مسیحیان، تورات یهودیان را به عنوان بخشی از کتاب آسمانی خود قبول کرده و آن را عهد عتیق می نامند، امّا احکام و دستورات عملی این کتاب را لازم الاجرا نمی دانند. در قسمت انجیلی کتاب مقدّس (عهد جدید) نیز احکام شریعت چندان مورد توجّه نبوده است. مسیحیان بر این اعتقادند که با تجسم خدا به صورت عیسی مسیح و فدا شدن او در مقابل گناهان بشر، عهد شریعت پایان یافته و عهد محبّت آغاز شده است. لذا احکام عملی چندانکه در یهودیّت حائز اهمّیّت است در مسیحیّت مورد اهمیّت نیست. بر این اساس، با اینکه در قسمت عهد عتیق کتاب مقدّس مسیحیان به حجاب توصیه شده است ولی با استناد به آن ، نمی توان واجب بودن حجاب را در مسیحیّت اثبات نمود مگر اینکه در دیدگاه علمای مسیحیّت نسبت به احکام شریعت تغییر دیدگاهی حاصل شود؛ امّا تعابیری در عهد جدید نیز وجود دارد که از آنها می توان رجحان حجاب را استنباط نمود.از نظر مسلمین شکی نیست که در دین حقیقی حضرت عیسی (ع) حجاب جزء واجبات بوده است. در روایات اسلامی نیز سخنانی از حضرت عیسی (ع) نقل شده که از آنها می توان وجوب حجاب در دین آن بزرگوار را استفاده نمود.« عیسى بن مریم علیهما السّلام به یارانش فرمودند: « … زنهار! از نگاه [به نامحرم حتى یک بار] پرهیز کنید! زیرا در دل تخم شهوت مى کارد، و همان [یک نگاه ] براى فساد و تباهى نگاه کننده کافى است. خوشا بحال کسى که دیده اش در دل است؛ نه در چشم. …»( تحف العقول ، ترجمه جعفری ، 287)
« قال عیسى بن مریم علیه السّلام للحواریّین: ایّاکم و النّظر إلى المخدورات فانّها بذر الشّهوة و نبات القسوة. ـــــــ حضرت عیسى علیه السّلام به حواریّین فرمودند: بپرهیزید از نظر کردن به زنان پوشیده، که همانا آن، تخم شهوت و گیاه قساوت است.»( مصباح الشریعة ، ترجمه عبد الرزاق گیلانى ، ص276)
به نقل بعضی نویسندگان، برخی از علمای فعلی مسیحیّت نیز گویا حجاب را واجب دانسته اند. دکتر «حکیم الهی» استاد دانشگاه لندن در کتاب «زن و آزادی» پس از تشریح وضعیت زنان در نزد اروپائیان، در مورد حکم پوشش و حجاب زنان در مسیحیت، عقاید «کلمنت» و « ترتولیان » (دو مرجع مسیحیت و دو اسقف بزرگ) را درباره حجاب چنین بازگو می کند:«زن باید کاملاً در حجاب و پوشیده باشد، مگر آن که در خانه خود باشد زیرا فقط لباسی که او را می پوشاند، می تواند از خیره شدن چشم ها به سوی او مانع گردد. زن نباید صورت خود را عریان ارائه دهد تا دیگری را با نگاه کردن به صورتش وادار به گناه نماید. برای زن مؤمن عیسوی، در نظر خداوند، پسندیده نیست که نزد بیگانگان به زیور آراسته گردد و حتّی زیبایی طبیعی آن نیز باید مخفی گردد؛ زیرا برای بینندگان خطرناک است». (الهی، حکیم، زن و آزادی، ص53)
در تصاویر مذهبی مسیحیان نیز زنان قدّیسه همواره دارای حجاب هستند. از نظر تاریخی نیز تردیدی در این نیست که مسیحیان قرون اوّلیّه حجاب داشته اند. محجبه بودن راهبه های مسیحی نیز یک سنّت دیرینه است که از قرون اوّلیّه مسیحیّت باقی مانده است. در دین مسیحیّت ( مذهب کاتولیک) بین تجرّد و معنویّت رابطه مستقیم وجود دارد و رابطه زناشویی به نوعی مزاحم معنویت شمرده می شود ، لذا خادمان خدا ( اصحاب کلیسا) حقّ ازدواج ندارند. بر این اساس راهبان و راهبه ها سعی می کنند برای رسیدن به معنویت، گرایشات خود به جنس مخالف و گرایش جنس مخالف به خود را سرکوب کنند. لذا کشیشها و راهبه ها سعی می کنند با اقامت در دیرها از مردم عادی دور باشند. راهبه ها نیز به وسیله حجاب، حسّ خودنمایی زنانه در مقابل مردها را کنترل می کنند. در انجیل نیز به زنان توصیه شده که از آرایش و خودنمایی بپرهیزند. بر همین اساس و به سنّت دیرین، افراد عادی هم که به کلیسا می روند معمولاً پارچه ای به سرشان می بندند و آرایش خود را پاک می کنند. بنا بر این، شکی در این نیست که در مسیحیّت نیز پوشیده بودن زن یک عمل پسندیده است، اگرچه وجوب آن در مسیحیّت فعلی قابل اثبات نباشد. بین مذاهب مسیحیّت و کلیساها و دیرها، سنّتها گوناگون است. در برخی مذاهب و دیرها سنّت حجاب بسیار جدّی گرفته می شود ولی در برخی دیگر، این عمل در حدّ یک عمل مستحبّ مؤکّد تلقی می شود لذا وجوب حجاب در مسیحیت فعلی قابل اثبات نیست.