در پاسخ نکاتی را متذکر می شویم : الف:   با تمام احترامی که برای شما پرسشگرمحترم قائلیم این طرز تفکرکه هر موضوعی تنها با قرآن باید ثابت شود و اعتنایی به روایات و سنت پیامبر و ائمه معصومین نباید کرد غلط است،  اشتباه بودن این طرز تفکر را با خود قرآن کریم می توان ثابت کرد، قرآن کریم به صراحت در آیات متعدد دستور به اطاعت از دستورات پیامبر را بر مسلمانان واجب کرده و می فرماید هر کس پیامبر را اطاعت نماید خدا را اطاعت نموده حال اگر دستورات قطعی از پیامبر وجود نداشته باشد پس قرآن ما را به چیزی که موجود نیست فرا خوانده  یا این اطاعت تنها مختص به زمان آن حضرت بوده و دیگر اطاعت از آن حضرت در زمان های بعد لازم نیست ؟! از سوی دیگر روزه ماه رمضان وحرمت خوردن و آشامیدن از ضروریات اسلام است که تا حدی بدیهی است که دیگر ادیان نیز می دانند که مسلمانها خوردن وآشامیدن در ماه رمضان را حرام می دانند همچنین  روایات فراوان در باره حرمت خوردن وآشامیدن وارد شده که اگر شما بخواهید در مورد روایات در این حجم تشکیک کنید در خود قرآن هم این شک جاری خواهد بود که از کجا چنین قرانی بر پیامبر نازل شده و از کجا صحیح به دست ما رسیده چون اصل نزول قران بر پیامبر نیز به همان ضرورتی که گفتیم و اخبار متواتر ثابت شده اگر شما در این حکم بدیهی با توجه به ضروری بودن آن وروایات موجود تردید کنید در خود قرآن هم باید تردید کنید  و روایت مربوط به روزه و احکامی از این دست با روایاتی بهدست ما رسیده که قرآن نیز به همان شکل رسیده  . ب: در آیه 186 سوره بقره به صراحت سخن از نخوردن ونیاشامیدن به میان آمده دقت کنید محدود کردن خوردن و آشامیدن به زمان شب تا هنگام سپیده صبح و در ادامه گفتن این که روزه را تا شب پایان ببرید چه مفهومی غیر از نخوردن و آشامیدن در روز می تواند داشته باشد ما آیه را معنی نمی کنیم شما معنی کنید و قضاوت با خودتان این سوال را پاسخ دهید که اگر خوردن و آشامیدن در کل شبانه روز آزاد است محدود کردن  آن به زمانی خاص تا سپیده چه معنایی دارد ؟ و آیا معنی دارد که خداوند حکیم در قرآن که فصیح ترین کلام است جملاتی بی هدف و بی مفهوم را بگوید و در حالی که خوردن در روز بلا اشکال است آن را محدود به زمانی خاص کند ؟! تناقض از این آشکار تر؟!البته همان گونه که در نکته بالا گفتیم برای اثبات این مطلب ضرورت مسلمانان و روایات کافی است چون تببین اجمال های قرآن بر عهده پیامبر بوده و اطاعت از پیامبر نیز بر مسلمانها و اجب است بنا بر این حتی اگر در قرآن آیه یاد شده نبود و تنها سخن از صیام به میان آمده بود توضیح کیفیت روزه  را ما باید از پیامبر واهل بیت معصوم آن حضرت بجوییم چنانکه در دیگر احکام نیز چنین است اصل نماز در قران آمده ولی تعدادرکعات آن وکیفیت آن به صورت دقیق در قران نیامده اگر تنها به قرآن باید اکتفا نمود پس تماز هم نباید بخوانیم و همین طور حج و صدها و هزاران حکم دیگر که توسط پیامبر واهل بیت تبیین شده ودر قرآن اجمال آن آمده ویا حتی در برخی موارد به اجمال هم نیامده از باب مثال در این مورد که با مرده پس از مرگ چه باید بکنیم نسبت به دفن وکفن کردن میت و نماز میت چیزی در قران نیامده و در سنت پیامبر تبیین شده و حکم آن نیز بدیهی تمام مسلمانان است ضمن آن که حجت بودن سخنان پیامبر نیز بدیهی مسلمانها است وبه ضرورت ثابت است . موفق باشید