خانه » همه » مذهبی » معرفی شخصیتهای اخلاقی

معرفی شخصیتهای اخلاقی


معرفی شخصیتهای اخلاقی

۱۳۹۲/۰۳/۱۲


۸۲ بازدید

بسم الله الرحمن الرحیم
با عرض سلام و خسته نباشید
سوالی داشتم در خصوص مقام معظم رهبری(دامت برکاته)
بنده جوانی هستم که خیلی به ایشان ارادت دارم و ایشان را از بندگان ممتاز و برجسته خداوند میدانم که بنا به گفته بزرگان و اولیای الهی تحت توجهات و عنایات ولیعصر (عج) نیز هستند.
اما سوالی برایم پیش آمده.
بنده زندگینامه بسیاری از بزرگان معاصر همچون آیت الله بهجت، آیت الله بهاالدینی، علامه طباطبایی، آیت الله گلپایگانی، آیت الله بروجردی، حضرت امام، میرزا جوادآقا ملکی تبریزی، آیت الله قاضی، آیت الله نخودکی، آیت الله کشمیری و… و خیلی از بزرگان دیگر را مطالعه کرده ام. کسانی در اثر عبودیت و بندگی خداوند به مقامات عالیه دست یافته اند که بعضاً کراماتی از ایشان صادر شده است که گوشه ای از عظمت آنها را متجلی ساخته.
بنده میدانم که ظهور این کرامات و امور خارق العاده اصلا و ابداً دال بر حقانیت کسی نیست، چون که مرتاضان و دارویش و … نیز شاید چنین اموری را دارا باشند. در نتیجه این امور به تنهایی نشان دهنده ی بزرگی معنوی و عرفانی کسی نیست.
اما سوال بنده این است که بزرگان و اولیایی که در اثر سالها مجاهدت و بندگی به درجاتی رسیده اند که طبق اراده و مشیت الهی نشانه هایی از عظمتشان مسجل شده است، چرا از مقام معظم رهبری(مدظله العالی) که از یک انسان الهی و ربّانی است چنین قضایای مستند و قابل توجهی گزارش نشده است؟
با تشکر و سپاس فراوان

در پاسخ نکاتی قابل توجه است .
1. داشتن کرامات و انجام امور خارق عادت به تنهایی دلیل بر حقانیت و عظمت واقعی انسان نیست مگر این که این امور همراه با  بندگی و عبودیت باشند.
2. بسیاری از کسانی که بدون شک از اولیای الهی هستند در باره انها کرامت خاصی و امر خارق عادتی نقل نشده است .  مثلا از علامه طباطبایی و امام خمینی جز موارد نادری چیزی از این امور نقل نشده است .
3. نقل نشدن چنین اموری از برخی بزرگان به معنای نداشتن آنها نیست زیرا چنین بزرگانی اهل کتمان و گریزان از فاش شدن چنین اموری هستند .
4. کمال حقیقی در بندگی واقعی و عبودیت راستین خداوند است و بزرگانی مانند مقام معظم رهبری از این خصوصیت در حد اعلا برخوردارند و همین دلیل بر عظمت و بزرگی انها است .
استاد فاطمی نیا درباره تحصیل صفات عالیه می فرمایند: «ما به دنیا نیامده ایم که صاحب کرامت بشویم، بلکه ما باید بنده خدا بشویم، خدا باید از ما راضی باشد. اگر خدا از ما راضی شد، به بزرگ ترین سعادت رسیده ایم. داشتن کرامت، در همه موارد دلیل کمال و نداشتن آن دلیل نقص نیست. مطلب بسیار مهمی که باید به آن توجه داشت این است که داشتن صفات عالیه، تاثیر بسیار زیادی در رشد و کمالات دارد! اگر انسان دارای صفات عالیه نباشد، پست همت و تنگ نظر باشد هرگز به جایی نمی رسد… رفتن زیر خیمه اهل بیت(علیهم السلام) فقط با صفات عالیه است. اگر از سر شب تا صبح هزار رکعت نماز بخوانی، تا صفات عالیه نداشته باشی قبولت نمی کنند. انسان تنگ نظر زیر خیمه اهل بیت جایی ندارد….» نکته ها از گفته ها، دفتر اول، ص ۴۱
5. اولیاء الله هیچ گاه دنبال مریدپروری و دکان بازی و شهرت طلبی نیستند و بسیاری از ایشان تا سالها و پاره ای تا آخر عمر از بروز کرامات معنوی خود خودداری می کنند بطوریکه بعضی از آنها بعد از مرگ خود شناخته می شوند. به عبارت روشن تر، اولیاء الهی از آنجا که در سایه تعلیمات دین به مکان قرب الهی نزدیک شده اند دائماً دیگران را به خداوند و دین الهی دعوت می کنند نه به خود .

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد