و فهم آنهاست پس به من گوش بسپارد.
سپس شروع به خواندن صحفی آدم و شیث و صحف نوح و ابراهیم ـ علیهم السلام ـ و تورات و انجیل و زبور می نماید: آنگاه اهل انجیل و تورات و زبور و دیگر مذاهب می گویند به خدا قسم این همان تورات و انجیل و زبور و کتب آسمانی دست نخورده است.[بحارالانوار، ج53، ص9 و ترجمه شموس المضیئه، ص168]
در روایت دیگری می فرماید:«چون مهدی به درآید، به مسجدالحرام رود، رو به کعبه و پشت به مقام ابراهیم بایستد. دو رکعت نماز گزارد، آنگاه فریاد برآورد:«ای مردمان! منم یادگار امام و یادگار نوح و یادگار ابراهیم و یادگار اسماعیل. منم یادگار موسی و عیسی و محمد… منم صاحب قرآن و زنده کننده سنت… .
حتی روایت شده که حضرت مهدی (علیهالسّلام) پشت به خانه کعبه خطبه تاریخی خود را آغاز میفرمایند: «قائم در آن هنگام در مکه است پشت به بیت الله الحرام ، چنین ندا کند:
ای مردم! ما از خدا یاری میطلبیم و از مردمی که دعوت ما را اجابت کنند.
ما اهل بیت پیامبرتان محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) هستیم و از سزاوارترین مردم به خدا و به محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) . هرکه در مورد آدم (علیهالسّلام) با من محاجّه کند، باید بداند که من نزدیکترین کس به آدمم. هرکه درباره نوح (علیهالسّلام) با من به گفتگو برخیزد بداند که من سزاوارترین کس به نوحم. هر که در زمینه ابراهیم (علیهالسّلام) با من احتجاج نماید، بداندکه شایستهترین مردمان به ابراهیمم. هرکه در مورد محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) با من محاجه نماید، بداندکه من نزدیکترین مردمان به محمدم. هرکه درباره پیامبران با من گفتگو نماید، من سزاوارترین مردمان به پیامبرانم. آیا خدای تعالی در کتاب خویش نمیفرماید:
«اِنَّ اللهَ اصْطَفی آدَمَ وَ نُوحَاً و آلَ ابْراهیمَ و آلَ عِمرانَ عَلَی العالمینَ ذَرِّیَّةً بَعْضُها مِن بَعْضٍ و اللهُ سَمیعٌ عَلیم؛ [ آل عمران/سوره۳، آیه33 ]خدای متعال آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برگزید؛ فرزندانی که برخی از برخی دیگرند و خدا شنوا و دانا است.» من بازمانده آدمم و ذخیرهای از نوح و برگزیدهای از ابراهیم و انتخاب شدهای از محمد (صلیاللهعلیهماجمعین).
بدانید! هرکه در کتاب خدا با من به محاجه برخیزد، من سزاوارترین مردم به کتاب خدا هستم. بدانید! هر که در سنت رسول خدا با من محاجه نماید، من به سنت رسول خدا سزاوارترینم.
شما را به خدا سوگند میدهم که هر که سخن مرا امروز بشنود، به دیگری که حاضر نیست، برساند. به حق خدا و حق پیامبرش و به حق خودم (حق من بر شما حق قرابت من به پیامبر خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) است) از شما میخواهم که ما را یاری نمایید و در برابر کسانی که به ما ظلم کردند از ما حفاظت کنید. ما را بیم دادند و به ما ستم نمودند و ما را از دیار و فرزندانمان راندند و برما جور نمودند و حقمان را سلب کردند و اهل باطل بر ما دروغ بستند.
خدا را! خدارا! ما را در نظر آورید. ما را رها نکنید و یاریمان کنید که خدای تعالی شما را یاری خواهد نمود. [ نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبت نُعمانی، ج ۱، ص ۲۸۱، حدیث ۶۷ باب چهاردهم. ] تنها در دو روایت اشاره شده که حضرت به کعبه تکیه می زند که احتمالا اینها در زمانی است که آن بزرگوار به تنهایی در کنار خانه خدا منتظر جمع شدن یاران خود هستند ؛ نه اینکه همه مدت در آنجا به کعبه تکیه زده باشند. تکیه زدن هم به منزله این است که آغاز قیام و ظهور با پشتیبانی و توکل بر خدا آغاز می شود و تنها تکیه گاه امام زمان ، خداوند متعال است. توجه به چند نکته باعث می شود، کعبه و حرم الهی مکان مناسبی برای ظهور باشد:
۱. کعبه قبله گاه مسلمین بوده و مردم هر روز بارها به سوی آن مکان مقدس توجه پیدا می کنند و در برابر آن سر به خاک می سایند.
۲. کعبه مکان مقدسی است که انبیای بزرگوار الهی از آدم تا خاتم به امر خدا در آنجا حاضر شده و ضمن زیارت و طواف، عبودیت خود را نشان داده اند
۳ . کعبه زادگاه حضرت علی و محل بعثت پیامبر اکرم است و … .
شاید ظهور حضرت مهدی در آنجا بیانگر آن باشد که ظهور آن بزرگوار در ادامه حرکت همه انبیای الهی و اوصیای او و در راستای رسالت پیامبر اکرم است و او با ظهورش می خواهد قرن ها تلاش و مجاهدت پیامبران را به نتیجه برساند و دین حق را با استقرار کامل عدالت در جهان پیاده کند.
ازامام صادق ـ علیه السلام ـ نقل شده که فرمود: وقتی حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ ظهور می کند وارد مسجدالحرام می شود و به کعبه تکیه می زند سپس نزد او (313) نفر از خواص اصحابش جمع می شوند، و اولین سخن آن حضرت این آیه نورانی قرآن است: «بقیة الله خیر لکم ان کنتم مؤمنین».[محدث نوری، کشف الاستارعن وجه الغائب عن الابصار، نقل از منتخب الاثر، ص 578، حدیث4.] همچنین امام صادق ـ علیه السلام ـ می فرماید: هرگاه حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ قیام می کند وارد مسجدالحرام می شود و به کعبه تکیه می زند و آیه «بقیة الله خیر لکم ان کنتم مؤمنین» را قرائت کرده… سپس می فرماید: ای مردم من نزدیک ترین مردم به آدم ـ علیه السلام ـ هستم. ای مردم من نزدیک ترین مردم به ابراهیم ـ علیه السلام ـ هستم. ای مردم من نزدیکترین مردم به اسماعیل هستم. ای مردم من نزدیکترین مردم به مُحمد ـ صلی الله علیه و آله ـ هستم. هر که می خواهد به محمد و امیرالمؤمنین ـ علیهما السلام ـ بنگرد من محمد و امیرالمؤمنین ـ علیهما السلام ـ هستم. هر که می خواهد جلوه حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ را درک کند من حسن و حسین ـ علیهما السلام ـ هستم. دعوت و درخواست مرا پاسخ مثبت گوئید. هرکس اهل خواندن کتاب ها و صحف آسمانی و فهم آنهاست پس به من گوش بسپارد.
سپس شروع به خواندن صحفی آدم و شیث و صحف نوح و ابراهیم ـ علیهم السلام ـ و تورات و انجیل و زبور می نماید: آنگاه اهل انجیل و تورات و زبور و دیگر مذاهب می گویند به خدا قسم این همان تورات و انجیل و زبور و کتب آسمانی دست نخورده است.[بحارالانوار، ج53، ص9 و ترجمه شموس المضیئه، ص168]